Morgunblaðið - 20.03.2012, Blaðsíða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. MARS 2012
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Gisting
Skammtímaleiga 101
Íbúðir fullbúnar húsgögnum og hús-
búnaði. Sjá nánar á mimis4rent.com.
Sími 897-2568.
AKUREYRI
Höfum til leigu ýmsar gerðir sumar-
húsa við Akureyri og á Akureyri.
Upplýsingar á www.orlofshus.is.
Leó, sími 897 5300.
Rafvirkjun
Raflagnir, dyrasímar - S. 6630746
Bjóðum hagstætt verð í töfluskipti.
Úttekt á raflögnum í eldra húsnæði,
án endurgjalds.
Straumblik ehf.
löggilltur rafverktaki
straumblik@gmail.com
Óska eftir
KAUPUM GULL - JÓN & ÓSKAR
Kaupum allt gull. Kaupum silfur-
borðbúnað. Staðgreiðum. Heiðar-
leg viðskipti. Aðeins í verslun okk-
ar Laugavegi 61. Jón og Óskar,
jonogoskar.is - s. 552-4910.
Kaupi silfur
Vantar silfur til bræðslu og endur-
vinnslu.
Fannar verðlaunagripir.
Smiðjuvegi 6, rauð gata,
Kópavogi, s. 551-6488
fannar@fannar.is -
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699 8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Skattframtöl
Skattframtal 2012
Framtalsþjónusta fyrir einstaklinga
og rekstraraðila. Mikil reynsla -
hagstætt verð.
Uppl. í síma 517-3977.
www.fob.is. netf. info@fob.is.
Þjónusta
Malbikun og malbiks-
viðgerðir
S 551 4000 & 690 8000
www.verktak.is
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
6600230 og 5611122.
Málarar
Alhliða málningarþjónusta
Aðeins löggiltir málarar, hagstætt
verð í boði. Upplýsingar í síma:
696 2748, 692 2290.
Bílaþjónusta
mbl.is
✝ BárðurÁmundi Daní-
elsson, f. 26. 10.
1918, á Kirkjubóli
í Valþjófsdal, Mos-
vallahreppi, V-Ís.
lést á LSH í Foss-
vogi 7.3. 2012.
Foreldrar hans
voru hjónin Daníel
Waage Benedikts-
son bóndi á
Kirkjubóli, f. 6.9.
1889, d. 17.12. 1965, og kona
hans Jónína Guðbjörg Lofts-
dóttir húsmóðir, f. 6. 8. 1888,
d. 8.1. 1974. Systkini Bárðar
voru tvíburarnir Viktoría
Marsibil, f. 28.11. 1919, d. 16.5.
2007, og Bjarni f. 28.11. 1919,
d. 10.4. 1989. Bárður kvæntist
Þorbjörgu Bjarnar Friðriks-
dóttur, f. 4.4. 1951, þau skildu.
Eftirlifandi eiginkona Bárðar
er Alda Bryndís Hansen, f.
19.7. 1922, þau gengu í hjóna-
band 10.4. 1968. Sonur Öldu
og stjúpsonur Bárðar er Georg
Ólafsson, f. 13.7. 1945, og er
kona hans Soffía Stefánsdóttir,
f. 23.4. 1945. Synir þeirra eru
Ólafur, f. 5.7. 1967, kvæntur
Esther Finnbogadóttur og
Páll, f. 27.12. 1974, kvæntur
Guðnýju Steinsdóttur.
Námsferill: Stúdent frá MA
1942. Fyrrihlutapróf í verk-
fræði frá HÍ 1945. Próf í bygg-
ingarverkfræði frá
KTH í Stokkhólmi
1948. Próf í arki-
tektúr frá sama
skóla 1960. Starfs-
ferill: Verkfræð-
ingur hjá skrif-
stofu
raforkumálastjóra
1948-53. Verk-
fræðingur hjá
Brunabótafélagi
Íslands 1953-55.
Rak verkfræðistofu í Reykja-
vík frá 1955-60, og arkitekt-
og verkfræðistofu frá 1960-70.
Var skipaður brunamálastjóri
1970 og gegndi því embætti til
1978; sagði þá starfinu lausu.
Hóf þá aftur rekstur arkitekt-
og verkfræðistofu og rak hana
þar til hann hætti störfum
1994. Bárður hannaði og sá
um byggingu margvíslegra
mannvirkja viða um land. Fé-
lags og trúnaðarstörf; Í borg-
arstjórn Reykjavíkur og í
borgarráði 1954-58. Varaborg-
arfulltrúi 1966-70. Í bygging-
arnefnd Reykjavíkur 1954-58. Í
stjórn Strætisvagna Reykjavík-
ur og í stjórn Innkaupastofn-
unar Reykjavíkurborgar 1966-
70. Í skipulagsstjórn ríkisins
1964-78; þar af formaður í tvö
ár.
Útför Bárðar hefur farið
fram í kyrrþey að hans ósk.
Þar sem ég sat við dánarbeð
Bárðar streymdu minningarnar
óhindrað. Hann var farinn en
minningarnar á ég og þær eru
góðar. Ég kynntist Bárði fyrir 45
árum, karlmannlegum og glæsi-
legum. Tengdamóðir mín Alda og
Bárður tóku það gæfuspor að
ganga í hjónaband árið 1968.
Bárður var kröfuharður jafnt við
sjálfan sig sem aðra. Hann var
forkur duglegur og stefndi
ótrauður að þeim markmiðum
sem hann setti sér. Sagði hlutina
umbúðalaust, gat virkað hrjúfur
við fyrstu kynni en innra sló gott
hjarta og hann bar umhyggju fyr-
ir þeim sem hann átti samleið með
og tilbúinn að veita stuðning þeim
sem á þurftu að halda. Það mátti
treysta því að það sem hann tók
að sér yrði leyst á vandaðan hátt
og af heilindum.
Bárður rak eigin arkitekta- og
verkfræðistofu til margra ára og
hefur hannað fjölda bygginga og
mannvirkja víða um land. Hann
var einnig brunamálastjóri ríkis-
ins um árabil. Áhugamál átti
Bárður mörg. Hann hafði
óslökkvandi áhuga á stærðfræði
fram á síðasta dag. Flug var hon-
um hugleikið og lauk hann at-
vinnuflugmannsprófi og átti um
tíma hlut í Flugfélaginu Vængj-
um og flaug sjálfur sem einkaflug-
maður. Hann hafði alla tíð mikinn
áhuga á þjóðmálum og fylgdist vel
með þeim fram á síðasta dag. Á
þeim vettvangi sat hann ekki á
hliðarlínunni frekar en annars
staðar og sat m.a. í borgarstjórn
Reykjavíkur um tíma.
Við skiptumst oft á skoðunum
um þjóðmálin og vorum oft sam-
mála en hreint ekki alltaf en það
var alltaf áhugavert að ræða við
Bárð og þó að hann hefði
ákveðnar skoðanir tók hann skoð-
unum og rökum viðmælanda.
Þess vegna var líka svo gaman að
ræða málin við hann. Hann hafði
unun af að hlusta á klassíska tón-
list, var í golfi um árabil og þau
Bárður og Alda stunduðu líka
hestamennsku í mörg ár. Bæði
spiluðu þau brids og margar góð-
ar stundir áttum við með þeim við
spilaborðið á Hátó, heima hjá
okkur eða á ferðalögum, spilin
voru alltaf með.
Ég man hvað ég var hissa þeg-
ar ég frétti að Bárður hefði stund-
að og keppt í boxi en þó varð ég
enn meira hissa þegar ég eitt sinn
var í sumarbústaðnum hjá þeim á
Þingvöllum og sá þar mandólín og
í ljós kom að Bárður átti það og
spilaði á það. Já, hann Bárður var
ekki einhamur, honum var margt
til lista lagt.
Bárður ferðaðist mikið og var
góður ferðafélagi og hafsjór af
fróðleik í sögu, landafræði og bók-
menntum og gat farið með ljóð
sem tengdust nær hverjum stað.
Við hjónin og synir okkar nutum
margsinnis að ferðast með þeim
Bárði og Öldu bæði innanlands og
utanlands og voru það einstaklega
ánægjulegar ferðir. Hann var líka
góður afi og eini afinn fyrir strák-
ana okkar því feður okkar Georgs
létust báðir fyrir aldur fram.
Síðustu árin þegar heilsan fór
að bila var dugnaður Bárðar og
lífsáhugi enn til staðar, fór helst
út að ganga daglega. Hann lifði
lífinu lifandi allt til hinstu stundar.
Ég kveð Bárð tengdaföður minn
með virðingu og innilegri þökk
fyrir góða samfylgd.
Soffía Stefánsdóttir.
Ég kveð í dag stjúpafa manns-
ins míns, Bárð Daníelsson. Ég
hitti Bárð fyrst fyrir rúmum 20
árum þegar ég og Páll, maðurinn
minn, urðum par en kynntist hon-
um og Öldu síðan vel nokkrum ár-
um síðar þegar við eyddum tíma
með þeim á Mallorca. Þá vorum
við tvítug á löngu ferðalagi um
Evrópu og vorum hjá þeim í
nokkrar vikur á Mallorca. Dögun-
um vörðum við saman á ferðalagi
um eyjuna á eina bílskrjóðnum
sem bílaleigan vildi lána tvítugum
bílstjórum og kvöldunum við að
spila brids. Þrátt fyrir aldurs-
munurinn skemmtum við okkur
vel saman og þaðan eigum við
margar góðar minningar.
Þegar ég hugsa um Bárð kem-
ur mér fljótt í hug hversu ótrúlega
duglegur maður hann var. Þótt
hann væri kominn yfir nírætt fór
hann reglulega í heilsubótargöng-
ur um hverfið og fylgdist alltaf vel
með fréttum og þjóðmálum. Hann
var ótrúlega fróðleiksfús og hélt
áfram að lesa og fræðast og hafa
áhuga á nýjum hlutum allt til síð-
asta dags. Sem dæmi um dugnað
Bárðar lærði hann spænsku á efri
árunum, meðal annars með því að
lesa eina af uppáhaldsbókunum
sínum, Hundrað ára einsemd eftir
Gabriel Garcia Márquez, á
spænsku. Ég deildi bæði
spænskuáhuganum og hrifingu á
Márquez með Bárði og fyrir
nokkrum árum gaf hann mér bók-
ina á aðfangadagskvöld. Mér þyk-
ir mjög vænt um þá gjöf og á ég
vonandi eftir að lesa hana á frum-
málinu.
Fróðleiksfýsn, eljusemi og
dugnaður Bárðar er til eftir-
breytni, sérstaklega nú á tímum
þegar svo auðvelt er að eyða frí-
tíma sínum á netinu og fyrir fram-
an sjónvarpið.
Bárði þótti vænt um og var um-
hugað um fjölskyldu sína og vini
og fylgdist vel með sínu fólki.
Hann hafði ávallt mikinn áhuga á
námi okkar og starfi og fylgdist
sérstaklega vel með flugnámi og
síðar starfi Páls sem flugmaður.
Ég þakka fyrir góðar stundir á
Háteigsvegi þangað sem alltaf er
gott að koma og kveð Bárð. Ég
votta Öldu og öðrum aðstandend-
um samúð mína.
Guðný Steinsdóttir.
Kær vinur til margra áratuga,
Bárður Daníelsson, verkfræðing-
ur og arkitekt, er látinn 93 ára að
aldri.
Kynni okkar hófust nokkru
eftir að hann hóf rekstur eigin
arkitektastofu á árinu 1960. Í
fyrstu voru samskiptin aðallega á
faglegum nótum. Síðar spiluðum
við brids í um 20 ár í fjögurra
manna spilaklúbbi. Síðustu árin
hittumst við Bárður svo vikulega
yfir kaffibolla og ræddum fram
og aftur um allt milli himins og
jarðar.
Bárður var miklum hæfileik-
um gæddur. Hann lauk háskóla-
prófí í Svíþjóð í tveimur greinum
og átti glæstan feril hér á landi
sem verkfræðingur og arkitekt.
Þá gegndi hann um átta ára skeið
embætti brunamálastjóra.
Ég hlakkaði til hvers kaffi-
fundar með Bárði. Við hittumst á
kaffistofum vítt um borgina og oft
á heimili hans á Háteigsveginum.
Bárður hafði víða, skýra og
frjálsa sýn á menn og málefni.
Hann byggði ekki óvinnandi
múra til varnar skoðunum sínum.
Hann gagnrýndi ekki skoðanir
annarra án þess að setja fram til-
lögu um hvernig betur mætti
standa að málum.
Áhugasvið Bárðar voru víð-
feðm. Ég fann þó alltaf að fræði-
leg stærðfræði átti sérstakan
sess í huga hans. Allt til hins síð-
asta keypti hann níðþungar
stærðfræðibækur og sökkti sér
ofan í þær. Hátt á níræðisaldri
glímdi hann tímunum saman við
síðustu setningu Fermats og setti
á blað hugmyndir varðandi sönn-
unina á þessari frægu setningu.
Hann sýndi mér þessar hug-
myndir sem voru skrifaðar á létt-
leikandi og fallegri ensku.
Bárður hélt minni og andleg-
um styrk til síðustu stundar. Ef
mannanöfn eða önnur sérnöfn
þvældust fyrir mér yfir kaffiboll-
anum kom Bárður mér oftar en
ekki til hjálpar.
Ég kveð vin minn með hryggð í
huga. Hans verður sárt saknað.
Innilegar samúðarkveðjur til
Öldu og fjölskyldunnar frá okkur
Ingu.
Sveinn Jónsson.
Minningar mínar af Bárði
Daníelssyni hófust fljótlega eftir
að ég fór að muna eftir mér.
Veisla í Eikjuvoginum hjá Bebbu
og Bárði um 1956. Faðir minn og
Bárður gangandi um gólf rökræð-
andi heimsmálin, Bárður með
hendur fyrir aftan bak. Lítill 5 ára
snáði hlustaði og tók þátt í göng-
unni, ekki rökræðunum. Eftir
langa göngu vinanna spurði sá litli
Bárð: hvað er þetta sem er ofan á
borðinu þarna inni í herberginu?
Þetta er teiknivél! Teiknivél,
hvernig getur vél teiknað? Bárður
tók upp blað og lagði það undir
reglustikuna á teiknivélinni og
teiknaði! Aha, nú skildi sá litli, vél-
in hjálpaði Bárði að teikna. Þetta
var dæmigert fyrir Bárð, alltaf
tilbúinn að útskýra og fræða.
Það eru einmitt rökræður og
fræðsla sem Bárður skilur eftir
sig í minningum mínum. Hann
var alltaf tilbúinn að skoða mál og
kryfja þau til mergjar. Því var
alltaf gott að leita til hans, fá sjón-
armið og ráðleggingar. Hann vildi
halda sig við staðreyndir og ekk-
ert nema staðreyndir hversu
óþægilegar sem þær væru.
Bárður ólst upp í Önundarfirði
og fór snemma til róðra með föður
sínum. Faðir hans sá fyrir sér að
Bárður yrði skipstjóri á fiskiskipi
sem færði björg í bú. Hugur
Bárðar stóð hins vegar til lang-
skólanáms. Móðir hans hvatti
hann eindregið enda höfðu góðar
námsgáfur snemma komið fram.
Hann fékk stuðning foreldra
sinna og fór til Akureyrar þar
hvattur til að leggja fyrir sig
stærðfræði sem var hans uppá-
haldsfag. Hann valdi samt að læra
byggingarverkfræði og síðar
arkitektúr. Sennilega trúði hann
því ekki að hægt væri að lifa af
stærðfræði einni saman en hún
var hans ástríða alla tíð.
Það sem kemur upp í hugann
við fráfalls Bárðar Daníelssonar
er ævisagan sem aldrei var skrif-
uð. Því miður, vegna þess að hann
lifði mikla umbrotatíma. Það hefði
verið áhugavert að fá hans sýn á
þessa löngu liðnu atburði. Hann
hafði mikla og djúpa innsýn í hluti
og fylgdist mjög vel með, þekking
sem full ástæða hefði verið til að
skrá. Vonandi hefur hann skilið
eftir sig minnisblöð sem hægt
væri að byggja á við skrif á sögu
hans og samtíma. Hann tók þátt í
virkjunarframkvæmdum og
teiknaði og sá um byggingu stór-
hýsa, stofnaði ýmis fyrirtæki svo
sem flugfélagið Vængi, svona má
áfram telja.
Skapgerð Bárðar er erfitt að
lýsa en hún var ekki hversdags-
leg. Eitt sem einkenndi Bárð var
hæfileikinn að einbeita sér. Þegar
hann var í djúpum þönkum gat
hann algjörlega lokað sig frá um-
hverfi sínu, sá hvorki né heyrði í
fólki í kring um sig. Sumir upp-
lifðu hann þá sem þumbara . Því
fór fjarri, því hann gat verið
manna skemmtilegastur hafði
góða kímnigáfu.
Það var alltaf ánægjulegt að
koma á kaffifundi á heimili hans
og seinni konu hans, Öldu Han-
sen, að Háteigsvegi 34. Þar naut
Bárður sín vel og þaðan á ég góð-
ar minningar sem ég er þakklátur
fyrir. Bárður studdi mig, fræddi
og mótaði frá unga aldri. Fræddi
um bókmenntir og raunvísindi,
enda einstaklega vel lesinn. Kveð
hann með þakklæti í huga.
Sveinbjörn Egill
Björnsson.
Bárður Ámundi
Daníelsson
Elsku hjartans amma, núna
eru okkar samverustundir á
þessari jörðu liðnar en í hjörtum
okkar lifa ennþá minningar um
fyndna, sterka og duglega ömmu
sem við munum varðveita að ei-
lífu. Minningar um flotta jóla-
pakka sem voru vel pakkaðir inn
Guðrún Ólafía
Halldórsdóttir
✝ Guðrún ÓlafíaHalldórsdóttir
(Olla) fæddist í
Súðavík við Álfta-
fjörð 30. mars 1925.
Hún lést á Dval-
arheimilinu Hlíð,
Akureyri, 1. mars
2012.
Útför Guðrúnar
Ólafíu fór fram frá
Akureyrarkirkju 9.
mars 2012.
í jólapappírinn frá
árinu áður og
skemmtilegu
heimagerðu kortin
þín. Minningar um
steinana, skeljarnar
og annað úr nátt-
úrunni sem þú
varst svo dugleg að
safna. Minningar
um glaða ömmu
sem var svolítið ut-
an við sig og sá sko
alveg húmorinn í því og í svo
mörgu öðru. Já, heill haugur af
minningum um hina fullkomnu
ömmu.
Það er ekki annað hægt en að
dást að dugnaðinum og styrkn-
um sem þú bjóst yfir. Þín verður
sárt saknað en það er huggun í
því að vita af ykkur afa samein-
uðum á nýjan leik. Núna ert þú
hjá afa, Snælaugi og öllum ást-
vinum þínum sem kvöddu þessa
jörð á undan þér. Þið afi lifið svo
áfram í þessum stóra og flotta
hóp afkomenda sem eftir ykkur
situr því öll erum við svo heppin
að hafa erft eitthvað af ykkar
góðu kostum.
Við viljum enda þessa kveðju
með nokkrum línum úr lagi sem
þú hélst upp á. Guð veri ætíð
með þér, hugrakka amman okk-
ar.
Til eru fræ, sem fengu þennan dóm:
Að falla í jörð, en verða aldrei blóm.
Eins eru skip, sem aldrei landi ná,
og iðgræn lönd, er sökkva í djúpin blá,
og von sem hefir vængi sína misst,
og varir, sem að aldrei geta kysst,
og elskendur, sem aldrei geta mæst
og aldrei geta sumir draumar ræst.
Til eru ljóð, sem lifna og deyja í senn,
og lítil börn, sem aldrei verða menn.
(Davíð Stefánsson.)
Ellý, Halldóra,
Ása og Jón.