Morgunblaðið - 06.07.2012, Blaðsíða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JÚLÍ 2012
✝ Auður Elías-dóttir fæddist á
Þingeyri við Dýra-
fjörð 28. ágúst
1930. Hún lést á
Sjúkrahúsi Akra-
ness aðfaranótt 28.
júní 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Jóhanna
Þorbergsdóttir, f.
1. ágúst 1903, d. 26.
desember 1987 og
Elías Kristján Jónsson, f. 1. júní
1898, d. 23. desember 1975.
Systir Auðar er Erna Elíasdótt-
ir, f. 8. júlí 1939, gift Þorsteini
Ragnarssyni og eru þau búsett
á Akranesi.
Eftirlifandi maki Auðar er
Kjartan H. Guðmundsson blikk-
smíðameistari, f. 18. júní 1923 á
Búðum í Hlöðuvík á Horn-
ströndum. Gengu þau í hjóna-
band 4. febrúar 1950. Börn
þeirra: 1. Kolbrún, f. 1950.
Börn hennar a) Auður Súsann,
maki Sigurður V. Að-
1961, maki Þórunn Elídóttir,
börn þeirra Elí og Kjartan. Áð-
ur átti Kjartan einn son,
Guðna, maki Magnea Erla Otte-
sen, börn þeirra, Harpa, Hauk-
ur Ingi og Margrét Erla.
Auður ólst upp á Þingeyri og
yfirgaf æskustöðvarnar sínar
1946 og lá leiðin til Reykjavík-
ur. Starfaði þar fyrst um sinn á
saumastofu. Kjartan og Auður
hófu sinn búskap í Reykjavík
og fluttu síðan á Akranes 1958,
fyrst á Vitateig 3 og síðustu ár-
in áttu þau heima á Háholti 15
þar til þau fluttu á Dvalarheim-
ilið Höfða. Hún rak verslunina
Valfell Kirkjubraut 2, á Akra-
nesi í nokkur ár ásamt dóttur
sinni, Elínu. Vann hjá Járn-
blendiverksmiðjunni á Grund-
artanga. Síðustu ár áður en
hún hætti á vinnumarkaðnum
vann hún hjá Fjöliðjunni, Akra-
nesi.
Útför Auðar fer fram í Akra-
neskirkju í dag, 6. júlí 2012, og
hefst athöfnin kl. 14.
alsteinsson, eiga
þau einn son,
Bjarna Þór. b)
Erla Linda, maki
Bjarki Sig-
urbjörnsson, eiga
þau tvær dætur,
Sunnu og Ástrósu,
c) Hafdís, maki
Halldór Oddsson,
eiga þau tvær
dætur, Emmu
Lilju og Söru Kol-
brúnu. 2. Elín Hanna, f. 1954,
maki Jón Vestmann, börn
þeirra a) Auður, maki Thomas
Fredrekson, eiga þau tvö börn ,
Ísabellu og Alexander. b) Eva
Lind, maki Ágúst Auðunsson,
eiga þau fimm börn, Aþenu,
Ástu, Karen, Auðun og
óskírðan. c) Thelma, maki Jó-
hann Eiríksson, eiga þau þrjú
börn, Birtu, Ásu og Elínu 3.
Hafsteinn, f. 1961, maki Þur-
íður S. Baldursdóttir, börn
þeirra, Atli Þór, Guðlaug Sif og
Jóhanna Gréta. 4. Hörður, f.
Nú þegar við kveðjum okkar
kæru mömmu, tengdamömmu,
ömmu koma margar myndir upp
í hugann. Myndir sem minna
okkur á þessa góðu konu sem
umvafði okkur með hjartahlýju.
Þegar strákarnir voru litlir
þótti þeim alltaf gaman að heim-
sækja ömmu og afa á Akranesi.
Auður var einstök amma. Hún
var alltaf til í að leika við strák-
ana og þegar þeir stækkuðu tók
hún þeim eins og þeir voru. Hún
gerði ekki kröfur heldur umvafði
þá og bar hag þeirra ofar öðru.
Á sinn einstaka hátt aðstoðaði
hún oft þegar við vorum óörugg
með drengina. Hún skipti sér
ekki af en var tilbúin að aðstoða
þegar við leituðum eftir því.
Þannig var Auður, hún tranaði
ekki sér aldrei fram en var alltaf
til staðar ef á þurfti að halda.
Allar myndir af Auði eru í
björtum litum. Hún var alltaf
fallega klædd og lífgaði upp á til-
veruna með fallegum hlutum.
Við sjáum fyrir okkur þessa fal-
legu konu með gráhvítt hár, blik
í auga og andlit með fínlegu
munstri lífsins.
Við kveðjum nú Auði með
miklum söknuði. Það er erfitt að
hugsa sér tilveruna án hennar en
minningin um þessa einstöku
mömmu, tengdamömmu og
ömmu mun lifa með okkur og
minna okkur á að hafa lífið í lit.
Hörður og Þórunn.
Elsku hjartans móðir mín er
látin. Þótt þú hafir verið mikið
veik síðustu daga hélt ég að þú
myndir ná þér upp úr þessu, því
kom kallið allt of fljótt og mjög á
óvart, eftir situr maður hnípinn
og ekki alveg farinn að meðtaka
þetta. Aldrei aftur búðaráp með
þér að kíkja á föt og glingur eða
kaupa sykrað hlaup í Krónunni.
Aldrei aftur með þér við eldhús-
borðið að maula rúsínur og kon-
fekt. Elsku mamma mín, ég
sakna þín sárt. Guð varðveiti þig
og takk fyrir allt. Við munum
halda vel utan um pabba og hér
er uppáhaldsljóðið þitt eftir
hann.
Hægt líður þoka af hafi
hylur mjúklega tinda
sólin er sest bakvið fjöllin
er síðustu geislana binda.
Húmið það sígur um sæinn
sólskríkjan kveður nú daginn.
Blómin sem dagana dýrka
drúpa nú höfði í sárum
áður í glampandi geislum
gráta nú daggartárum.
Enn þó að skríði yfir skuggar
skín aftur sólin og huggar.
(Kjartan H. Guðmundsson)
Hvíl í friði.
Þín dóttir,
Kolbrún Kjartansdóttir.
Elsku mamma. Það er ótrú-
lega erfitt að hugsa til þess að þú
verður ekki heima þegar ég
droppa við upp á Höfða til ykkar
pabba. Við að fara fram og púsla
saman eins og við vorum farnar
að gera síðustu vikurnar, pabbi
inni að horfa á leik í sjónvarpinu.
Minningarnar þjóta um hugann
og tárin streyma. Gæti skrifað
heila bók um þig og kannski geri
ég það seinna. Hver veit? Þessa
stundina ætla ég að eiga minn-
ingarnar um þig, fallega móðir
mín, og það eina sem ég get á
þessari stundu er að tileinka þér
stöku sem er í Glósubókinni
þinni, sem skrifuð var 1955, en í
þeirri bók eru margar stökur
þar sem þið pabbi voruð að kveð-
ast á, en þessi vísa er merkt þér
og þú hefur eflaust sett hana
saman einhverja stundina sem
þú varst nýbúin að svæfa mig.
Nú tileinka ég þér hana, elsku
yndislega, fallega mamma mín.
Mamma sofðu sætt og rótt
í sæludrauma landi.
Gefi þér nú góða nótt
Guð og helgur andi.
Takk fyrir allt.
Þín dóttir,
Elín.
Hverjum hefði dottið það hug
fyrir rúmlega fjörutíu árum að
ég ætti eftir að skrifa minning-
arorð um þig, Auður mín? Kynni
okkar hófust þegar ég var að
sniglast í kringum alltof unga
dóttur þína, að þínu mati, sem
var auðvitað rétt mat hjá móður
unglingsstúlku, en við ungling-
arnir vorum ekki á þeirri skoðun
þá. En tengdasonur þinn varð ég
og það uppáhaldstengdasonur-
inn eins og fjölskyldan átti til að
gantast með. Mér fannst mikið
til þín koma. Þú varst glæsileg
kona og einstaklega smart svo
eftir var tekið. Vildir alltaf öllum
vel og yfirmáta réttsýn, alltaf
tilbúin að leggja þitt af mörkum
ef á þurfti að halda. Oft hafðir þú
gaman af að stríða öðrum
vinstrisinnuðum fjölskyldumeð-
limum ef eitthvað gekk þar illa í
pólitíkinni en þú varst mikil
sjálfstæðiskona í þér og varst
stolt af. Stutt var í húmorinn hjá
þér og oft varstu til í að vera
með allskonar skemmtileg uppá-
tæki og galsa. Margar ánægju-
legar samverustundir höfum við
átt saman í gegnum tíðina og
minnist ég sérstaklega einnar
veiðiferðar sem við fórum fyrir
nokkrum árum í Hólmavatn þar
sem ég hlustaði á kórsöng næt-
urinnar eftir erfiðan veiðidag og
þú fórst á kostum í nýjustu
tískustraumum í veiðifatnaði.
Minningarnar eru svo ótal marg-
ar, jólin öll sem þú og Kjartan
voruð hjá okkur, kvöldstundirn-
ar og ef fiskibollurnar mínar
voru á boðstólum máttir þú alls
ekki missa af þeim. Elsku
tengdamamma, þakka þér fyrir
góð kynni í gegnum tíðina.
Þín verður sárt saknað.
Kjartan minn, megi góðar
minningar styrkja þig í þinni
sorg.
Jón Vestmann.
Elsku amma mín, hvað þetta
er erfitt að sitja hér og reyna að
skrifa minningagrein um þig
með stóran kökk í hálsinum og
tárin falla í stríðum straumi. Ég
á svo erfitt með að trúa því að þú
sért farin og ég muni aldrei hitta
þig aftur, alla vega ekki í þessu
lífi. Andlát þitt kom svo skyndi-
lega og átti ég alls ekki von á
þessu. Þegar ég sat og kom til
þín á sjúkrahúsið eftir að þú
veiktist vonaði ég alltaf að þú
kæmist yfir þessi veikindi eins
og þú hefur gert áður. En ég
fékk að kveðja þig um nóttina,
sem var svo erfitt, en þú varst
svo vær og falleg þarna sem þú
lást og mikill friður yfir þér og
falleg bænastund sem við áttum
þarna öll saman.
Ég á svo margar fallegar
minningar um þig, þú varst svo
glæsileg kona svo falleg, með blá
augu alltaf svo flott til fara og
vel til höfð. Allir litir klæddu þig
vel, alltaf með fallega skartgripi
og þér þótti gaman að punta þig
upp. Ég man þegar ég var barn
hvað mér þótti spennandi að fá
að kíkja í öll skartgripaskrínin
þín sem þú sýndir mér með
gleði. Mín fyrsta minning með
þér var þegar ég var lítil og bjó
hjá ykkur afa í stutta stund og
ég veiktist mikið og það þurfti að
flytja mig upp á sjúkrahús með
sjúkrabíl og ég harðneitaði að
fara upp á sjúkrabörurnar. Vildi
bara vera hjá þér og þú hélst á
mér niður bröttu tröppurnar út í
sjúkrabíl þar sem við fengum að
sitja í framsætinu. Þar umvafðir
þú mig í teppi í fanginu á þér alla
leið á sjúkrahúsið.
Ég gleymi heldur ekki þeim
stundum sem ég átti heima hjá
þér og afa á Höfðabrautinni og
kom oft eftir skóla og fékk að
dunda í herbergi tvíburanna þar
sem ég átti tösku og safnaði
plakötum og ýmsu öðru gulli.
Tómatsúpunni þinni með eggj-
unum í, sem mér fannst svo góð
er mér vel í minni að ógleymdri
ættarostasúpunni sem mamma
hefur svo haldið við. Ég á líka
margar góðar minningar úr Val-
felli, búðinni sem þú og mamma
ráku á Akranesi. Sat ég oft tím-
um saman hjá þér þar og oft
læddir þú að mér Thoms-skjald-
bökusúkkulaði. Já, minningarn-
ar eru endalausar og ég er svo
þakklát fyrir að eiga þær og hef
ég líka verið svo heppin að fá að
eiga mörg jól og áramót með þér
og afa heima hjá foreldrum mín-
um og síðustu jól hafa verið svo
yndisleg. Þú varst alltaf að
bralla eitthvað í höndunum og
man ég eftir því þegar þú fórst
að búa til skartgripi og núna síð-
ustu ár öll fallegu kortin sem þú
gerðir og prjónaðir líka þér til
skemmtunar sem þú varst svo að
stinga í pakka svona með handa
langömmubörnunum. Árið 2008
flutti ég heim til Íslands ásamt
börnum mínum sem hafa fengið
að kynnast þér og afa mjög vel
og oft var komið við upp á Höfða
til að kíkja á ykkur og alltaf
tókst þú fram góðgæti og súkku-
laðirúsínur og var spjallað um
daginn og veginn. Mikið á ég eft-
ir að sakna þessara stunda okk-
ar, elsku amma, ég er svo döpur
í hjarta mínu og á svo erfitt með
að trúa þessu, elska þig af öllu
hjarta. Elsku afi minn, þetta er
bara svo sárt og megi guð hjálpa
þér og okkur öllum í gegnum
þennan missi.
Ástar- og saknaðarkveðjur.
Auður.
Elsku amma, hvernig fer
maður að því að kveðja svona
dásamlega og frábæra ömmu?
Við eigum endalaust af fallegum
minningum um þig, þú varst svo
frábær amma og alltaf gott að
koma til ykkar afa. Við erum
heppnar að hafa búið í sömu
götu og þið afi, því það var stutt
að skreppa í heimsókn til ykkar.
Þú varst engin venjuleg amma.
Þú varst lítið fyrir að prjóna,
baka og elda en samt var alltaf
nóg af bakkelsi þegar við komum
í heimsókn. Þú varst alltaf glæsi-
leg til fara og klæddir þig í glam-
úrföt og ekki má gleyma frægu
sokkunum þínum. Þú varst ein-
staklega falleg og vel tilhöfð,
hárið svo fallega hvítt og húðin
dökk. Þú máttir ekki sjá sólar-
glætu án þess að vera komin í
sólbað.
Alltaf varstu glöð og brosmild.
Þú varst mjög handlagin, þú
föndraðir mikið, ansi lunkin við
að búa til skartgripi sem þú seld-
ir og þekktust ertu fyrir fallegu
kortin þín. Þú varst mikill húm-
oristi, hugmyndaflugið frábært.
Þegar þú bjóst á Háholti 15 sett-
ir þú bangsa í gluggann til að
hræða kettina sem komu inn til
ykkar og það dugði. Þú gróð-
ursettir gerviblóm úti í garði og
þau blómstruðu allan ársins
hring. Langömmuhlutverkið var
þér mikilvægt og sinntir þú því
af sannri snilld. Þú varst amma
löng og amma rúsína. Lang-
ömmubörnin fengu alltaf súkku-
laðirúsínur og svala þegar þau
komu í heimsókn. Það eru algjör
forréttindi að hafa fengið að eiga
þig sem ömmu. Elsku amma, það
er erfitt að kveðja þig í hinsta
sinn, fá ekki að knúsa þig og
segja þér hversu mikið við elsk-
um þig. Minningin um þig lifir
ávallt í hjarta okkar. Við munum
hugsa vel um afa.
Þínar ömmustelpur,
Eva Lind og Thelma.
Elsku langamma, ég sakna
þín rosalega mikið, það verður
erfitt að lifa án þín. Ég á svo
góðar minningar um þig og góð-
ar stundir. Það var svo gott að
koma í heimsókn til ykkar afa,
þá tókstu alltaf fram kökuna
okkar eins og við kölluðum hana,
bestu köku í heimi, og fulla skál
af súkkulaðirúsínum, svo sátum
við og prjónuðum eða bjuggum
til kort saman. Ég elskaði að
koma til þín og afa og ég lofa þér
að vera dugleg að heimsækja
langafa. Amma, ég vildi óska
þess að allir gætu lifað enda-
laust, það er svo margt sem ég
átti eftir að segja þér, ég elska
þig svo mikið og er rosalega
sorgmædd, en ég veit að þú átt
eftir að passa mig og vernda. Ég
mun aldrei gleyma þér og þú
munt ávallt eiga stað í hjarta
mínu. Þú ert langbesta
langamma í öllum heiminum. Ég
elska þig.
Isabella María.
Það er erfitt að setja orð á
blað þegar ástvinur fellur frá.
Auður systir á það skilið að ég
minnist hennar að leiðarlokum.
Fjölskyldur okkar hafa staðið
saman í lífinu og gera enn í
gegnum súrt og sætt. Það var þó
ekki fyrr en ég var orðin 15 ára
að ég náði að kynnast þessari
einu systur minni að nokkru
ráði, þegar ég flutti inn á heimili
hennar í Reykjavík.
Síðar stofnaði ég heimili með
manni mínum í sömu íbúð og
hennar fjölskylda að Vitateig 3,
Akranesi. Síðan hefur vart liðið
sá dagur að við höfum ekki haft
samband okkar á milli. Börnum
mínum og hennar hefur orðið vel
til vina og fyrir það eitt að vera
til staðar sem stóra systir mín
verð ég ævinlega þakklát. Við
Steini eigum eftir að sakna
stríðni þinnar og uppátækja.
Hafðu þökk fyrir allar ánægju-
stundirnar sem við áttum saman
í lífinu.
Þín systir,
Erna.
Eina dimma vetrarnótt gekk
Auja heitin yndislega frænka
mín upp og niður tröppur á
sjúkrahúsi Akraness. Við hlið
hennar gekk mamma mín komin
að því að fæða. Fæðingin gekk
hægt. Systurnar voru samheldn-
ar, þráðurinn var sterkur.
Lítil stelpa kom í heiminn um
hádegið. Upp frá þeirri stundu
átti stelpan Auju frænku sína að,
í gleði og sorg allt þar til hún
kvaddi fallega bjarta sumarnótt.
Þá var stelpan orðin stór og
stödd í fjarlægu heitu landi og
gekk þann dag um afar fallegt
safn þar sem fiðrildi af öllum
stærðum og gerðum flugu í
kringum hana, rauð, blá gul,
hver öðru fallegri og stelpan lét
hugann reika um frænku sína og
sá hana í fiðrildunum. Henni
fannst fallega frænkan góða vera
þarna og flögraði um, frjáls og
heilbrigð, glöð og hláturinn
hennar hljómaði. Minningar
streymdu um hugann og tár
læddust oft niður kinnar hennar
þennan dag. Tár sprottin af sorg
sem hún vissi að voru afleiðingar
mikillar væntumþykju, aðdáunar
og virðingar fyrir frænku sinni.
Hönd stelpunnar var oft í lófa
frænkunnar, fyrsti skóladagur-
inn varð ljóslifandi, stelpan kvíð-
in en frænkan passaði hana og
hughreysti, hálskirtlataka á
ókunnum spítala fjarri mömmu
sinni. Þvottapokinn blauti sem
hún lagði yfir munninn á stelp-
unni eftir aðgerð, stelpan grét
og bað um vatn, læknirinn neit-
aði en frænkan fann undan-
komuleið og stelpan saug vatnið
sem svalaði þorstanum og linaði
sársaukann. Tvisvar á dag í viku
kom frænkan með gotterí í tösk-
unni og stelpan harðneitaði að
yfirgefa rúmið fyrr en frænkan
kom og leiddi hana í leikstofuna.
Allar heimsóknirnar til frænk-
unnar þar sem stelpan gat setið,
spjallað og skoðað fallegu
senjorítudúkkurnar. Símtölin
þegar stelpuna og seinna konuna
vantaði ráð eða hughreystingu,
alltaf var frænkan til staðar.
Frænkan gaf stelpunni
draum, þær skyldu fara saman í
heitt land, leika sér á hvítum
sandi, dansa í fallegum senjorí-
tukjólum. Í huga stelpunnar var
hún falleg eins og frænkan, með
skart og góða lykt. Hún átti að
safna aurum í baukinn sinn, það
gekk hægt en draumurinn yljaði
stelpunni alla æskuna og hún gat
endalaust rætt við frænkuna um
ferðina þeirra. Þær áttu draum-
inn saman, bara tvær.
Stelpan varð fullorðin og úr
brúðkaupsveislunni sinni fór hún
að heimsækja frænkuna á
sjúkrahús þar sem hún dvaldi
lasin. Daddi elsku frændi skutl-
aði henni. Kjólnum var bögglað
saman í litla bílnum og þau örk-
uðu saman upp sömu tröppur og
frænkan hafði gengið með systur
sinni mörgum árum fyrr. Hún
var glöð, fyrst hissa. Þarna var
konan ekki í senjorítukjól heldur
skínandi hvítum brúðarkjól, ósk
konunnar um að hitta frænku
sína rættist og henni leið vel eins
og í draumnum.
Lífið er hverfult, margt var
óþakkað, kennir manni lexíu. Af
öllu mínu hjarta þakka ég elsku
frænku gæskuna í minn garð.
Kæra Dadda frænda votta ég
samúð mína, veit að hann saknar
hennar sárt og elskar hana heitt.
Fjölskyldu og ástvinum Auju
samhryggist ég innilega. Finn
svo mikið til með mömmu.
Ég trúi að næst hitti ég Auju
frænku mína á hvítu ströndinni
okkar.
Elín R. Þorsteinsdóttir.
Elsku Auja frænka.
Það er sem ég heyri ykkur
mömmu vera að spjalla og
hlægja saman. Þið voruð miklar
vinkonur og ákaflega nánar syst-
ur. Það var alltaf gaman að segja
ykkur frá einhverju sem maður
hafði verið að bralla, þið hlóguð
og tókuð þátt í því eins og þið
hefðuð verið sjálfar á staðnum.
Mig langar að kveðja þig með
þessum orðum:
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum
það yrði margt, ef telja skyldi það.
Í lífsins bók það lifir samt í minnum
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þínu heita stóra hjarta,
þá helstu tryggð og vináttunnar ljós.
Er gerir jafnvel dimma vetur bjarta
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir)
Kjartani, fjölskyldu og ástvin-
um votta ég mína dýpstu samúð.
Elsku mamma mín, ég vildi svo
gjarnan geta létt þína þungu
sorg.
Hvíl í friði fallega frænka mín.
Lilja Þorsteinsdóttir.
Auður Elíasdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku langamma þú ert farin burt
en minning þín mun vera í mínu
hjarta.
Elsku langamma góða ferð til
þíns heima
þar sem guð og englar munu þig
geyma.
Ég elska þig og sakna
þín.
Alexander Ísak.
Elsku langamma, ég
mun sakna þín. Það er mjög
erfitt að missa einhvern
eins og þig. Ég skal passa
langafa prakkara fyrir þig.
Það var alltaf gaman að
hitta þig og vera með þér.
Bestu kveðjur frá
langömmustelpunni, þín
Ásta Glódís.
HINSTA KVEÐJA
Með ást og virðingu vil
ég þakka Auju frænku fyrir
samleiðina í lífinu. Hún gaf
ómælda gleði á góðum
stundum, styrk á erfiðum
tímum og skjól ef á þurfti
að halda.
Hvíl í friði kæra móður-
systir með þökk fyrir allt
og allt.
Guð er nærri
allt er hljótt
þjáning hverfur
í armi Drottins
líknar ljósið.
Farðu frjáls
áfram veginn
til góðra verka
í eilífðarfaðmi
um aldir alda.
Guð veri með þér
í nýrri framtíð
fjarri ástvinum
en þó svo nærri
í heimi andans.
(Jóna Rúna Kvaran)
Björk Þorsteinsdóttir.