Frúin - 01.03.1963, Qupperneq 45

Htíl4 cy
Hér birtist áttundi og síðasti þátt-
urinn eftir leikfimi- og afslöppunar-
sérfræðinginn frú Ingrid Prahms,
sem fundið hefur upp hinar nýju að-
ferðir við „hvíldarleikfimi“. Til þess
afotcppun
að konur hafi af bessu fullt gagn,
þurfa þær að hafa alla þættina í
höndum, en auk þess þurfa þær að
hafa gjarðir eins og myndirnar sýna.
22) Setjist með stóru gjörðina
við bakið, iljar saman og jafn-
vel kvoðunælon milli fóta og
hrings. Hallið yður vel aftur í
gjörðina, svo að hann styðji vel
við bakið. Handleggir hvíli slak-
ir á fótunum, eins og teikning-
i:i sýnir. Hugsið yður, að þér
séuð hluti af hringnum, slakið
á lærunum svo að þau hnigi
nær gólfinu. Takið eftir yln-
um, sem streymir um lófana og
reynið að slaka á við viðbeinið,
bringubeinið og hálsinn. Æf-
inguna má einnig gera, eins og
Ijósmyndin sýnir, með litlu
gjörðinni, en þá þrýstir gjörð-
in lærunum niður. Gefið vel
eftir og slakið á öllum vöðvum.
23) Liggið á maganum. Leggið stóru gjörðina á bakið og beygið fæturna inn
í hana. Haldið í gjörðina, stingið handleggjunum gegnum hana, Ieggið lófana
á gólfið (sjá teikningu). Gerið yður þunga í hnjánum og látið þessa þyngdar-
tilfinningu breiðast umlærin
og magann. Þegar þér hafið
gert þeita nokkrum sinnum
og spennan er orðin minni,
getið þér dregið gjörðina
hægt fram yfir ennið, eins
og Ijósmyndin sýnir. Hvílið
ennið á handarbökunum.
Gerið yður þungar í líkam-
anum. Þetta verkar brátt á
andardráttinn, sem verður æ
dýpri. Teygið úr yður á eftir
og finnið áhrifin.
24) Flestar skepnur beygja
fæturna alveg undir sig í
svefni. Það gerir æðarn-
ar sveigjanlegri, svo að blóð-
rásin verður auðveldari. Ef
starfandi vöðvar fá ekki
nægt blóð, breytast þeir
fljótt. Fallið á kné og setjist
hægt niður á milli fótanna.
Fyrst getið þér setið á kodda.
Setjið gjörðina um hnén
(hafið froðunælon á milli)
og um axlirnar. Handleggir
eru lagðir um gjörðina, svo
að þrýstingur verði í oln-
bogabót. Réttið úr yður, svo að þér finnið
þrýsting af hringnum og getið gefið eftir fyr-
ir honum. Slakið vel á öllum vöðvum og
hugsið yður, að yl leggi í allar áttir. Beygið
ekki hnakka og hrygg, en lítið á hjörtinn,
sem ber höfuðið hátt þótt í hvfld sé.
Kæra „Frú“!
Við erum þrjár systur. Tvær okk-
ar eru giftar og búa við góð efni.
Sú þriðja er fráskilin og á mörg börn
og er látæk. Við systurnar höfum
oft reynt að koma henni til hjálpar,
en hún hefur ekkert viljað þiggja
af okkur. Nú er ferming fyrir dyr-
um og við vitum að hún á erfitt og
okkur langar til að létta undir með
henni. Hvað eigum við að gera?
Systir ykkar hefur verið óheppin
í lífinu, og það hefur sært stolt henn-
ar. Vafalaust hefur sú spurning oft;
komið í hug hennar, hvers vegna ein-
mitt hún verði að búa við þröng kjör;,
þegar þið hinar hafið allsnægtir. Stolt;
hennar er sært, cg hún á erfitt mecS
að þiggja hjálp, einmitt af ykkur.
Ef til vill hafið þið farið eitthvað
rangt að, þegar þið hafið boðið henni
aðstoð. Hún hefur sennilega ekki skil-
ið, að það er oft sælla að gefa en
þiggja. Það er erfitt fyrir fólk að
þiggja, ef það hefur einhverja hug-
mynd um að gjöfin sé gefin í gust-
ukaskyni. Reynið að finna einhverja
leið til að láta systur ykkar finna,
að hún sá einmitt að gleðja ykkur
með þvi að þiggja aðstoð ykkar. Fjöl-
skyldutengslin milli ykkar eru greini-
lega ekki nógu sterk. Kærleikurinn
yfirstígur alla örðugleika. Reynið að
láta systur ykkar finna, að það sé
ást ykkar á henni og börnum hennar,
sem knýr ykkur til aðgerða. Ef vilji
ykkar er nógu einlægur, hljótið þið
að finna einhver ráð.
V
45