Morgunblaðið - 25.02.2014, Qupperneq 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRÚAR 2014
✝ Margrét AldaÚlfarsdóttir
fæddist á Seyðis-
firði 5. júlí 1940.
Hún lést á krabba-
meinsdeild Land-
spítalans 15. febr-
úar 2014.
Margrét var
dóttir Úlfars Karls-
sonar, f. 1896, d.
1996 og Helgu Jón-
ínu Steindórs-
dóttur, f. 1905, d. 1974. Systkini
Margrétar eru Karl Guðgeir f.
1924, d. 1925, Guðrún Eva f.
1925 , d. 2012, Karl, f. 1927, d.
2007, Ágústa, f. 1928, Steindór,
f. 1929, d. 2009, Ásgeir Páll, f.
1932, d. 2000, Emelía Dóra, f.
1942.
Þann 5. júní 1960 giftist Mar-
grét Guðbjarti I. Gunnarssyni, f.
1940. Börn þeirra: 1) Inga Stein-
þóra Guðbjartsdóttir, f. 1959,
1994, Viktor Hrannar, f. 1998.
Margrét ólst upp á Seyðisfirði
til 17 ára aldurs en flutti þá með
foreldrum sínum til Reykjavík-
ur. Hún stundaði nám við Verzl-
unarskóla Íslands og lauk þaðan
verslunarprófi 1959. Margrét
hóf búskap ásamt Guðbjarti í
Reykjavík en þau fluttu til Hafn-
arfjarðar árið 1962. Þar bjuggu
þau þar til þau fluttu út á Álfta-
nes árið 1996. Á árunum 1990 til
1992 og allt árið 1999 fram á
mitt ár 2000 dvaldist hún með
eiginmanni sínum í Namibíu þar
sem hann starfaði fyrir Þróun-
arsamvinnustofnun Íslands.
Margrét starfaði lengi við
verslunarstörf og rak m.a. eigin
vefnaðarvöruverslun. Hún
starfaði um margra ára skeið í
Bókasafni Hafnarfjarðar, allt
þar til hún fór á eftirlaun. Hún
var einn af stofnendum Seyð-
firðingafélagsins og sat þar í
stjórn í nokkur ár, einnig var
hún í Félagi eldri borgara á
Álftanesi og sat í stjórn félags-
ins í tvö ár.
Útförin fer fram frá Bessa-
staðakirkju í dag, 25. febrúar
2014, kl. 15.
sambýlismaður Sig-
urður Jónsson.
Börn hennar og
Jóns Valgeirs
Kristensen: Mar-
grét Lena, f. 1987,
Katrín Birna, f.
1997. 2) Emelía
Dóra, f. 1964, sam-
býlismaður Birgir
Viðarsson. Börn
hennar og Reynis
Guðmundssonar:
Guðbjartur Karl, f. 1984, Fríða
María, f. 1988, sambýlismaður
Jón Hannes Stefánsson, Samúel,
f. 2001. 3) Úlfhildur Helga, f.
1966. Börn hennar og Bjarka A.
Brynjarssonar: Elvar Bragi, f.
1992, Birgitta Feldís, f. 1995,
Anna Bríet, f. 2000. 4) Hrönn, f.
1967. Börn hennar og Jóns
Bjarnasonar: Guðrún Eydís, f.
1990, sambýlismaður Ívar Daði
Þorvaldsson, Helga Sædís, f.
Elsku mamma. Það er svo
þungbært að kveðja þig. Minn-
ingarnar hellast yfir mig og ég
fyllist þakklæti fyrir að hafa átt
mömmu eins og þig. Það var al-
veg sama hvað maður leitaði til
þín með, stundum hlustaðirðu
bara, stundum lagðirðu eitthvað
til málanna en þú virtir alltaf
mína ákvörðun sama hvað ég tók
mér fyrir hendur, misgáfulegt
reyndar, en þú stóðst alltaf með
mér í gegnum súrt og sætt. Þú
hefur kennt mér svo margt og
kenndir mér fram í andlátið því
mamma, ég hræðist ekki lengur
dauðann því friðsældin þegar þú
kvaddir var svo mikil. Á þeirri
stundu fannst mér sársauki minn
óbærilegur, en þegar frá líður
verð ég þakklát fyrir að eiga
þessa stund með þér. Hún amma
hefur tekið á móti þér opnum
örmum. Ég sé fyrir mér að hún
hafi lagt á borð brúntertuna sína,
sem var svo góð beint úr ísskápn-
um, afi hefur verið búinn að hita
handa þér kakóið sitt eftir ferða-
lagið. Kalli og Steindór grínast í
þér og Bói og Eva með Jón Úlfar
sér við hlið fylgjast kankvís með.
Svona sé ég fyrir mér endurfund-
ina þína með fjölskyldunni þinni
sem þér þótti svo vænt um og þú
saknaðir. Það er af svo ótal miklu
að taka þegar ég minnist þín. Þú
varst svo fjölhæf og gerðir allt vel
sem þú tókst þér fyrir hendur.
Ég mun hugsa til þín á hverjum
degi og hafa þín gildi og lífsvið-
horf að leiðarljósi og ylja mér við
góðar minningar. Ég kveð í bili
með bæninni sem amma kenndi
mér:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Þín dóttir,
Dóra.
Mikið sakna ég þín, elsku
amma. Þegar ég hugsa til þín, þá
sé ég okkur fyrir mér þar sem þú
situr í hægindastólnum með
handavinnuna í fanginu og ég í
sófanum við hlið þér. Við gátum
rætt saman um hvað sem var og
það var svo gott að vita að þú
varst alltaf einlæg við mig og
hreinskilin.
Þú fórst ekki hátt með það en
það blundaði í þér listamaður.
Handavinnan og fallegu vatns-
litamyndirnar þínar sýna það. Ég
man líka svo vel þegar þú sýndir
mér hvernig spila ætti á gítar. Þá
var ég varla orðinn sex ára. Þú
spilaðir fyrir mig Guttavísur. Ég
var gjörsamlega dáleiddur af fal-
lega hljómnum í gítarnum á með-
an þú slóst á strengina í takt og
söngst lagið. Þarna vaknaði gít-
aráhugi minn sem hefur fylgt
mér æ síðan. Þegar ég fór svo í
kennslu, þá lánaðir þú mér gít-
arinn þinn til að læra á.
Einnig man ég svo vel þegar
ég og vinir mínir ákváðum, um
tólf ára, að gefa út blað til að
dreifa í skólanum. Þá þurftum við
að finna stað þar sem við kæm-
umst í heimilistölvu til að vinna á.
Þá vorum við velkomnir í Eini-
bergið til ykkar afa. Þar stóðu
dyrnar ykkar opnar fyrir unga
stráka með stóra drauma í blaða-
mennsku. Vinirnir urðu svo alveg
gáttaðir á því hvað ég átti nýj-
ungagjarna ömmu, sem ekki bara
tók að sér að gera við tölvur fyrir
fjölskylduna en hafði meira að
segja gaman af því að spila tölvu-
leiki.
Þegar ég hugsa svona til baka,
þá finn ég hvað allar minningar
mínar um þig eru góðar og hlýj-
ar. Ég er svo þakklátur fyrir hve
margar ég fæ.
Það er erfitt að setja umhyggj-
una sem þú geislaðir frá þér í orð.
Hún birtist aðallega sem þessi
þægilega tilfinning sem ég fann
fyrir þegar við hittumst. Hvort
sem það var í einni af veiðiferð-
inni, bíltúrnum út úr bænum eða
yfir kaffibolla inní stofu á Álfta-
nesinu.
Nú þegar kominn er þessi tími
til að kveðja þig, þá vil ég þakka
þér fyrir allt sem þú gerðir fyrir
mig og allt sem þú kenndir mér.
Ég bý svo vel að því.
Þitt barnabarn
Guðbjartur Karl.
Elsku besta amma mín er farin
frá okkur. Þetta gerðist allt svo
skyndilega að maður er ekki bú-
inn að átta sig ennþá. Ég fékk þó
að spjalla við hana rétt áður en
hún fór og er ég þakklát fyrir
það, en það var á sjúkrastofunni.
Mér finnst vert að nefna það
stutta atvik hér, því þetta lýsir
ömmu svo vel. Þegar við komum
inn á sjúkrastofuna knúsuðum
við systkinin hana í stærðarröð
(en hún tók auðvitað eftir því,
ömmu líkt). Þegar við svo kvödd-
um þá ákváðum við að gefa henni
knús frá okkur í öfugri stærðar-
röð. Það fannst henni fyndið. Það
var alltaf stutt í brosið hjá ömmu,
það þurfti ekki mikið til.
Minningabankinn er fullur af
skemmtilegum minningum og
verður gaman að grúska í honum
það sem eftir er, fyrst ég fæ ekki
að hafa hana lengur hjá mér. Ein
af þeim minningum tengist kaffi-
boðum fjölskyldunnar þar sem
amma töfraði fram ýmsar kræs-
ingar og í hvert skipti sem það
hittist þannig á að allir þögðu í
smástund þá heyrðist í ömmu:
„Þarna flaug engill yfir.“ Nú veit
ég að englarnir hafa fengið nýjan
engil til liðs við sig.
Takk fyrir allt amma mín.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Fríða María.
Elsku besta amma mín er farin
frá okkur. Þetta gerðist svo
skyndilega að maður er ekki bú-
inn að átta sig ennþá. Ég fékk þó
að spjalla við hana rétt áður en
hún fór og er ég þakklát fyrir
það, en það var á sjúkrastofunni.
Þegar við komum inn knúsuðum
við systkinin hana í stærðarröð
(hún tók auðvitað eftir því, ömmu
líkt). Þegar við svo knúsuðum
hana bless þá ákváðum við að
knúsa hana í öfugri stærðarröð.
Það fannst henni fyndið. Það var
alltaf stutt í brosið hjá ömmu.
Minningabankinn er fullur af
skemmtilegum minningum og
verður gaman að grúska í honum
það sem eftir er, fyrst ég fæ ekki
að hafa hana lengur hjá mér. Ein
af þeim minningum tengist kaffi-
boðum þar sem amma töfraði
fram ýmsar kræsingar og í hvert
skipti sem það hittist þannig á að
allir þögðu í smástund þá heyrð-
ist í ömmu: „Þarna flaug engill
yfir.“ Nú veit ég að englarnir
hafa fengið nýjan engil til liðs við
sig.
Takk fyrir allt amma mín.
Þar sem englarnir syngja sefur þú,
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum lifum í trú,
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Emelía Dóra
Guðbjartsdóttir.
Elsku besta, yndislega amma
mín. Ég trúi því ekki að þú sért
farin, ég trúi því ekki að ég muni
ekki heyra röddina þína aftur en
ég veit að þú ert komin á betri
stað núna. Þú ert komin til
himnaríkis til mömmu þinnar og
pabba sem þú saknaðir svo mikið.
Takk fyrir allt sem þú kenndir
mér. Allt sem ég kann á tölvu
kemur frá þér. Það fer ekki á
milli mála að þú varst tölvusnill-
ingur. Þú gast alltaf lagað allar
tölvur, þurrkað út vírusa og feng-
ið tölvurnar til að virðast nýjar
aftur. Þú hjálpaðir mér með allt,
hvort sem það tengdist tölvum,
lærdómi, einhverjum ráðum sem
tengdust bakstri eða ég vildi
breyta fötunum mínum. Þú
prjónaðir, heklaðir og saumaðir
af mikilli snilld. Þú varst alltaf til
staðar og mér fannst ég alltaf
getað leitað til þín og spurt þig
um hvað sem var og ég er óend-
anlega þakklát, elsku amma mín,
að hafa átt þig að. Allt sem þú
kenndir mér mun koma mér að
góðum notum, bæði núna og enn
meira í framtíðinni. Þú varst al-
gjör hetja. Ég man eftir því þegar
þú og afi bjugguð í Hátúninu. Ég
og Birgitta fengum að geyma
trampólínið okkar þar. Við hopp-
uðum allan daginn á því og þegar
við komum síðan inn varst þú bú-
in að baka þessar yndislegu og
gómsætu kökur. Kökurnar þínar
voru þær bestu og ég get ennþá
fundið bragðið af hálfmánunum,
sem þú bjóst alltaf til og þeir voru
og eru uppáhaldskökurnar mínar.
Ég man eftir því, alltaf þegar þú
bakaðir, þá tókstu alltaf strax til
eftir þig og þú sagðir við mig að
þannig væri best að baka, að taka
strax til eftir sig og ekki bíða með
það. Ég man líka eftir því þegar
ég var lítil og þið voruð með sand-
kassa í garðinum og gamalt grill.
Ég, Anna Bríet og Viktor lékum
okkar þarna svo oft og garðurinn
hjá ykkur var svo stór og við fór-
um í feluleik í öllum trjánum. Það
var eiginlega svona leynileið í
garðinum ykkar, sem við lékum
okkur í, það var svo gaman. Það
var alltaf svo gott að koma til ykk-
ar, það var alltaf svo hlýlegt og
manni leið bara svo vel að koma
til ykkar afa. Eitt af því skemmti-
legasta sem ég gerði var að mála
með þér. Þú leyfðir mér alltaf að
mála og hrósaðir mér svo alltaf
fyrir myndinar sem ég málaði, en
það sem ég málaði komst ekki
einu sinni nálægt því sem þú mál-
aðir. Myndirnar þínar eru hreint
stórkostlegar og svo ótrúlega fal-
legar. Þú varst stórkostleg mann-
eskja og komst mér alltaf til að
brosa. Minningarnar um þig
munu alltaf lifa í hjartanu mínu.
Ég á eftir að hugsa um þig á
hverjum degi. Takk fyrir allt,
elsku amma mín. Ég elska þig.
Amma mín, nú ertu farin, orð lýsa
því ekki hvað ég sakna þín, ó,
elsku amma mín. Minningarnar
okkar hverfa aldrei. Minngarnar
okkar eru svo margar, þú varst
mín amma, ég elska þig.
Katrín Birna.
Elsku amma, núna ertu farin
frá okkur. Það er rosalega skrítið
að hugsa til þess að þú munir
aldrei bjóða okkur eitthvað með
kaffinu aftur eða að þú munir
aldrei aftur taka á móti okkur
með opinn faðm. Það var svo
rosalega gaman að tala við þig um
ævintýri okkar erlendis því þú
hafðir svo mikinn áhuga á því sem
gerðist og gast spurt endalaust.
Þú áttir líka svo margar sögur frá
Namibíu sem var svo gaman að
hlusta á. Eins og konan sem vann
hjá ykkur sem hafði samband við
galdralækni og lét jólapakkana
vera svo lengi á leiðinni að þeir
komu ekki fyrr en í júní.
Það var svo gaman að koma í
heimsókn og fá að spila tölvuleiki
í tölvunni þinni, því þú áttir nóg af
þeim. Það eru líka ekki margir
sem geta farið til ömmu sinnar til
að láta laga tölvuna sína. Þú áttir
það til að vera pínulítið hrekkju-
svín og við gleymum aldrei
tyggjópakkanum sem gaf manni
straum ef maður reyndi að fá sér
tyggjó. Þú varst þó farin að gera
minna af því að hrekkja fólk í
seinni tíð. Þú hafðir svo gaman að
því þegar Svíþjóðarbúarnir komu
til Íslands og tókst svo vel á móti
okkur.
Það er eins og jörðinni hafi
verið svipt undan fótum okkar,
tilhugsunin um að þú verðir ekki
hjá okkur, það er svo mikið sem
við eigum eftir að gera og það er
svo erfitt að ímynda sér að gera
það án þín. Þú varst einstök og
við munum aldrei gleyma þér.
Guðrún Eydís, Helga Sædís
og Viktor Hrannar.
Fallega amma mín, nafna mín
og vinkona hefur kvatt okkur og
lagst til hinstu hvíldar. Allt er
enn svo óraunverulegt, stundum
finnst mér eins og ég geti kíkt í
heimsókn til hennar og talað við
hana í eigin persónu en tímarnir
eru aðrir og nú verð ég að tala
við hana í huganum eða fara í
kirkjugarðinn.
Mér þykir gott að hugsa aftur
í tímann og sjá fyrir mér allar
góðu minningarnar okkar sam-
an. Hún fóðraði mig þegar ég var
svöng og veitti mér hlýju þegar
mig vantaði. Hún var alltaf til
staðar og alltaf tilbúin að gefa
ást sína til okkar barnabarna,
alltaf opið hús og svo umhyggju-
söm.
Amma var svo flink í höndun-
um, alltaf að búa til eitthvað fal-
legt, ullarsokka, vettlinga, háls-
men, málaði fallegar myndir. Ég
hef alltaf óskað þess og geri enn
að ég verði eins flink í fingrunum
og amma, að ég geti málað eins
fallegar myndir og hún. Það er
ekki svo langt síðan að hún mál-
aði fyrir mig mynd sem passar
svo vel í eldhúsið, mynd af katli,
eplum, vínberjum og fleiru, með
fallegum skuggum og svo flott
og vel gert.
Mér þykir svo óraunverulegt
að skrifa minngargrein um þig
amma og nú get ég aðeins hugs-
að til baka og talað við þig í hug-
anum en ég veit að þú heyrir í
mér og ég get alltaf spjallað við
þig.
Ég bið fyrir þér, amma mín,
að þér líði vel. Ég þakka fyrir all-
ar góðu stundirnar okkar saman,
allt spjallið sem við áttum. Ég
þakka þér fyrir að hugsa svo vel
um mig og nú falla tár úr augum
mínum við allar þessar hugsanir.
Megir þú hvíla í friði, ég mun
alltaf hugsa til þín, fallega amma
mín.
Margrét Lena Kristensen.
Til ömmu minnar.
Hvernig er hægt að þakka,
það sem verður aldrei nægjanlega
þakkað.
Hvers vegna að kveðja,
þann sem aldrei fer.
Við grátum af sorg og söknuði
en í rauninni ertu alltaf hér.
Höndin sem leiddi mig í æsku
mun gæta mín áfram minn veg.
Ég veit þó að víddin sé önnur
er nærveran nálægt mér.
Og sólin hún lýsir lífið
eins og sólin sem lýsti frá þér.
Þegar að stjörnurnar blika á himnum
finn ég bænirnar, sem þú baðst fyrir
mér.
Þegar morgunbirtan kyssir daginn,
finn ég kossana líka frá þér.
Þegar æskan spyr mig ráða,
man ég orðin sem þú sagðir mér.
Vegna alls þessa þerra ég tárin
því í hjarta mínu finn ég það,
að Guð hann þig amma mín geymir
á alheimsins besta stað.
Ótti minn er því enginn
er ég geng áfram lífsins leið.
Því með nestið sem amma
mín gaf mér,
veit ég að gatan hún verður greið.
Og þegar sú stundin hún líður
að verki mínu er lokið hér.
Þá veit ég að amma mín bíður
og með Guði tekur við mér.
(Sigga Dúa)
Birgitta Feldís.
Elsku amma.
Hún amma mín sagði mér sögur er
skráðust í huga minn inn,
Margrét Alda
Úlfarsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Amma mín.
Megir þú hvíla í friði.
Man ég allar minningarnar.
Allar sem við áttum saman.
Minnist ég þín með þessu kvæði.
Alltaf varstu svo ljúf og indæl,
góð þú alltaf varst við mig,
góð við allt og alla.
Amma mín.
Þitt barnabarn,
Samúel.
✝
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐBJÖRG RÓSA HERMANNSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum í Fossvogi 20. febrúar.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju fimmtu-
daginn 27. febrúar klukkan 13.00.
Hermann Gunnarsson, Svava Viktoría Clausen,
Alfreð Örn Hermannsson,
Gunnar Axel Hermannsson, Svava Óttarsdóttir,
Gestur Hermannsson, Hjördís Jóhannesdóttir,
Viktoría Hermannsdóttir.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og vinur,
KARL EIRÍKSSON
fv. forstjóri,
lést fimmtudaginn 20. febrúar sl.
Jarðarför auglýst síðar.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á ABC
Barnahjálp eða Skógræktarfélag Reykja-
víkur.
Eiríkur Karlsson, Ragnheiður Pétursdóttir,
Þóra Karlsdóttir,
Bergrós Hauksdóttir,
Fjóla Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
LEIFUR SVEINSSON
lögfræðingur,
Tjarnargötu 36,
Reykjavík,
lést laugardaginn 15. febrúar á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug.
Lilja Leifsdóttir, Jens Ágúst Jónsson,
Bergljót Leifsdóttir Mensuali, Enrico Mensuali,
Soffía Rúna Jensdóttir, Kristján Þórðarson,
Linda Mensuali.