Morgunblaðið - 13.03.2013, Side 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. MARS 2013
✝ HafsteinnJónsson fædd-
ist 16. júní árið
1931. Hann lést á
LHS, Fossvogi,
hinn 6. mars síðast-
liðinn.
Foreldrar hans
voru þau Guðrún
Gíslína Guðmunds-
dóttir húsmóðir, f.
16.10. 1903 í
Reykjavík, d. 19.11.
1985, og Jón Kristján Jónsson
skipstjóri, f. 29.8. 1905, á
Bakka, Seltjarnarnesi, d. 29.2.
1960.
Hinn 30. nóvember 1963
kvæntist Hafsteinn eftirlifandi
konu sinni, Áróru Pálsdóttur
bankastarfmanni
frá Ísafirði, f. 29.3.
1926.
Hafsteinn bjó
alla tíð á Bárugötu
31 sem faðir hans
byggði í félagi við
Sigurð bróður sinn.
Eftir almennt
barna- og ungl-
ingaskólanám hóf
hann störf 16 ára
hjá Skipaútgerð
ríkisins og starfaði þar uns fyr-
irtækið var lagt niður. Síðar hóf
hann almenn verkamannastörf
hjá Reykjavíkurborg.
Útför Hafsteins fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 13. mars
2013, og hefst athöfnin kl. 15.
Deyr fé,
deyja frændur,
Þegar ég horfi til baka og
minnist Hafsteins frænda eru
tvær minningar ferskastar.
Annars vegar nýársboðin sem
þau Áróra ásamt Gunnu
frænku, móður Hafsteins,
héldu fyrir fjölskyldurnar á
Bárugötunni þar sem kökuúr-
valið var stórkostlegt og við
gátum horft á Kanasjónvarpið
og Disney-myndirnar. Það var
ekki sjónvarp þá á hverju
heimili og þetta var eins og að
koma í höll í minningunni.
Hins vegar þegar ég heim-
sótti frænda minn á hjólinu
niður á höfn þegar hann var að
leysa Akraborgina frá landi.
Þá var hann stór karl í augum
drengsins.
Nú hin síðari ár átti hann
við sjúkleika að etja og barðist
hetjulega. Fram að því varð
honum varla misdægurt og var
til þess tekið að hann var aldri
veikur og missti aldrei dag úr
vinnu. Hann var ekki mjög
ræðinn en þó gátum við spjall-
að um frímerki og landsins
gagn og nauðsynjar. Hann átti
alltaf góða bíla og unaðsreit
áttu þau Áróra í Grímsnesinu
þar sem þau höfðu byggt sér
sumarbústað og ræktað falleg-
an skóg á landareigninni.
Ég kveð góðan dreng sem
þótti vænt um litlu frænd-
systkinin á uppvaxtarárunum
og reyndist okkur vel í alla
staði.
Blessuð sé minning hans og
ég votta Áróru samúð okkar
fjölskyldunnar.
Árni Þór Árnason.
Kæri Haddi minn. Þakka
þér alla vináttuna, þegar ég
átti erfitt þá varst þú svo góð-
ur að keyra mig þegar ég
þurfti að að sækja dóttur mína
úr pössun eftir vinnu hjá mér.
Ég bið góðan Guð að taka vel á
móti þér, hjartans þakkir fyrir
yndislega vináttu gegnum ár-
in.
Því svo elskaði Guð heiminn, að
hann gaf son sinn eingetinn, til
þess að hver sem á hann trúir glat-
ist ekki, heldur hafi eilíft líf. (Jóh.
3:16-18)
Þín þakkláta frænka,
Gréta.
Hafsteinn Jónsson
✝ AðalsteinnBjörnsson
fæddist á Akureyri
21. júní 1930.
Hann lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Mörk 6. mars
2013.
Foreldrar hans
voru Björn Árni
Björnsson, f. 1901,
d. 1966, og Kristín
Aðalsteinsdóttir, f.
1901, d. 1991. Systkini Að-
alsteins: Kristbjörg, f. 1927, d.
1932, Jóhanna, f. 1929, Krist-
björn, f. 1932, d. 2003, og
Steingrímur, f. 1941.
Hinn 14. mars 1953 kvæntist
Aðalsteinn eftirlifandi konu
Björk, f. 1999. Ágústa Björk, f.
1974, gift Einari Júlíusi Gunn-
þórssyni, f. 1970. Dætur þeirra
eru: Eydís Birna, f. 1998, Þór-
dís Lilja, f. 1999, Valdís Anja,
f. 2003, og Bjarndís Júlía, f.
2007. Aðalsteinn, f. 1985, dóttir
hans er Nadía Guðbjörg, f.
2008. 2) Árný Rósa, f. 1955, í
sambúð með Jóhannesi S. Stef-
ánssyni, f. 1945. Dætur þeirra
eru: Hanna Gréta, f. 1976.
Börn hennar eru Aðalsteina
Líf, f. 1994, Jóhannes Sig-
urhólm, f. 2000, og Ármann
Sigurhólm, f. 2008. Guðný
Lára, f. 1979, í sambúð með
Einari Val Kristnssyni, f. 1981.
Synir þeirra eru: Kristinn Sig-
urhólm, f. 2001, og Valgeir
Árni, f. 2008. Aðalsteina, f.
1983, d. 1988. Anna Stefanía, f.
1992. 3) Björn Árni, f. 1966,
ókvæntur og barnlaus.
Útför Aðalsteins fer fram
frá Grafarvogskirkju í dag, 13.
mars 2013, og hefst kl. 13.
sinni, Jóhönnu Sig-
ríði Árnadóttur, f.
9. maí 1932. Börn
þeirra eru: 1)
Kristín Björk, f.
1950, d. 2008. Mað-
ur hennar var Jó-
hann Ágúst Odd-
geirsson, f. 1945.
Þau skildu. Börn
Kristínar og Jó-
hanns eru: Hafþór,
f. 1971, kvæntur
Þórunni Grétarsdóttur, f. 1968.
Þeirra dætur eru Alexandra
Sif, f. 1994, og Telma Rut, f.
1996. Rósa, f. 1972. Hennar
börn eru: Jóhann Gunnar, f.
1991, Hrannar Már, f. 1994,
Hjördís, f. 1997, og Kristín
Elsku pabbi minn, loksins
ertu búinn að fá hvíldina sem
þú hefur þráð svo lengi. Við
vorum ekki alltaf sammála þeg-
ar við ræddum saman en náð-
um þó allaf sáttum að lokum.
Það var mikið áfall fyrir þig
þegar þú fékkst heilablóðfall 54
ára, en þú hafðir alla tíð verið
mjög duglegur og uppátækja-
samur fram að þeim tíma. Ég
veit að þú ert hvíldinni feginn
og er viss um að Allý mín,
Stína systir, amma og afi og
allir þeir ættingjar okkar sem
eru farnir munu taka vel á móti
þér.
Ó, pabbi minn kæri
við kveðjumst um sinn.
Tárin mín hníga
hljóð niður kinn.
Allt sem þú gafst mér,
það þakka ég vil.
Skilja nú leiðir
um ómarkað bil.
(Bryndís Halldóra Jónsdóttir)
Ég kveð þig með vissu um að
þú sért nú á betri stað og laus
við allar þjáningar. Við Bjössi
munum passa mömmu fyrir þig
þar til þið hittist á ný.
Hvíl í friði elsku pabbi.
Þín dóttir,
Árný Rósa.
Mig langar að minnast afa
míns í nokkrum orðum.
Afi var á árum áður vinnu-
þjarkur mikill og man ég eftir
að hann átti vörubíl sem hann
keyrði og svo fór hann út í að
keyra leigubíl og var einn af
stofnendum Litlu bílastöðvar-
innar sem var leigubílastöð í
Mosfellsbæ og voru höfuð-
stöðvarnar í bílskúrnum hjá
afa og ömmu og fékk ég oft að
standa vaktina um helgar á
unglingsárum við að svara í
símann þar, bæði á afa og
mömmu vöktum og fannst það
ekki leiðinlegt, seinna meir var
stöðin svo sameinuð Hreyfli.
Afi átti hlut í lítilli flugvél og
var með flugréttindi og oft fór
maður í flug með afa og
skemmtilegast var þegar afi lét
vélina fara hátt upp þangað til
að það pípti í einhverjum tækj-
um og láta hana svo detta nið-
ur svo maður fékk fiðring í
magann og alltaf bað maður
um þetta því þetta var svo
gaman.
Afi var í Lions í Mosó og
fyrir jól fengum við systkinin
að selja súkkulaðidagatöl fyrir
afa og fengum að launum daga-
tal fyrir og var lagt mikið á sig
fyrir það.
Ég dvaldi mikið hjá ömmu
og afa á yngri árum þar sem
við bjuggum í göngufæri frá
þeim og alltaf var gaman að fá
að gista hjá þeim og fékk mað-
ur oft að skríða í milli upp í
rúm á morgnana og þegar
amma fór fram að taka til
morgunmat kúrði maður hjá
afa.
Afi fékk fyrsta heilablóðfall-
ið 84 og lamaðist algjörlega
hægra megin og missti málið
og var sagt að hann myndi
aldrei ganga og tala aftur en
nei hann lét það ekki stoppa sig
og með þjálfun og þrjósku stóð
hann upp aftur og fékk málið
að hluta og fór að keyra leigu-
bíl aftur, hann lét ekkert
stoppa sig. Hann var líka mikið
í skúrnum að gera við bíla með
Bjössa syni sínum og fékk ég
þau verkefni að sækja verkfæri
fyrir þá.
Afi fékk nokkrar heilablæð-
ingar í viðbót og að lokum end-
aði hann aftur í hjólastólnum
sem hann vann mikið við að
komast úr á sínum tíma og
missti næstum alveg málið aft-
ur og þetta pirraði hann mikið
að geta ekki tjáð sig við fólk.
Afi var mjög barngóður og
átti hann 8 barnabörn (7 á lífi)
og 16 barnabarnabörn og alltaf
ljómaði hann þegar við barna-
börnin komum til hans og enn
meir þegar barnabarnabörnin
komu. Var hann dýravinur mik-
ill og átti það til að næstum
velta sér úr hjólastólnum til að
reyna að klappa dýrum.
Afa verður sárt saknað en
minningar um góðan mann
munu lifa áfram í hjörtum okk-
ur og er ég þess fullviss að
móðir mín heitin tók vel á móti
föður sínum og hleypur hann
nú frjáls í líkama sínum sem
hann var fangi í áður.
Elsku amma, missir þinn er
mikill og vil ég biðja Guð að
senda þér styrk.
Hvíl í friði, elsku afi.
Kveðja
Rósa.
Aðalsteinn
Björnsson✝ Hervör Karls-dóttir fæddist
í Vestmannaeyjum
29. október 1934.
Hún lést á líkn-
ardeildinni í
Kópavogi fimmtu-
daginn 28. febrúar
2013.
Foreldrar henn-
ar voru Karl Jó-
hannsson, f. 29.
nóvember 1906, d.
4. febrúar 1998, og Kristjana
Oddsdóttir, f. 15. september
1907, d. 5. desember 1950.
Eiginmaður Hervarar er Geir
Oddsson, f. 7. janúar 1931 í
Stykkishólmi. Börn þeirra eru
þrjú: 1) Kristjana, gift Tómasi
Frey Marteinssyni. 2) Gunnar
Þór, maki Helena Vign-
isdóttir. 3) Arna
Guðrún, gift Æv-
ari Þorsteins-
syni. Alls eiga
systkinin átta
börn og fimm
barnabörn.
Hervör og
Geir hófu búskap
í Akurgerði 8 í
Reykjavík árið
1955 og giftu sig
20. maí 1956.
Þau fluttu síðan í Sólheima
24 í Reykjavík árið 1959. Ár-
ið 1962 fluttu þau á
Stekkjarflöt 13 í Garðabæ og
bjuggu þar til ársins 2008 er
þau fluttu í Nýhöfn 3 í Sjá-
landshverfinu í Garðabæ.
Útförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Dásamlega móðir okkar er fall-
in frá og það er erfitt að hugsa til
þess að geta ekki lengur leitað til
hennar, hún sem var okkur svo
kær. Mamma var einstaklega lífs-
glöð og dugleg og bjó þeim pabba
fallegt heimili sem alltaf var gott
að koma á. Þegar við vorum yngri
var mamma alltaf heima til að
taka á móti okkur eftir skóla og
metnaður hennar fólst í að sinna
okkur systkinunum vel. Mamma
og pabbi voru dugleg að fara með
okkur systkinin í útilegur þegar
við vorum yngri og eru þær okkur
mjög minnisstæðar, þá var tekið
með nesti að heiman og matnum
pakkað snyrtilega í saumavélar-
töskuna og nestið borðað úti í
náttúrunni. Þegar við urðum eldri
og vorum komin með fjölskyldu
var helst ekki farið í útilegu nema
allir kæmust með, þannig var
mamma okkar, hún hélt þétt utan
um ungahópinn sinn.
Mömmu var margt til lista lagt
og elskaði að rækta blómin sín og
snyrta garðinn þeirra pabba,
enda ræktaði hún ásamt pabba
garðinn á Stekkjarflöt 13 algjör-
lega frá grunni og lagði óteljandi
vinnustundir í það, enda var garð-
urinn alltaf glæsilegur og litríkur.
Mamma var lagin við að sauma og
prjóna og henni þótti gaman að
teikna og mála myndir, þá helst af
blómum. Hún var alltaf mikil
dama og var alltaf vel tilhöfð og
smart svo eftir því var tekið. Hún
var mikið fyrir að hafa fjölskyld-
una nálægt sér og eftir að við
systkinin fluttum að heiman og
hópurinn stækkaði var hún dug-
leg við að halda hópnum saman og
bjóða okkur heim í dýrindismat
og oftar en ekki endaði matarboð-
ið í heita pottinum á Stekkjarflöt,
sem yngri kynslóðin elskaði,
amma var líka alltaf að stinga að
barnabörnunum góðgæti og kök-
um.
Mamma mátti ekkert aumt sjá
og hún hafði áhyggjur þegar ein-
hver var veikur í fjölskyldunni og
fylgdist vel með að allir væru
orðnir hressir, þá leið henni vel.
Mamma og pabbi voru alltaf mjög
samrýnd og því oftast nefnd bæði
í sömu andránni, þ.e. Hervör og
Geir. Við vorum svo heppin að
eiga alltaf frábært samband við
mömmu og pabba og kom það
mjög vel í ljós eftir að mamma
veiktist. Við héldum þá fast hvert
utan um annað og erum við tengd
enn sterkari böndum fyrir vikið.
Við systkinin eigum eftir að
sakna þess að sjá mömmu ekki
koma inn um dyrnar þegar pabbi
kemur í heimsókn og munum
sakna þess að hún hringi ekki
lengur til að athuga hvort ekki sé í
lagi með okkur, barnabörnin og
langömmubörnin.
Við elskum þig mikið og sökn-
um þín – Guð geymi þig!
Kristjana, Gunnar Þór
og Arna Guðrún.
Elsku besta tengdamamma,
það er erfitt að kveðja ástvini, en
minningarnar ylja hjartanu. Fyr-
ir tæpum tveimum áratugum
kynntust við, ég var þá að byrja
sambúð með Jönu minni, þar sem
aldursmunur var nokkur. Það
voru ekki margir sem höfðu trú á
að sambúðin myndi endast. En
frá upphafi tókuð þið Geir
tengdapabbi mér opnum örmum
og trú á okkur Jönu fordóma-
laust.
Ekki var verra þegar við kom-
umst að sameiginlegu áhugamáli,
matreiðslu. Oft hringdir þú heim
og ég í þig og skiptumst við á
gómsætum uppskriftum. Upp-
skriftabækurnar þínar eru líka
snilld, myndir af öllum réttunum.
Það var nefnilega mikið skipulag
á öllu hjá þér.
Þorrablótin á Stekkjarflötinni
eru mjög minnisstæð og alltaf
mikið hlegið bæði í heita pottinum
góða og að vísunum hans tengda-
pabba sem voru og eru snilld.
Elsku tengdamamma, takk
fyrir að vera alltaf svo góð og ynd-
isleg. Ég mun aldrei gleyma þér.
Elsku Geir, Jana mín, Gunni,
Adda og fjölskylda, mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur, minning
um góða konu lifir í hjörtum okk-
ar um ókomna tíð. Hvíl í friði,
Þinn tengdasonur,
Tómas.
Elsku besta amma mín, ég veit
hreinlega ekki hvar ég á að byrja.
Finnst svo óraunverulegt að ég sé
að skrifa minningargrein um þig,
því í mínum huga, þótt það sé
barnaleg hugsun, fannst mér eins
og þú yrðir alltaf til staðar. Frá
því ég man eftir mér höfum við
alltaf haft sérstakt samband á
milli okkar, við gátum talað um
allt milli himins og jarðar og ég
gat alltaf treyst á að fá hreinskilin
svör til baka frá þér.
Minningar mínar eru svo ótal
margar um þig og okkar dásam-
lega tíma saman. Þegar ég fór
með þér út að hengja upp þvott-
inn og sat svo og rólaði mér fram
og til baka við hliðina á þér og
spurði þig um lífið á meðan þú
hengdir upp þvottinn til að fá
góða útilykt í hann eins og þú
sagðir eða þegar við fórum í gróð-
urhúsið þitt fallega og þú sýndir
mér öll fallegu blómin sem þú
hafðir gróðursett og kenndir mér
hvernig ætti að hugsa um þau
sem best.
En best man ég þó eftir öllum
góðu stundunum á Stekkjarflöt-
inni sem ég tel hafa verið mitt
annað æskuheimili og var ávallt
eins og maður væri á fimm
stjörnu hóteli þar sem var stjanað
við mann eins og prinsessu.
Skemmtilegast var að fá að
fara í pollinn þar eins og þú kall-
aðir hann og þar lékum við frænd-
systkinin okkur svo oft og svo
voru okkur færðar pulsur, appels-
ín og ís í heita pottinn og hvað
annað sem við vildum. Sumrin
voru einnig dásamleg þegar ég og
Viktor frændi fengum að koma í
„sumarvinnu“ til þín og hjálpa þér
í garðinum sem var svo dásam-
lega fallegur alltaf, enda nostrað-
ir þú mikið við hann alla tíð. Það
sem situr hvað mest í minninu er
hversu yndislega góð þú alltaf
varst við mig og okkur öll barna-
börn þín og barnabarnabörn.
Þegar ég gekk í Flataskóla
labbaði ég oft til þín eftir skóla og
þá varst þú ávallt búin að elda
minn uppáhaldsmat vitandi að ég
væri að koma og var því oft tví-
réttað ef ekki þríréttað á boðstól-
um. Þar sátum við oft lengi með
afa, sem kom alltaf heim í hádeg-
inu að borða, og spjölluðum um
daginn og veginn.
Elsku amma mín, þú ert og
verður alltaf besta vinkona mín.
Ég ætla að tileinka mér hugul-
semi þína, sem var svo dásamleg.
Þú hringdir alltaf ef veður var
vont til að athuga hvort við vær-
um ekki örugglega heima eða að
koma heim, og ef einhver fór til
útlanda varstu ekki róleg fyrr en
þú vissir að allir væru komir heilir
á húfi á áfangastað.
Breki er alltaf að spyrja hvar
langamma sé, ég segi honum að
þú sért hjá Guði og öllum englum
hans og mun ég alla tíð varðveita
minningu þína í börnunum mín-
um, Ágústi Breka og litlu prins-
essunni sem kemur í heiminn í
maí. Ég mun segja henni frá ynd-
islegu og fallegu langömmu sinni
og góðmennsku hennar.
Engillinn minn, ég mun sakna
þín alla ævi. Ég elska þig meir en
orð fá lýst og mun ylja mér um
hjartarætur með fallegum hugs-
unum um þig og hlæja að ynd-
islega húmornum þínum sem þú
varst með fram á síðustu stundu.
Guð geymi þig elsku amma mín
og hvíldu í friði.
Leiddu mig heim í himin þinn
hjartkæri elsku Jesús minn.
Láttu mig engla ljóssins sjá
er líf mitt hverfur jörðu frá.
(Rósa B. Blöndals)
Þín
Íris Hervör.
Elsku amma mín, mikið rosa-
lega er erfitt að þurfa að kveðja
þig svona alltof snemma finnst
mér, þú varst stálslegin fyrir að-
eins nokkrum mánuðum.
Minningarnar sem sitja eftir
eru ótalmargar og mér þótti alltaf
jafngaman að heyra þig segja
mér sögurnar frá því að ég var lít-
ill polli og var í pössun hjá þér á
hverjum degi á meðan mamma og
pabbi voru í vinnunni. Það eru
ekki margir sem njóta þeirra for-
réttinda að dagmamma þeirra var
líka amma þeirra.
Mín fyrsta minning er einmitt
frá því þegar þið afi komuð með
okkur til Spánar, ég var bara
nokkurra ára gamall og við vorum
öll að labba í átt að húsinu sem við
gistum í þegar það kom úrhell-
isrigning og við þurftum öll að
hlaupa inn. Ekki veit ég af hverju
mín fyrsta minning á þessari jörð
var ekki merkilegri en þetta en
mikið rosalega er ég þakklátur
fyrir það að þú sért hluti af þess-
ari minningu.
Það er með ólíkindum að hugsa
til baka og rifja upp þinn persónu-
leika. Ég get ekki munað eftir
einu einasta skipti þar sem þú
varst pirruð eða í vondu skapi, þú
varst alltaf svo góð við alla í
kringum þig og fyrirmynd fyrir
allar mæður og ömmur í þessum
heimi. Það er alveg sama hvaða
myndir ég skoða, þú ert falleg á
þeim öllum. Það er líkast því að
þú hafir hreinlega vaknað vel til-
höfð með flotta hárgreiðslu og
nýtt naglalakk, af því ég get ekki
fyrir mitt litla líf rifjað þig upp
öðruvísi en nákvæmlega þannig;
góða, gjafmilda og fallega ömmu
sem ég kem til með að sakna al-
veg óheyrlega mikið.
Þú skilur eftir stórt gat í hjarta
mínu sem enginn getur fyllt, ég er
þakklátur fyrir að hafa átt svona
góða ömmu og bið þig að hafa
ekki áhyggjur af afa, hann er um-
kringdur ástvinum, fær ótak-
markaða umhyggju og kemur til
með að halda áfram að gefa
barnabörnum sínum „four and a
half“ um ókomna tíð.
Hvíldu í friði og takk fyrir allt
saman.
Þinn dóttursonur,
Viktor Karl Ævarsson.
Hervör Karlsdóttir