Morgunblaðið - 31.08.2012, Síða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 31. ÁGÚST 2012
Sendum
frítt
hvert á land sem
er
Helluhrauni 12 • Hafnarfjörður • 544 5100 • www.granithusid.is
Kveðja frá Styrktarfélagi
Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja
Fallin er í valinn merk kona
sem skilaði farsælu starfi sem
húsmóðir og forystumaður
margra verðugra framfaramála.
Áhugafólk um heilbrigðismál
á Suðurnesjum stofnaði Styrkt-
arfélag Sjúkrahúss Suðurnesja
nú Heilbrigðisstofnun Suður-
nesja árið 1975. Markmið fé-
lagsins var að sýna samstöðu
Suðurnesjabúa og þrýsta á um
stækkun gamla sjúkrahússins.
Mikill áhugi var á eflingu heil-
brigðisþjónustunnar á Suður-
Hildur
Guðmundsdóttir
✝ Hildur Guð-mundsdóttir
fæddist í Innstu-
Tungu á Tálkna-
firði 27. apríl 1940 .
Hún lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 25. ágúst 2012.
Útför Hildar var
gerð frá Ytri-
Njarðvíkurkirkju
30. ágúst 2012.
nesjum, enda voru
stofnendur félags-
ins um eitt þúsund.
Hildur Guð-
mundsdóttir átti
sæti í stjórn
Styrktarfélags
Heilbrigðisstofnun-
ar Suðurnesja og
var gjaldkeri fé-
lagsins frá árinu
1987. Helsta bar-
áttumál félagsins
var að þrýsta á um stækkun
sjúkrahússins og auka þjónustu
þess. Óteljandi voru fundirnir
sem efnt var til með ráðherrum
og þingmönnum.
Sannfæra þurfti þá sem með
fjárveitingarvaldið fóru um að
það væri nauðsynlegt og hag-
kvæmt að búa betur að öldr-
uðum og sjúkum á Suðurnesj-
um. Sannfæra þurfti marga á
Suðurnesjum um nauðsyn
stækkunarinnar og var það gert
með kynningu á málefninu á
fundum og í blaðagreinum.
Þó að stækkun sjúkrahússins
hafi verið aðalbaráttumál og
ástæða stofnunar styrktar-
félagsins, hefur félagið einnig
stutt sjúkrahúsið dyggilega og
gerir enn. Sjúkrahúsinu hafa
verið gefin tæki og áhöld til
lækninga en tekna hefur verið
aflað með útgáfu minningar-
korta. Raunvirði tækja sem fé-
lagið hefur gefið Sjúkrahúsi og
Heilsugæslustöð Suðurnesja
skiptir milljónatugum.
Hildur var ráðagóð þegar
unnið var að framgangi heil-
brigðismála og leitað var eftir
stuðningi almennings á Suður-
nesjum. Þrautseigja hennar og
staðfesta um að um réttan og
góðan málstað væri að ræða var
uppörvandi fyrir okkur sem
störfuðum með henni.
Fyrir þetta viljum við félagar
í Styrktarfélagi Heilbrigðis-
stofnunar Suðurnesja þakka
fyrir hönd Suðurnesjamanna
allra.
Ég og fjölskylda mín sendum
samúðarkveðjur til fjölskyldu
Hildar með þökk fyrir allar
samverustundirnar á liðnum ár-
um.
Þorbjörg Pálsdóttir, for-
maður Styrktarfélags
Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja.
Mig langar að segja nokkur
falleg orð um Hildi Guðmunds-
dóttur frá Innstu Tungu í
Tálknafirði. Hún Hildur var fal-
leg kona, hlý og góð og alltaf
svo glöð og brosandi. Ég var
svo heppin að kynnast henni hjá
mömmu og pabba. Hildur og
Steinn komu oft til mömmu og
pabba, það var yndislegt að
vera með þeim.
Hildur fermdist með mömmu
og Lóló og voru þær mjög góðar
vinkonur. Mér þótti svo vænt
um fallega boxið sem þú gafst
mér Hildur mín, ég mun alltaf
hugsa til þín og minnast góðu
stundanna með þér. Elsku
Steinn, börn, fjölskyldur og að-
standendur, ég votta ykkur öll-
um mína dýpstu samúð vegna
fráfalls Hildar Guðmundsdóttur.
Guð veri með ykkur öllum.
Guðrún Lára Pálsdóttir.
Hún Hildur er öll. Þessi fal-
lega, sterka kona sem unni líf-
inu varð að láta undan skyndi-
legum veikindum sem ekki varð
við ráðið.
Hildur tók mér opnum örm-
um þegar ég unglingurinn var
send í skóla suður með sjó. Hún
bætti mér í barnahópinn sinn
fyrir rúmum 40 árum og varð
fóstra mín alla tíð eftir það.
Hún var fædd og uppalin á
Tálknafirði – var í vist hjá
Siggu systur sinni í Keflavík
þegar hún var stelpa og það
fannst henni ekki fallegur stað-
ur. En svo kynntist hún Steini
sem varð lífsförunautur hennar,
þau settust að í Keflavík sem
varð bærinn hennar og þar undi
hún sér vel. Tengslin við
Tálknafjörð rofnuðu aldrei og
um tíma bjó fjölskyldan þar.
Einnig brugðu þau sér til hinn-
ar stóru Ameríku, Hildur og
Steinn með yngri syninum og
létu vel af dvöl sinni þar.
Hildi var svo margt gefið.
Hún var röggsöm og ráðagóð,
lét ekki sitja við orðin tóm og
verkin hennar voru ekkert smá-
ræði. Heimilið, börnin, fjöl-
skyldan, vinirnir og garðurinn,
allt dafnaði og greri hjá henni.
Og að sjálfsögðu vann hún úti
eins og nútímakonur gera. Hild-
ur á pósthúsinu; í búðinni Lísu
og seinna matráður í Myllu-
bakkaskóla. Allt þetta fór henni
afar vel úr hendi og þrátt fyrir
allar annirnar þá var eins og
hún hefði aldrei neitt að gera
svo skipulögð var hún.
Börnin, barnabörnin og lang-
ömmustrákurinn voru stolt
hennar og gleði. Þegar Gummi,
yngsta barnið, lést af slysförum
fyrir rúmum tveimur árum var
áfallið mikið. En saman stóðu
þau Hildur og Steinn og studdu
hvort annað með hjálp
barnanna sinna.
Hildur var einstök manneskja
og mér og mínu fólki sýndi hún
alltaf ást og umhyggju. Ég fékk
að dvelja hjá henni virka daga
sem heilaga hvenær sem ég
vildi, ásamt börnunum mínum.
Hún átti trúnað minn og
brást mér aldrei – gladdist þeg-
ar vel gekk og studdi mig þegar
á móti blés. Mörg kvöldin sátum
við, spjölluðum um allt milli
himins og jarðar, oft fram á
rauðanótt og skemmtum okkur
vel. Mikið á ég eftir að sakna
hennar.
Ég kvaddi hana á Borgarspít-
alanum fyrir rúmri viku. Þá
virtist hún á batavegi. Ég hvísl-
aði að henni hvað mér þætti
vænt um hana og óskaði henni
góðs bata. Mér varð ekki að ósk
minni.
Elsku Steinn, Einar, Dagný
og Una, tengdabörn, barnabörn
og litli langömmustrákurinn. Ég
sendi ykkur mínar innilegustu
samúðarkveðjur og finnst erfitt
að vera stödd fjarri ykkur í dag.
Guð blessi minningu Hildar
Guðmundsdóttur. Hafi hún mín-
ar hjartans þakkir fyrir allt það
sem hún kenndi mér með lífi
sínu.
Ingibjörg.
Satt að segja
man ég ekki hvað varð til þess
að við Þurí ákváðum að gefa út
geisladisk. Við höfðum sungið
og spilað í boðum og uppákom-
um hjá Lellunum gegnum árin.
Þurí elskaði að syngja og var
hún sú eina í hópnum sem var
fædd náttúrutalent – sannköll-
uð söng-díva. Hún hafði mikla
hæfileika sem fengu ekki notið
sín til fulls.
Þurí var einstök málamann-
eskja. Textar vöfðust ekki fyrir
henni sama á hvaða tungumáli
hún söng.
Hvorug okkar hafði þá lokið
tónlistarnámi, létum við það
ekki aftra okkur frá því að
ákveða nokkur uppáhaldslög
til að æfa en vandinn var bara
sá að Þurí bjó í Reykjavík en
ég í París. Það varð úr að Þurí
kom til mín til Parísar og æfð-
Þuríður Baxter
✝ Þuríður Baxterfæddist í
Reykjavík 12. maí
l945. Hún lést á
líknardeild Land-
spítalans í Kópa-
vogi 19. ágúst sl.
Þuríður var
jarðsungin frá
Fossvogskirkju 28.
ágúst 2012.
um við meira og
minna alla daga í
þrjár vikur – sæll-
ar minningar. Að
þeim loknum héld-
um við tónleika
fyrir íslenska
áheyrendur í stof-
unni á Ave. Foch.
Þetta varð til þess
að um haustið fór-
um við í upptökur í
Fella- og Hóla-
kirkju undir stjórn Sigurðar
Rúnars Jónssonar – Didda
fiðlu – en án hans hefði lítið
orðið úr geisladiskinum okkar
– Mitt er þitt. Þessi skemmti-
lega samvinna fylgir mér og er
ljúf minning um Þurí. Ég sendi
móður, syni og systkinum inni-
legar samúðarkveðjur.
Guðný Aðalsteinsdóttir.
Kæra Þuríður.
Lífið á eftir að breytast eftir
að þú ert horfin. Við hittumst
fyrst fyrir fimmtán árum og á
þeim tíma sem síðan er liðinn
náði vinátta okkar að vaxa,
verða báðum dýrmæt og öðlast
djúpa merkingu. Ekki verður
tölu komið á allt það góða sem
við áttum saman þessi ár, það
var dásamleg reynsla. Hlýja
þín og ástúð, eldhugur og sam-
kennd, hvatning þín og hvetj-
andi aðstoð, alls þessa mun ég
sakna. Þú varst í senn „músa“
mín og systir. Það var sann-
kölluð gæfa að mega njóta
samfylgdar við þig þann tíma
sem okkur var gefinn og fyrir
það þakka ég af heilum hug.
Langri baráttu er lokið, og
það er vissa mín að nú sé þér
búinn góður staður. Ég þakka
þér allt það sem þú gafst af ör-
læti þínu. Elsku vina, megir þú
hvíla í friði.
Gerrit Schuil.
Kynni okkar Þuríðar Baxter
hófust haustið 1990 þegar hún
kom til viðtals við mig á skrif-
stofu STEFs á Laufásvegi 40.
Aðdragandinn að því var sá að
skrifstofustjóri samtakanna til
margra ára var að láta af störf-
um og hafði mér verið bent á
að Þuríður væri tilvalin í starf-
ið. Ekki þarf að orðlengja að
það kom svo sannarlega á dag-
inn.
Segja má að Þuríður hafi
komið eins og hvítur storm-
sveipur inn á skrifstofu
STEFs. Starfshættir samtak-
anna, sem verið höfðu í tiltölu-
lega föstum skorðum um langt
árabil, þurftu að breytast í takt
við nýja tíma. Því var það
hreinasta himnasending fyrir
mig, sem gegndi starfi fram-
kvæmdastjóra í hlutastarfi, og
enn frekar fyrir samtökin sjálf
og tónhöfundana, sem að þeim
stóðu, að jafnhæfileikarík kona
skyldi taka við daglegri stjórn
þeirra á þessum tímamótum.
Þess er ekki kostur í svo
stuttri minningargrein að gera
grein fyrir öllu því sem Þur-
íður kom í verk í starfi sínu
sem skrifstofustjóri. Í stuttu
máli lagði hún grunn að því
starfsskipulagi sem enn er
stuðst við hjá STEFi og hæfir
höfundaréttarsamtökum með
tengsl um allan heim. Þar nutu
sín vel hæfileikar hennar eins
og rík skipulagsgáfa og ann-
áluð tungumálakunnátta. Það
kom til dæmis í hennar hlut að
byggja upp hér á landi skrif-
stofu NCB, en það eru sam-
norræn samtök sem annast
hagsmunagæslu fyrir tónhöf-
unda vegna útgáfu tónlistar á
plötum, diskum og áþekkum
hlutum. Með bættri hagsmuna-
gæslu á þessu sviði stórjukust
tekjur höfunda af þessari út-
gáfu frá því sem verið hafði.
Náið samstarf okkar Þuríðar
í meira en sextán ár leiddi
smátt og smátt til vináttu, sem
aldrei bar skugga á, enda þótt
oft gæfi á bátinn í baráttunni
fyrir bættum hag tónhöfunda.
Þuríður var sannur vinur og
þess naut ég og fjölskylda mín
í ríkum mæli. Hún átti ekki til
undirgefni gagnvart þeim, sem
töldu sig yfir aðra hafna, held-
ur tók öllum eins sem til
STEFs leituðu. Er mér sér-
staklega minnisstætt hve hlý-
lega hún tók á móti ungu tón-
listarfólki, sem var að koma
tónlist sinni á framfæri hér á
landi sem erlendis, og hve ein-
læglega hún bar hag þess fyrir
brjósti.
Um leið og við Þórhildur
þökkum Þuríði samfylgdina
færum við syni hennar og fjöl-
skyldu samúðarkveðjur. Bless-
uð sé minning hennar.
Eiríkur Tómasson.
Elsku Þurí mín. Með mínum
orðum langar mig til þess að
lýsa þér svona: Innileg, elsku-
leg, falleg og góð. Alltaf tókstu
á móti mér með opnum faðmi
og stærsta brosi í heimi og svo
vildir þú líka alltaf vita allt um
mig og hvað væri í gangi í lífi
mínu þá stundina. Það sem var
einnig svo heillandi við þig var
að þú hlustaðir eins og enginn
annar hlustar án þess að dæma
neinn.
Ég gleymdi alltaf að segja
þér hvað mér fannst herbergið
þitt á Bragagötunni flott, mér
fannst það meira að segja svo
flott að ég hermdi eftir því einu
sinni. Ég málaði herbergið
mitt með sama bláa litnum og
svo setti ég sjálflýsandi stjörn-
ur í loftið. Mér fannst reyndar
alltaf íbúðin þín á Bragagöt-
unni svo svakalega flott þegar
ég var barn, svona svipað flott
og konan sem átti hana.
Ég er svakalega þakklát fyr-
ir spjallið sem við áttum saman
á Landspítalanum fyrir stuttu.
Þar ræddum við um rosalega
margt og þú vildir auðvitað
vita allt um okkur fyrir austan.
Það var greinilegt að Stebbi,
Linda og strákarnir áttu hug
þinn allan á þeirri stundu því
þú geislaðir af stolti þegar við
horfðum á myndirnar af þeim.
Ég vissi að ég var að kveðja
þig í síðasta sinn þegar ég fór
frá þér enda var svakalega erf-
itt að hætta að knúsa þig og
kyssa.
Ég er líka þakklát fyrir að
hafa fengið að segja við þig að
ég væri stolt að því að þú værir
frænka mín og að mér þætti
svo vænt um þig. Þegar ég
veifaði þér í dyragættinni í síð-
asta sinn fékk ég fallegt bros
að gjöf frá þér. Þannig man ég
eftir þér með þetta innilega
bros þitt sem náði upp að eyr-
um. Guð er heppinn að fá þig
til sín, hann hefur vantað ein-
hvern til þess að skipuleggja
fyrir sig og ráðleggja sér. Við
munum samt sakna þín hér svo
kíktu reglulega til okkar og
leyfðu okkur að finna fyir þér.
Sjáumst þegar við sjáumst.
Þín litla frænka,
Sigríður Björk.
Kveðja frá íbú-
um Sólheima
Hún Sirrý okkar,
Sigurlín Sigurgeirsdóttir, lést á
heimili sínu á Sólheimum föstu-
daginn 17. ágúst sl. Sirrý var
elst okkar sem á Sólheimum bú-
um og sú sem lengst hafði búið
hér.
Hún var ákveðin kona sem
Sigurlín
Sigurgeirsdóttir
✝ Sigurlín Sig-urgeirsdóttir
fæddist 19. maí
1933. Hún lést 17.
ágúst 2012.
Sigurlín var
jarðsungin frá
Fossvogskirkju 28.
ágúst 2012.
vissi hvað hún vildi,
en á sama tíma var
hún einlæg bros-
mild og hjartahlý.
Sirrý var fé-
lagslynd og tók alla
tíð virkan þátt í öllu
starfi hér á Sól-
heimum. Hún tók
jöfnum höndum
þátt í starfi leik-
félagsins, skátafé-
lagsins og íþrótta-
félagsins. Hún hafði mikla gleði
af því að baka, hella upp á kaffi,
bjóða gestum til stofu og njóta
þess sem fram var borið.
Sirrý var iðin og samvisku-
söm í öllu sem hún tók sér fyrir
hendur og þegar hún gat hætt að
vinna vildi hún ekki hætta alveg,
heldur aðeins minnka við sig.
Tíma sinn nýtti hún vel til að
sinna áhugamáli sínu sem var
hannyrðir. Hún var alltaf með
eitthvað á prjónunum eða með
útsaum í höndum og liggur
margt fallegt eftir hana. Hún
teiknaði á sinn einlæga hátt og
eru fuglamyndir hennar gott
dæmi um það.
Það er mikill sjónarsviptir og
missir að Sirrý, konu sem hafði
nánast allt sitt líf búið hér á Sól-
heimum og var mjög samofin
öllu lífi og starfi hér í byggðinni.
Hér lauk hún lífsgöngu sinni á
heimili sínu, 79 ára gömul, ern,
sátt og glöð.
Við minnumst hennar með
þakklæti og söknuði í huga og
biðjum góðan Guð að blessa
hana og varðveita um alla fram-
tíð.
Aðstandendum Sirrýjar vott-
um við innilega samúð.
Fyrir hönd íbúa Sólheima,
Guðmundur Ármann
Pétursson.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Neðst á for-
síðu mbl.is má finna upplýsingar
um innsendingarmáta og skila-
frest. Einnig má smella á Morg-
unblaðslógóið efst í hægra horn-
inu og velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir
birtingu á útfarardegi þarf
greinin að hafa borist á hádegi
tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi
eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, jafnvel þótt
grein hafi borist innan skila-
frests.
Lengd | Hámarkslengd minn-
ingargreina er 3.000 slög. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda stutta
kveðju, Hinstu kveðju, 5-15 lín-
ur.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem aðstandendur
senda inn. Þar kemur fram hvar
og hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og hvenær
útförin fer fram. Þar mega einn-
ig koma fram upplýsingar um
foreldra, systkini, maka og börn,
svo og æviferil. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín undir grein-
unum.
Minningargreinar