Morgunblaðið - 12.07.2014, Qupperneq 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. JÚLÍ 2014
✝ Kristín Gunn-arsdóttir fædd-
ist 12. ágúst 1954 í
Bolungarvík. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja
30. júní 2014.
Kristín var dótt-
ir hjónanna Helgu
Guðmundsdóttur
frá Blesastöðum á
Skeiðum, f. 17. maí
1917, og Gunnars
Hjartar Halldórssonar frá Bol-
ungarvík, f. 30. maí 1924, d. 28.
maí 2007. Systkini Kristínar
eru 1) Agnar Halldór, f. 23. jan-
úar 1953. Hann er kvæntur
séra Döllu Þórðardóttur, f. 21.
mars 1958, og eiga þau tvo
syni, Trostan og Vilhjálm. 2)
Ósk, f. 26. desember 1956.
Dóttir hennar er Agnes Vero-
nika.
Kristín giftist hinn 28. sept-
ember 1974 Benedikt Kristjáns-
syni, f. 19. september 1952.
Foreldrar hans voru hjónin
dóttur er Benedikt, f. 2002. 3)
Aron Ívar, f. 2. janúar 1995
Kristín vann á unglingsárum
ýmis störf, fyrst í fiskvinnslu og
síðar skrifstofustörf. Kristín og
Benedikt ráku verslanir undir
nafninu Vöruval á Ísafirði,
Hnífsdal og í Bolungarvík í nær
fimmtán ár frá árunum 1985 til
seinni hluta ársins 1999. Kristín
tók stúdentspróf frá Mennta-
skólanum á Ísafirði í desember
1985 og var í fyrsta hópi nem-
enda sem útskrifaðist frá öld-
ungadeild skólans. Hún lauk
kennararófi frá Kennarahá-
skóla Íslands árið 1996 og var í
fyrsta hópnum sem útskrifaðist
frá KHÍ í fjarnámi. Kristín
kenndi við Grunnskóla Bolung-
arvíkur til ársins 2003. Kristín
og Benedikt fluttu ásamt
yngsta syninum, Aroni Ívari, til
Keflavíkur í janúar 2003. Krist-
ín var kennari við Heiðarskóla í
Keflavík frá þeim tíma. Kristín
fékk námsleyfi haustið 2012 en
gat ekki lokið því vegna veik-
inda og auðnaðist ekki að snúa
aftur til starfa.
Kveðjuathöfn var frá Kefla-
víkurkirkju 4. júlí 2014 kl. 13.
Útför Kristínar fer fram frá
Hólskirkju í Bolungarvík í dag,
12. júlí 2014, kl. 14.
Ketilríður Jakobs-
dóttir frá Reykja-
firði, f. 22. desem-
ber 1921, d. 24.
nóvember 1982, og
Kristján Karl Júl-
íusson kennari, f.
17. júní 1913, d. 6.
júní 1973. Börn
Kristínar og Bene-
dikts eru 1) Ragn-
hildur Helga, f. 27.
febrúar 1973. Maki
Ragnhildar er Hagbarður Mar-
inósson, f. 4. ágúst 1973. Þau
eru búsett í Bolungarvík. Börn
þeirra eru: Gunnar Hjörtur, f.
1995, Kristín Helga, f. 1999,
Katla Salome, f. 2007 og Mar-
inó Steinar, f. 2009. 2) Kristján
Heiðberg, f. 11. ágúst 1977.
Maki Kristjáns er Ásdís Ósk
Viggósdóttir, f. 10. september
1980. Þau eru búsett í Reykja-
vík. Börn þeirra eru Gabríel
Heiðberg, f. 2003, Eydís Ósk, f.
2004 og Kristín Líf, f. 2011.
Sonur Kristjáns og Hildar Páls-
Elsku hjartans Stína mín hef-
ur kvatt okkur allt of fljótt. Því
fáum við ekki ráðið. Ég gæti
skrifað heila bók um lífshlaup
okkar. Mér er efst í huga þakk-
læti fyrir að hafa kynnst þér og
átt með þér yfir fjörutíu dásam-
leg ár. Það bar aldrei skugga á
okkar hjónaband sem var farsælt
og innihaldsríkt, en í september
nk. eigum við fjörutíu ára brúð-
kaupsafmæli. Þú gafst mér svo
mikið. Þú áttir auðvelt með að
hrífa aðra með þér, enda naustu
virðingar hvar sem þú varst,
þ.á m. samkennara og nemenda í
skólunum sem þú kenndir við í
Bolungarvík og Heiðarskóla í
Keflavík. Það var alveg sama
hvar þú komst eða varst, þú
varst svo góð og skemmtileg. Þér
var einni lagið að halda uppi sam-
ræðum og segja sögur þannig að
allir skemmtu sér vel af frásögn-
um þínum.
Við trúlofuðum okkur 16. maí
1972. Þú minntir mig gjarnan á
hvaða dagur væri og þú sagðir að
þessi dagur væri líka afmælis-
dagur Kristínar ömmu þinnar.
Eina sögu vil ég segja sem er frá
okkar unglingsárum, við þá bæði
í Grunnskóla í Bolungarvík. Ég
var í sjöunda eða áttunda bekk
og þú tveimur bekkjum á eftir
mér. Pabbi var kennari við skól-
ann. Þá tíðkaðist að fara heim í
hádegishlé. Fórum við strákarnir
oft með honum í bílnum. Þú
ásamt tveimur bekkjarsystrum
varst að labba heim til þín, fram
hjá húsinu okkar, Vitastíg 8.
Pabbi kallar til þín: „Stína mín,
ég er hér með hlut sem mig lang-
ar að gefa þér. Ég ætla að gefa
þér hann Benna minn.“ Hvað var
kallinn að gera, ráðstafa mér
unglingnum? Já, hann var að því
en auðvitað þekktumst við, alin
upp í sama þorpinu og gengum í
sama skóla. Þú sagðir þessa sögu
stundum og minntir mig líka
stundum á hana. Ég fór til
Reykjavíkur í nám eftir að hafa
safnað fyrir því um sumarið á sjó
og í frystihúsinu. Ég kom svo
heim 1971 um haustið og þá varst
þú að vinna á skrifstofunni hjá
EG. Þá kynntumst við. Við eign-
uðumst Ragnhildi Helgu í febr-
úar 1973 og Kristján Heiðberg í
ágúst 1977 og yndislegan dreng,
Aron Ívar, sem fæddist í janúar
1995 sem við fengum inn í líf okk-
ar 1997. Við Aron munum spjara
okkur og við öll fjölskyldan,
börnin og barnabörnin halda
minningu þinni á lofti. Við áttum
yndislegt og fallegt heimili í Bol-
ungarvík, í Heiðarbrúninni sem
við byggðum sjálf, og bjuggum
þar þar til við fluttum til Kefla-
víkur í janúar 2003. Ég hóf störf
hjá Samkaupum og þú fórst að
kenna við Heiðarskóla, skólann
sem Aron gekk í. Starfsfólk
Heiðarskóla hefur hlotið
kærleiksviðurkenningu Reykja-
nesbæjar. Eftir að þú veiktist í
námsleyfinu þínu hefur sam-
ferðafólkið í Heiðarskóla haldið
utan um okkur eins og margir
aðrir. Þau tóku garðinn okkar í
gegn eitt sumarið og bökuðu fyr-
ir okkur fyrir jólin og komu í
heimsóknir til þín reglulega.
Þeim eru færðar þakkir, sem og
hjúkrunarfólki á D-deild HSS
fyrir einstaka umönnun og hlýju
í okkur garð.
Ég mun sakna þín mikið og við
öll. Þú varst yndisleg eiginkona,
móðir og amma, og yndisleg per-
sóna sem verður saknað alla tíð.
Nú ertu farin til hins hæsta höf-
uðsmiðs himins og jarðar. Megir
þú hvíla í friði.
Þinn elskandi eiginmaður,
Benedikt (Benni).
Elsku mamma mín kvaddi
okkur fjölskylduna aðfaranótt
30. júní sl. Eftir að við fluttum til
Keflavíkur, ég þá 8 ára, fór ég í
Heiðarskóla, sem mamma mín
kenndi við. Mamma vissi alltaf
hvað ég átti að gera ef ég lenti í
vandræðum með eitthvað eins og
t.d. í skólanum, vinnunni eða fé-
lagslífinu. Hún var jákvæðasta
manneskja sem ég hef kynnst.
Hún og pabbi ólu mig upp og
gáfu mér yndisleg systkini,
Ragnhildi og Kristján, og bestu
frænkur og frændur sem til eru í
heiminum. Það var alltaf hægt að
tala við mömmu um allt í lífinu,
hún hafði alltaf svör við öllu.
Mamma var líka ein af þeim
manneskjum sem hafði svo gott
og yndislegt skopskyn og kom
öllum til að hlæja. Það var alveg
sama hvort það var heima eða í
vinnunni eða hvar sem hún var.
Mamma vildi alltaf það besta fyr-
ir börnin sín og barnabörn og
vildi alltaf gefa okkur öllum ham-
ingju og gleði. Mamma er mjög
rík að hafa átt okkur börnin sín,
barnabörnin og pabba. Hún
sýndi alltaf mikið stolt og vildi
framgang okkar allra sem mest-
an. Við erum svo stolt af því að
geta kvatt mömmu með þeirri
virðingu sem henni sannarlega
ber. Mamma var þekkt af öllum
mínum skólafélögum og vinum
sem skemmtilega og glaðværa
mamman hans Arons Ívars sem
alltaf bauð upp á mjólk og kökur
eftir að við höfðum verið að leika
okkur úti. Mamma og pabbi vildu
alltaf að heimili mitt væri ávallt
opið fyrir vini mína sem það er.
Fyrrverandi nemendur hennar í
Heiðarskóla hafa sagt mér að
mamma hafi verið besti kennar-
inn sem þau hafi haft. Mamma
var einstakur kennari sem naut
virðingar nemenda sinna og hún
kunni að láta nemendur hlýða og
læra. Mamma vildi eiga minning-
ar og var oft að taka myndir eða
láta taka myndir af öllum saman,
klippa þær út og raða í stóra
ramma sem eru heima. Nú eru
það bara myndir og minningar
sem við eigum eftir og henni
verður aldrei gleymt.
Mamma og pabbi vildu að ég
fengi sama tækifæri og systkini
mín að kynnast framandi menn-
ingu og siðum í öðrum löndum.
Ég fór sem skiptinemi á vegum
AFS daginn eftir að mamma fór í
aðgerð í febrúar í fyrra. Það var
erfitt að kveðja hana á sjúkra-
húsi og vera að fara til Brasilíu í
nær eitt ár. Við höfðum alltaf
samband á facebook og töluðum
saman með vissu millibili eins og
við vildum hafa það. Það var
styrkur fyrir mig að vera í fjar-
lægu landi að fylgjast með
mömmu vera að sigrast á mein-
inu og líka eftir að ég kom heim.
Allt var á uppleið og við sáum
fram á að þessu stríði lyki með
sigri hennar og okkar. Það fór þó
á annan veg. Viku áður en
mamma kvaddi greindist hún
með annað mein sem ekkert varð
við ráðið. Mér var brugðið við
þetta allt og trúði ekki neinu sem
að var sagt við mig um örlög
hennar mömmu, innan nokkurra
daga var hún hætt að geta talað
en heyrði allt sem við sögðum við
hana. Við vorum hjá henni öll
fjölskyldan talandi og haldandi í
höndina á henni mömmu þangað
til kom að kveðjustund.
Ég mun alltaf elska mömmu
mína, pabba og alla fjölskylduna.
Í mínum huga er nú stór hola og
skarð höggið í fjölskylduna allt of
fljótt sem ekki verður fyllt.
Þinn einlægi sonur,
Aron Ívar.
„Hvað segirðu gullið mitt,“
mamma var komin í heimsókn,
einu sinni sem oftar til að kíkja á
krakkana. Elsku mamma, ég trúi
ekki að þú sért farin. Ég er þér
óendanlega þakklátur fyrir ynd-
islega æsku, öll pylsupartýin á
afmælinu mínu og ég mátti alltaf
bjóða eins mörgum og ég vildi,
ferðalögin til sólarlanda og allar
þær ógleymanlegu stundir sem
við áttum, þú varst alltaf svo góð
við mig. „Þessi er ekki með
lauk,“ mig langaði ekki í lauk. Þú
stjanaði endalaust við mig og
alltaf gat ég pantað uppáhalds-
matinn minn. Eftir að þið pabbi
og Aron fluttuð suður varstu
dugleg að koma í heimsókn,
stundum með pabba, stundum
ein, kíkja á krakkana, aðeins að
renna við. Þú studdir mig í öllu
sem ég tók mér fyrir hendur, þú
spurðir stundum, „ertu ekkert
leiður á að keyra Kristján
minn?“ „Nei, mér líkar þetta
vel.“ „Já, þetta er ekta fyrir þig,
vera á ferðinni.“ Eftir að þú
veiktist var ég viss um að þú
myndir jafna þig fljótt, ég trúði
aldrei öðru, en svo veiktist þú
meira, og þetta varð mjög óraun-
verulegt. Ég er þakklátur fyrir
að hafa fengið að vera með þér
síðustu dagana, vorum öll í
Keflavík, öll fjölskyldan, barna-
börnin að leika, allir að hafa það
gott í húsinu, eins og þú vildir
hafa það.
Mamma, ég sakna þín svo
mikið, guð geymi þig.
Þinn sonur,
Kristján Heiðberg.
Elsku hjartans mamma mín,
ég trúi því ekki enn að ég sitji
hér og skrifi þessi orð til þín. Ég
sakna þín meira en orð fá lýst og
það er svo sárt að þurfa að
kveðja þig. Þú sem varst svo lífs-
glöð og hamingjusöm, alltaf eitt-
hvað að gera eða plana, alltaf
með nokkrar peysur á prjónun-
um, eða kjóla í hönnun. Þú elsk-
aðir okkur öll svo mikið, svo stolt
af krökkunum hvað þau eru öll
dugleg að læra, og ekkert smá
montin að eiga þrjú börn á vor-
tónleikunum sem þú komst á
núna í vor. Gunnar á píanó,
Kristín að syngja og Katla á fiðl-
una. Þú sagðir alltaf þegar við
töluðum saman í símann, ég þarf
aldrei að spyrja hvort hann Mar-
inó þinn sé heima, ég heyri svo
vel í honum. Það verður skrítið
að fá ekki símhringingu frá þér á
laugardags- og sunnudags-
morgnum. Ég hringdi alltaf í þig
ef mig langaði til að segja þér
eitthvað eða spyrja þig út í, mað-
ur fær alltaf svör hjá mömmu.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
getað verið með þér þínar síð-
ustu tvær vikur á sjúkrahúsinu
þegar þú varst orðin mjög veik,
dag og nótt, þær voru hverrar
mínútu virði. Þú varst svo ánægð
að hafa mig og þú varst alltaf að
monta þig af mér við hjúkkurnar,
hvað ég væri nú flink og natin og
dugleg að vakna með þér á næt-
urna því ég væri í svo góðri þjálf-
un með börnin. Síðustu dagana
þína þá vorum við Ogga báðar
hjá þér og við sögðum að við yrð-
um bara að ímynda okkur að nú
værum við í stelpuferð saman í
flatsæng og spjölluðum, hlógum
og grétum.
Elsku mamma mín, hvernig
getur maður þakkað nóg fyrir
allt sem þú og pabbi hafið gefið
mér, yndislega barnæsku, bræð-
ur mína Kristján og Aron, allt
andlega fóðrið, öll ferðalögin
okkar saman, öll dressin sem þú
saumaðir á mig fyrir diskóin, all-
ar plöturnar og dótið sem ég
fékk endalaust að panta upp úr
vörulista og við höfum svo oft
hlegið að.
Þú hefur verið til staðar fyrir
mig þegar ég eignaðist börnin
mín, stjanað við okkur þegar við
komum að heimsækja ykkur í
Keflavíkina og minningin um
morgunteið okkar sem gat tekið
næstum allan morguninn. Og
þegar ég fór aftur heim kviðum
við því, því við vissum að við
myndum gráta svo mikið. Síð-
ustu dagana þína hreiðruðum við
fjölskyldan öll um okkur í
Grænagarðinum. Við vonuðumst
til að þú kæmist aðeins heim en
því miður varð það ekki að veru-
leika. Þú varst svo glöð í hjarta
þínu að eiga svona góða og fal-
lega og samrýnda fjölskyldu.
Ég veit þú fórst með fallega
mynd í huga þér, mynd af okkur
öllum heima, pabbi að grilla, búið
að kveikja upp í arninum og við
öll saman í flottu stofunni þinni,
litlu krílin á trampólíninu og
hundurinn Tryggur á túninu.
Svona stundir munum við reyna
að eiga sem oftast og við munum
passa vel hann Aron okkar sem
er svo mikið gull og þú varst svo
endalaust stolt af.
Elsku mamma mín, nú hefur
þér verið ætlað annað hlutverk,
ég veit að afi og hundurinn okk-
ar, hún Tinna, eru búin að taka á
móti þér. Ég mun sakna þín
Kristín
Gunnarsdóttir
ÞAR SEM FAGMENNSKAN
RÆÐUR
Blómaverkstæði Binna | Skólavörðustíg 12 | Sími: 5613030
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Vönduð og persónuleg
þjónusta
Sími: 551 7080 & 691 0919
ATHÖFNÚTFARAÞJÓNUSTA - athofn@athofn.is - www.athofn.is
Inger Steinsson
IngerRósÓlafsdóttir
✝
Elskulegur sambýlismaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR SNORRI GARÐARSSON,
fyrrverandi flugumferðarstjóri,
Kársnesbraut 84,
Kópavogi,
lést föstudaginn 4. júlí.
Útför hans fer fram í Kópavogskirkju
miðvikudaginn 16. júlí kl. 13.00.
Björg Kristjánsdóttir,
Berta Gerður Guðmundsdóttir,Guðmundur Steinþórsson,
Garðar Snorri Guðmundsson, Fanney Petra Ómarsdóttir,
Kjartan Páll Guðmundsson, María Ólöf Sigurðardóttir,
Harpa Rós Guðmundsdóttir, Sigurbergur Theodórsson,
Snædís Guðmundsdóttir, Sigurður Karlsson,
Sólveig Lilja Guðmundsdóttir, Kristján Berg Ásgeirsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGURBORG SIGRÍÐUR GÍSLADÓTTIR,
Suðurlandsbraut 62,
áður Nökkvavogi 24,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum, Fossvogi, föstudaginn
27. júní.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Elín Magnúsdóttir, Kristján M. Gunnarsson,
Guttormur Rúnar Magnússon,
Ingiríður Lovísa Magnúsdóttir,
Margrét Lovísa Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, dóttir, móðir, amma,
langamma og systir,
ANNABELLA HARÐARDÓTTIR,
Hækingsdal,
Kjós,
lést miðvikudaginn 9. júli á gjörgæsludeild
Landspítala Háskólasjúkrahúss.
Útför verður auglýst síðar.
Guðbrandur Hannesson og fjölskylda.
✝
Okkar ástkæra
SIGRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR
lést á líknardeild Landspítalans
fimmtudaginn 10. júlí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Minningarsjóð líknardeildar og heima-
hlynningar Landspítalans.
Gunnar Bernhard,
Ragna G. Gould, Richard Gould,
Guðmundur Geir Gunnarsson,Ingibjörg Snorradóttir,
Gylfi Gunnarsson, Dóra Bjarnadóttir,
Edda Gunnarsdóttir, Sveinn Ásgeir Baldursson,
Gunnar Gunnarsson, Bergljót Ylfa Pétursdóttir
og fjölskyldur.