Hús & Búnaður - 01.05.1968, Blaðsíða 16

FJÖLSKYLDURÁÐ ÍSLANDS
Við upphaf þessa rits vildum við fyrst og fremst
vekja athygli á þörfinni fyrir hagkvæmri og smekk-
legri innréttingu og innbúi og um leið betra vali á heim-
ilistækjum. Ætlunin var að leiðbeina fólki í þessum efn-
um eftir föngum, að minnsta kosti að fá ungt fólk til
þess að gera sér grein fyrir því, að markmiðið hlýtur
fyrst og fremst að vera það að skapa sér raunverulega
og varanlega ánægju, ekki stritandi kapphlaup um
fánýtt glit. Heimili okkar eiga ekki að dragast niður
í hversdagsleika og amstur, heldur vekja okkur til at-
hafna í starfi eða þroskandi leik.
Nánari kynni hafa gert okkur æ Ijósari þörf fyrir sam-
ræmt starf við að leiðbeina um allt, sem að heimilis-
rekstrinum lýtur. Hér er meira verk að vinna en ein-
stakir aðilar eru færir um. Því er þetta gert að umræðu-
efni hér, að mitt á meðal okkar eru, sem betur fer,
starfandi ýms félagssamtök, er til slíkra verkefna horfa.
Flest eru þessi félög tengd ákveðnum verkefnum og
hafa einhæft sig á þeim sviðum. Það eitt hefur mér
vundizt á skorta, að starfsemi þeirra hefur ekki verið
sá gaumur gefinn sem skyldi. Fámenni okkar hefur gert
það að verkum, að starfsemin hefur, hjá flestum þeirra
átt erfitt uppdráttar. öll stefna þessi félög þó að því að
afla og veita þekkingu og auðvelda félögum sínum
framkvæmd áhugamála. Oll vilja þau, hvert á sinn hátt,
móta hinn sjálfstæða, framsækna anda, sem hæst get-
ur borið. Kvenfélögin hafa á undanförnum árum unnið
að málefnum heimilanna einna drýgsta og yfirgrips-
mesta starfið. Ég hygg þó að þau telji sig ekki hafa
áorkað þar eins miklu og æskilegt hefði verið og þau
gjarnan viljað. Ef markvisst og af fyllsta árangri á að
starfa, þarf að sameina um það alla þá aðila, sem að
einhverjum þætti þess vilja vinna. Þessir aðilar, ásamt
virkum áhugamannahópum um land allt, ættu að mynda
með sér sérstakt starfrænt samband, fjölskylduráð.
Erlendis eru starfandi félög, sem vinna að sameigin-
legum málefnum fjölskyldunnar almennt. Vafalaust get-
um við margt af þeim lært. Ég held þó að okkur sé holl-
ara að móta okkar félagssamtök sjálf, sníða þeim
stakk, sem betur hentar okkar eigin þörfum. Komið hef-
ur fyrir að við höfum haft minna erindi en erfiði af ráð-
stefnusetum víða um heim. Fjármununum væri oft betur
varið með því að hagnýta starfsorku ungra manna og
kvenna, sem aflað hafa sér fyllstu menntunar og flytja
vilja hana heim. í fámenni okkar litla þjóðfélags veitir
okkur ekki af að nýta alla okkar beztu starfskrafta, efla
þá og einbeita til sameiginlegs átaks. Um leið og það
styrkir starf hinna einstöku félaga ætti það að geta
orðið til þess að hinir beztu starfskraftar fengju verðugt
verkefni, sem þroskuðu og víkkuðu starfshæfni þeirra
með einbeitingu að samfélagslegu viðfangsefni. Drif-
fjöður slíks félagsskapar yrðu áhugamannahópar, sem
létu það vera númer eitt að leiðbeina öðrum og læra
sjálfir. Vissulega lærir þessi þjóð mikið og miklum fjár-
munum er varið til þeirra mála. Það er því lítil ástæða
til þess að ryðjast í þann bekk, sem skólarnir skipa. En
hið daglega viðfangsefni, það sem næst liggur þínu lífi
og mínu, hefur orðið furðanlega útundan. Hið hagnýta
gildi menntunar liggur þó kannski einmitt þar. Hið stóra
í hversdagslegu lífi hefur flestum virzt svo smátt, að
ótrúlega mörgum hefur sézt yfir það.
Verkefnin, sem enn bíða eru mörg. Fólkið sjálf, fjöl-
skyldurnar, þyrftu að vera í vökulu starfi innan þessara
samtaka. Samtökin ættu ekki eingöngu að geta orðið
fólki að liði með leiðbeiningum og alþýðlegri menntun,
heldur beinlínis að stórfelldum fjárhagslegum hagnaði.
Sagt er, að Róm hafi ekki verið reist á einum degi.
Fjölskylduráð íslands verður það ekki heldur. En það
er hollt fyrir félög að vega það og meta hver hinn eigin-
legi tilgangur þeirra er. Sé hann fyrst og fremst sá að
verða fólkinu í landinu að liði, ættu þau ekki að láta
neitt tækifæri ónotað til þess að svo mætti verða. Við
erum alltof fámenn til þess að hver megi strita í eigin
horni. Slíkt starf verður tilviljunarkennt og vanmáttugt.
Tré ber ekki fagrar greinar né góðan ávöxt, nema það
standi sterkum rótum og með óklofinn stofn.
Hús og búnaður hefur ekki önnur markmið en að geta
orðið lesendum sínum að sem mestu liði. Þetta er ekki
skemmtirit, nema þá til vakningar þeirri gleði, sem felst
í hinu daglega starfi og gildi lífs. Við trúum því, að því
hagnýtara sem efni þess verður þeim mun víðtækari
verði lesendahópur þess, þeim mun færara verði það
til þess að rísa úr fjallhaugum erlendra tímarita, sem í
dag eru að kæfa hvert ritað orð á íslandi.
í síðasta hefti þessa rits hóf Félag áhugaljósmyndara
fastan þátt. í þessu hefti bætist Garðyrkjufélag íslands
við. í næsta tölublaði mun Heimilisiðnaðarfélag íslands
hefja þátt í samvinnu við ritið. Þá munu tveir ungir arki-
tektar einnig bætast í samstarfshópinn.
Ef þetta smáa rit gæti orðið upphaf að miklu starfi,
þá er tilgangi þess náð. Það er von okkar, að sem flest-
ir, bæði einstaklingar og félög, sem áhuga hafa á þess-
um málum, hafi samband við okkur og láti í Ijós álit sitt
þar um, svo og skoðun á öðru efni blaðsins. Lifandi
samstarf er flestu öðru þýðingarmeira.