Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.12.2013, Blaðsíða 45

Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.12.2013, Blaðsíða 45
vantrausti þar, því nokkrir þingmenn, sem vissu að þeir ættu aldrei afturkvæmt þangað, vildu fram- lengja sína setu og sín laun. Og á því hneykslinu hékk hin lánlausa ríkisstjórn á síðustu metrunum. En svo kom blessaða árið 2013 og þá varð ekki mik- ið lengur hangið. Og kjósendur sýndu um vorið að þeir höfðu skömm á framferði ríkisstjórnarinnar og hafa flokkar ekki í annan tíma fengið aðra eins útreið og hennar flokkar fengu. Langt frá landsteinunum Fræðimenn fóru mikinn fyrrihluta ársins 2012 vegna atburðanna í Líbíu, Túnis, Egyptalandi og Sýrlandi. Og þeir voru ekki einir á ferð. Vestrænir leiðtogar slógust fljótt í leikinn og atburðirnir fengu viðurnefni vorsins, vegna hinnar pólitísku upprisu lýðræðis- þróunarinnar sem menn þóttust þá sjá í spilunum. Nú eru vísar vorsins horfnir og víða ömurlegt um að litast. Obama, Bandaríkjaforseti, tvísté þó allra leið- toga mest, enda hafði hann skömmu áður en „voraði“ haldið ræðu í Austurlöndum nær og beðið almenning þar afsökunar á mistökum Bandaríkjanna þar á liðn- um árum og áratugum. Þau skilaboð, án þess að nokkuð handfast fylgdi, voru ekki til þess fallin að bæta ástandið. Loks mannaði Obama sig þó upp í að tilkynna að hann hygðist fara með her að Assad for- seta Sýrlands. Cameron, forsætisráðherra Breta, ákvað að slást í hópinn en varð fyrsti forsætisráð- herra sem gerður hefur verið afturreka með slíkt er- indi í breska þinginu. Obama var brugðið og þótt hann þyrfti ekki heimild þingsins til slíkrar hern- aðaríhlutunar, ákvað hann að láta þingmenn deila ábyrgðinni. Ekkert varð úr. Engu var líkara en að Pútín í Moskvu kæmi brattastur frá þessu ekki-stríði. Nú birta fréttaskýrendur töflu sem á að sýna að Pút- ín, forseti Rússlands, sé orðinn mestur valdamanna veraldarinnar. Ekki þó vegna þess að hans ríki hafi á ný náð hernaðarlegri stöðu gömlu Sovétríkjanna eða geti borið sig við hernaðarmátt Bandaríkjanna. Fjarri því. Hin meintu völd Pútíns, sem skipað hafa honum í fyrsta sæti að mati alheimslegra álitsgjafa, ættu þó frekar að teljast til áhrifa en valda. Rússland á enn þá mikið óunnið heima fyrir. Það er aftarlega á merinni í margvíslegum efnum og hið mikla ríki er víðast hvar ótrúlega vanþróað eftir áratuga mistök og óstjórn kommúnista. Kapítalisminn hefur verið undrafljótur að taka yfir þar eystra og það er ekki endilega fallegasta mynd hans sem þar er fyrirferð- armest. Ekki verður annað sagt en að Rússland búi við lýðræðislega skipan, þótt hún sé með öðrum brag en víða annars staðar. Pútín hefur sýnt að hann er fylginn sér og virðist fastur í sessi. Hann mun ekki gera Úkraínumönnum auðvelt að hverfa úr „vináttu- sambandinu“ við Rússland. Í Úkraínu er verulegur stuðningur við náin tengsl við Rússland. Við það bæt- ist, að Rússland hefur margvíslega möguleika til að þrengja mjög kosti þessa granna síns, án þess að vestrið og hið þunglamalega Evrópusamband geti boðið það sem dygði í staðinn. Sum merkin afleit Því miður eru horfur í heimsmálum ekki mjög bjartar þegar horft er til ársins 2014. Ekki er öruggt að botni evrukreppunnar sé enn náð og vofa atvinnuleysisins heltekur enn mörg ríki myntarinnar. Talibanar búa sig undir að hirða Afganistan á nýjan leik. Pakistan er púðurtunna. Það púður er þurrt og mik- ið og það hafa alltof margir aðgang að eldfærunum þar. Hin gjöfula og fagra álfa Afríka er, sem aldrei fyrr, étin upp af innanmeinum og þeir sem halda að þróun- arhjálp sé svarið sem dugi, hafa ekki einu sinni hlust- að eftir spurningunni. Mandela var minnst að verð- leikum. En bak við hans miklu mynd glittir í hættulegt ástand og versnandi stöðu í Suður-Afríku. Assad virðist vera að knýja uppreisnarmenn í Sýr- landi til uppgjafar, þrátt fyrir allar þær yfirgengilegu fórnir sem þar hafa verið færðar. Herinn herðir nú mjög tökin í Egyptalandi. Bandaríski forsetinn, sem fór með afsökunarbeiðnina þar á torgum, á ekki nokkurt traust, hvorki hjá herstjórninni né hinum sem hrökkluðust frá. Miklar pólitískar hættur eru um þessar mundir í Tyrklandi, sem hefur, þrátt fyrir allt, verið táknmynd stöðugleika og traustra bandalaga við Vesturlönd og Nato um alllanga hríð. Ekki er hægt að útiloka að einnig þar muni herinn skerast í leikinn. Kína heldur áfram á braut tryllingslegrar auðs- söfnunar einstaklinga, sem búa við kerfi kommúnísks alræðis öreiganna og það með velþóknun flokksins. Ef slík þróun gengur upp til lengdar þá gengur allt upp til lengdar. Rétt norðar, í Norður-Kóreu, er ríki, sem stundum birtist umheiminum sem eins konar pólitískt Árbæjarsafn. Ekki er þetta sagt því góða safni til minnkunar. En á öðrum áratug 21. aldar býr þjóð við úr sér genginn húsakost og brúkar horfna hætti til að framfleyta sér. Og að öðru leyti er landið eins og óraunveruleg birtingarmynd sovésks alræðis, eins og tíðkaðist undir Jósef Stalín upp úr 1930. Og það eru ekki launaðir statistar þar í hlutverkum, heldur milljónir manna, heil þjóð, og obbinn kúgaður, heilaþveginn og hungraður. Það er sjálfsagt rétt að á meðan þetta hryllingsleikhús heldur þessar sýningar þarf heimurinn utan við ekki að hafa neinar sérstakar áhyggjur af sér. Hann er auðvitað fullur samúðar, rétt eins og þegar horft er á myndir í sjónvarpi, sem hafa verið sýndar þar á öllum stöðvum nokkrum sinn- um í viku síðustu 30 árin, af hungursneyð, af mæðr- um með börn með þaninn maga og flugur í augunum eða þá af barnaherjum, flóðum eða þurrkum, alnæm- isógnunum og þar fram eftir götunum. Og alla þessa áratugi virðist lítið breytast. Ár eftir ár er látið eins og svarið eina sé að draga einn og einn skúrk fyrir alþjóðadómstól í Haag og koma þróunaraðstoð upp í 0 komma eitthvað prósent. Þeir sem trúa því, gjöri svo vel að rétta upp hönd. Morgunblaðið/Árni Sæberg 29.12. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 45
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.