Morgunblaðið - 07.09.2013, Qupperneq 33

UMRÆÐAN 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. SEPTEMBER 2013
Á íbúafundi 2. sept-
ember sl. á Þórshöfn,
Langanesi, með
tveimur forsvars-
mönnum Samkaupa
var farið yfir sögu fyr-
irtækisins, hvernig
verslunarkeðjan væri
arfleifð gömlu kaup-
félaganna og hve erfið
afkoman hefði verið
eftir að Baugur/Hagar
tóku markaðinn kverkataki svo
hrikti í stoðum „litlu“ kaupmann-
anna, þ.á m. Samkaups-keðjunnar.
Þetta var vissulega fræðandi og vel
fram settur fyrirlestur, en ég velti
fyrir mér eftir fundinn hvort þetta
hefði verið skýrt svo vel út til að
falast eftir samúð, lotningu eða
annarri tilfinningu frá fund-
argestum? Aðspurður hvort hann
myndi treysta sér til að versla ein-
göngu í Samkaupum-Strax- gaf
fyrirlesari það svar að hann myndi
yfir höfuð ekki treysta sér til að
kaupa í matinn á Íslandi. Und-
irrituð er hálfringluð eftir þetta
svar og veit satt að segja ekki
hvernig skal túlka það, en fyrst
hann treystir sér ekki til að versla
á Íslandi, og Langanesbyggð er jú
á Íslandi, þá treystir hann sér ekki
til að versla í Samkaupum-Strax á
Þórshöfn þar sem hún er meðal
dýrustu verslana á Íslandi.
Langnesingurinn hefur vissulega
val, en ekki sama val og þeir sem
búsettir eru nær lágvöruverslun og
geta valið úr verslunum. Val okkar
felst í því að eyða mörg þúsund
krónum í bensín til að nálgast lág-
vöruverslun á Egilsstöðum – sem
er í 200 km fjarlægð,
Akureyri sem er í 240
km fjarlægð, eða fara
milliveginn og versla í
Kaskó á Húsavík sem
á okkar mælikvarða
má tala um sem lág-
vöruverslun, en þang-
að eru 160 km. Það eru
því lágmark 320 km
akstur fyrir Langnes-
inginn að versla ódýr-
ara en í heimabyggð.
Það má líklega telja
þá á fingrum annarrar handar sem
ekki nýta sér lágvöruverslanir þeg-
ar farið er í bæjarferð. Ekki er það
skemmtunarinnar vegna – tja ekki
nema það teljist til skemmtunar að
enda hverja kaupstaðarferð á því
að draga krakkaskarann með sér í
Bónus, bölvandi og ragnandi, fylla
tvær körfur af vörum, koma þeim í
kassa og poka og reyna svo með
einhverju móti að koma varn-
ingnum fyrir milli fótanna á emj-
andi krökkunum sem sitja skökk og
skæld á heimleiðinni vegna þessa
og geta sig varla hrært – það er að
segja ef þeim er boðið með vegna
fyrirsjáanlegs plássleysis.
Ís, frystivara og mjólkurvarn-
ingur er ekki sérlega árennilegur
eftir tæplega þriggja tíma akstur
þannig að slíkan munað kaupa
Langnesingar iðulega í heima-
byggð eða neyðast til þess réttara
sagt. Sú staðreynd kom fram á
fundinum að einn lítri af súrmjólk
kostar 50 krónum meira í Sam-
kaupum-Strax á Þórshöfn en í
Kaskó á Húsavík. Verðmunurinn
einskorðast því miður ekki bara við
blessaða súrmjólkina, hún er ein-
ungis eitt af óteljandi dæmum um
óeðlilegan verðmun milli verslana.
Þegar fyrirlesari var inntur eftir
því hvers vegna mjólkin væri dýr-
ari hér en í öðrum matvöruversl-
unum í ljósi þess að Mjólk-
ursamsalan flytur varning sinn
frítt hvert á land sem er var fátt
um svör – það kom reyndar eitt-
hvað langt og óljóst svar sem ég
man ekki lengur hvað var. Ættu
ekki allar verslanir að hafa sama
verð á mjólk fyrst þær hljóta allar
sömu kjör innan mjólkursamsal-
anna? Eigum við að taka þessu
þegjandi og hljóðalaust? Aðspurðir
hvort þeir myndu lækka vöruverð á
Þórshöfn svöruðu þeir með
löngum, óljósum svörum – sem lík-
lega áttu að villa um fyrir fund-
argestum og fá þá til að hugsa um
eitthvað annað.
Langnesingar hafa rennt hýru
auga til Nettó-verslunar í stað
Strax-verslunar en forsvarsmenn
Samkaupa telja markaðinn of lít-
inn. Það er hinsvegar þrennt sem
þeir þurfa að hafa í huga: a) Þótt
samfélagið telji 524 hausa eru íbúar
nágrannasveitarfélaga í kring sem
afar líklega legðu leið sína í Langa-
nesbyggð til að komast í lág-
vöruverslun í stað þess að aka í
aðra átt og auk þess lengri leið til
að versla. Þá má því bæta um 800
hausum við þessar 524 mann-
eskjur.
b) Ef opnuð yrði lágvöruverslun
á Þórshöfn yrði skipakostur tekinn
hér í meira magni en raunin er.
Skipin tækju kost sinn annars stað-
ar þar sem verð er ákjósanlegra.
Stærðfræði hefur aldrei verið mín
sterkasta hlið, en ef dýr búð eins og
Samkaup-Strax stendur undir sér
með einungis hluta markaðarins,
hví ætti þá ódýrari verslun með
stærsta hluta markaðarins ekki að
standa undir sér? c) Neytandinn
hefur alltaf val og því telja Sam-
kaupsmenn ekki hægt að treysta
því að bæjarbúar versli í heima-
byggð. Átta þeir sig ekki á stöð-
unni? Halda þeir að okkur langi al-
veg ofboðslega að rogast heim síðla
kvölds eftir þriggja tíma akstur
með 14 Bónuspoka og eiga eftir að
ganga frá öllu saman? Því má ekki
heldur gleyma að það eiga ekki all-
ir heimangengt. Það eiga ekki allir
þessa „völ“ sem um ræðir hér.
Niðurstaða fundarins var í raun
engin – jú – þeir ætla að „skoða
málið“ – þeir ætla að athuga hvort
þeir geti reynt að hafa tilboð annað
slagið og athuga hvort þeir geti
sent okkur ferskt grænmeti …
þ.e.a.s. að það verði ennþá ferskt
þegar það er komið á leiðarenda en
síðustu ár hafa Langnesingar mátt
sætta sig við lélegt grænmeti og
ávexti svo dæmi sé tekið.
Ég skora á Samkaupsmenn að
íhuga þetta mál enn frekar, fara of-
an í alla sauma og útiloka ekki lág-
vöruverslun á Þórshöfn!
Börnin eða Bónuspokinn?
Eftir Kristínu
Heimisdóttur
» Ís, frystivara og
mjólkurvarningur er
ekki sérlega árennileg-
ur eftir tæplega þriggja
tíma akstur.
Kristín Heimisdóttir Höfundur er fjögurra barna móðir og
nemi við félagsvísindadeild HA.
Frábært atvinnutækifæri
Hesthús, reiðhöll og íbúð
Til sölu heil hesthúsalengja við C-tröð 1 Víðidal Reykjavík,
340 ferm., ásamt ca. 100 ferm. íbúð á efri hæð. Aðstaða
eins og best verður á kosið. Þrjú sérgerði, stíur fyrir 18
hesta, reiðhöll 10 m x 15 m, þvotta- og þurrkaðstaða, stórt
hlöðu og athafnapláss.
Tilvalið fyrir tamningafólk, hestaleigu eða aðra starfsemi
tengdri ferðamennsku.
Fleiri myndir: http://solu-hestar.weebly.com/
Ýmis skipti koma til greina. Góð kjör.
Jón Egilsson hrl. S: 896 3677, 568 3737.
Miðengi
VERÐ: 139 millj.
Einstakt 494,2 fm sumarhús
Lóðin er 24.418 fm kjarri vaxin með glæsilegu útsýni
Hitaveita, lokað svæði, rafmagnshlið
Húsið er ekki fullkárað og er á byggingarstigi 4Ti
l s
öl
u