Hús & Búnaður - 01.05.1968, Blaðsíða 4

Bíllinn, ,,þarfasti þjónn*4 vélvæddrar kynslóðar og liður í aðlöðun að nú-
tímaþjóðfélagi. En við meeum þó ekki grleyma því, að maðurinn sjálfur
og erildi hans cr okkar stærsta viðfanescfni. Á cinni myndinni hafa börnin
búið sér til útilcikhús. Túlkun á viðfangsefni mannleffrar sálar.
þess umkomið, að bæta verulega úr þörfum yngstu
kynslóðarinnar í Reykjavík, og greiða götu hennar að
því marki, að verða nýtir menn og góðir þegnar í þatn-
andi þjóðfélagi.
Meðan bæjaryfirvöldin treysta Sumargjöf til að ann-
ast rekstur barnaheimilanna í borginni, og æskja þess,
að félagið taki að sér það vandasama starf, mun það
eigi undan því skorast, þar sem vitað er, að rekstur
slíkra stofnana er nauðsynlegur og óhjákvæmilegur.
Hinu er ekki að leyna, að félagið lítur á rekstur dag-
heimila og leikskóla sem stefnumál sitt og hugsjóna-
mál, en rekur hin föstu vistheimili af illri en óhjákvæmi-
legri nauðsyn. Skal vikið að þessu atriði nokkrum orð-
um.
Leikskólum og dagheimilum er ekki ætlað að koma
í stað heimilanna, það geta slíkar stofnanir aldrei gert.
Þau eru því engan veginn til þess reist að losa foreldra
við ábyrgðina á uppeldi barna sinna. Þau eru öllu frem-
ur uppbót á því, sem heimilin geta ekki veitt, einkum
hæfilegum félagsskap. Fjöldi hjóna nú á tímum á eigi
nema eitt til þrjú börn; oft er aldursmunur barnanna
svo mikill, að þau fá eigi notið þeirra samvista í leik
og starfi, sem öllum börnum eru nauðsynlegar, einkum
á því skeiði bernskunnar, sem ýmsar undirstöðuvenjur
eru að skapast. i þessu efni geta dagheimili og leik-
skólarorðið heimilunum mikilvæg aðstoð.