Harmoníkan - 30.05.1991, Qupperneq 3

Útgefendur og áb.menn:
Hilmar Hjartarson Ásbúð 17,
Garðabæ, sími 91-656385
Þorsteinn Þorsteinsson Torfu-
felli 17,111 R.vík, sími 91-71673
Forsíðumyndin
Að þessu sinni priða forsíðuna tveir norskir
harmoníkusnillingar, hver á sínu sviði, þeir
Sigmund Dehli og Tormond Vasaasen, Sig-
mund hefur leikið á harmoníku frá barnsaldri,
Tormod var og ungur að árum er hann féll fyrir
dúrharmonikunni. Báðir eru lagahöfundar og
á ferli sínum hafa þeir sópað að sér verðlaunum
og viðurkenningum fleiri en tali tekur. Sigmund
er 34 ára en Tormod 29.
Myndin er tekin við Úlfljótsvatn 17. mars 91,
að lokinni útsýnisferð að Nesjavöllum daginn
eftir árshátíð F.H.U.R. (Mynd H.H.)
Harmoníkan fímm ára 14
„ÁGÆTI LESANDI.” Þannig hljóðaði
upphaf forystugreinar blaðsins í október
1986 og áfram, „þú heldur á fyrsta harm-
oníkublaði, sem gefið hefur verið út á
íslandi.” En hver var svo aðdragandinn að
því að tveir barnslega bjartsýnir menn gerðu
alvörumál úr þeim smáneista sem kviknaði
árið 1985, þegar harmoníkuhetjur höfðu
riðið um héruð með snillingnum Lars Ek og
voru á heimleið frá Norðurlandi. í spjalli
okkar Þorsteins við Lars í rútunni um lands-
ins gagn og harmoníkuna, lét hann í ljós þá
skoðun að lífsnauðsynlegt væri fyrir framtið
harmoníkunnar hér sem annarsstaðar að
gefa út blað, þó ekki væri nema ljósritaðann
tvíblöðung til að styrkja áhuga og félags-
starf harmoníkuunnenda, Lars sagði að þar
sem hann þekkti til, skipti það feikna
miklu um alla þætti þessara mála. Hvort við
Þorsteinn tókum þetta svo hátíðlega þá, veit
ég ekki, en að minnsta kosti ræddum við um
þetta annað kastið, þó ekki af neinni alvöru.
Hvort einhver glæta hafi vaknað í hugum
okkar við umrætt samtal, skal ég heldur ekki
segja, en svo mikið er víst, að þegar við héld-
um sameiginlega uppá afmælisdag okkar 14.
apríl 1986, fór að færast fjör í leikinn enda
um fátt annað talað. Við spurðum því hvor
annan síðar um kvöldið „eigum við í alvöru
að gefa út harmoníkublaðið?” Og svarið var
já!
Jafnvel eiginkonurnar smituðust af áhuga
okkar, kannski þær hafi líka sagt já? Alla-
vega vissum við að ákvörðun hafði verið
tekin. Við vorum báðir fastir í neti harm-
oníkunnar fyrir og starfað töluvert í
F.H.U.R. verið í öllum ferðum og uppá-
komum tvist og bast, en að setjast niður og
fara að skrifa alvöru blað var aldeilis nýtt
fyrir okkur. Við sendum svo öllum formönn-
um landsfélaganna bréf um fyrirhugaða
útgáfu og hringdum í menn og reyndum að
vekja upp áhuga hjá flestum, sem þetta gat
höfðað til. Viðbrögðin voru oftast jákvæð
en þó heyrðust efasemdarraddir sem von var.
Sumum þótti vafasamt að hægt yrði að afla
það mikils efnis að nægði í stöðuga blaða-
útgáfu svo sérhæfða.
Hjólin fóru samt að snúast og merki
blaðsins fæddist í mínum húsum og nafn á
frumburðinn kom svo um síðir eftir að ó-
Hilmar H. Þorsteinn Þ.
grynni nafna höfðu verið dæmd úr leik.
Þorsteinn tók af skarið og sagði „Harm-
onikan.”
Á forsíðuna varð til frumleg teikning
þegar við vorum að falla á tíma með útkomu
blaðsins og líkar teikningar prýddu
næstu tvö blöð. Talað var við Braga Hlíðberg
og Högna Jónsson um viðtöl í fyrsta blaðið,
þeir tóku málaleitaninni vel og það jók
kjarkinn verulega.
Lars Ek gaf okkur Handritið af lagi sínu
TWILIGHT ON ICELAND, (Sólsetur á
íslandi) hann var þá um sumarið í tónleika-
ferð hér og hreyfst mjög af landi og þjóð.
Markmið okkar Þorsteins með blaðaút-
gáfunni hugsuðum við til að styrkja harm-
oníkuna í sessi hérlendis, taka fyrir málefni
henni tengd, innlend sem erlend, viðtöl og
annan fróðleik er mætti að gagni koma
öllum aldursflokkum. Einnig birta nótur í
hverju blaði af lagi sem ekki hefur komið
fyrir almenningssjónir. Síðast en ekki síst
gera blaðið að heimildarriti íslenskra harm-
oníkumála, að svo miklu leiti sem við náum
til.
Fyrsta blaðið leit dagsins ljós í október
1986 eins og til stóð, alls 20 síður.
Fyrstu eintökin afhentum við Jóni Inga
Júlíussyni þáverandi formanni F.H.U.R. en
hann var að fara á fund S.Í.H.U. á Akureyri
og báðum hann að dreyfa blöðum meðal
fulltrúa sambandsins.
Vinnana við blaðið j ókst hægt og sígandi,
eyddum við miklum tíma í að afla áskrif-
enda. Skemmst frá að segja stóðu víða ljón
á veginum þar til hvert tbl. komst á póst-
húsið. Hönnun önnumst við sjálfir og flest
annað í kringum blaðið í frítíma okkar.
Konurnar aðstoða stundum, en eina utanað-
komandi hjálpin er prófarkalestur sem
Högni Jonsson annast af mikilli samvisku-
semi, hann hefur og í auknu mæli skrifað
Blaðið kemur út þrisvar á ári.
í október, endaðan febrúar og í end-
aðan maí. Gíróreikn. nr. 61090-9.
Auglýsingaverð:
1/1 síða kr. 9.300
1/2 síða kr. 6.200
1/4 síða kr. 3.900
1/8 síða kr. 2.300
Smáauglýsingar (1,5 dálksentimetri)
kr. 650 + kr. 120 fyrir hvern auka
dálksentimetra. premtækni
apríl 1991.
greinar í blaðið um efni sem allir hafa ekki
auðveldan aðgang að, enda er Högni hafsjór
þekkingar á harmoníkunni.
Eftir útkomu fyrsta blaðsins stækkuðum
við það í 24 síður og er svo enn. Upphafsárin
voru býsna erfið vegna aðstöðuleisis heima-
fyrir, við keyptum okkur gamlar ritvélar sem
urðu að duga við frumstæðar aðstæður. Nú
hefur þetta lagast að ýmsu leiti, annar okkar
kominn með sína eigin tölvu, en gamla
ferðaritvélin enn í fullri notkun hjá hinum.
Tölvan getur verið býsna snör, hún kemur
með nafnalistana á límmiðunum í hendings-
kasti, sem áður tók marga klukkutíma að
hamra á ritvélarskrjóðinn.
Ýmis hönnun og skipulagning er nú orðin
leikur einn, miðað við það sem áður gerði
heilabúið í manni rauðglóandi. Jafnvel
undirritaður, sem var hinn versti úrtölu-
maður um tölvunotkun, hefur mildast þó
nokkuð, að fenginni reynslu. í tímans rás
hefur margt breyst, áhuginn á harmoníkunni
hefur gengið í öldum, en við erum nú á ugp-
leið og við skulum öll taka flugið enn
hærra, því það getum við!
Blaðið Harmoníkan vill hjálpa til, en þá
þurfa harmoníkuunnendur að tileinka sér
það í ríkara mæli. Við getum nefnilega ekki
sagt eins og kerlingin „það þýðir ekkert að
baka, það er allt étið.”
Áskrifendum þarf að fjölga til
að framtíð blaðsins sé trygg, því fari fjöldi
kaupenda niður fyrir lágmarks tölu, með til-
liti til þess háa kostnaðar sem útgáfunni er
samfara, verðum við að hætta að „baka.”
Það er eigi að síður staðreynd að tímaritið
Harmoníkan er orðin fimm ára og blaðið
sem þú ert með í höndunum er það fimmt-
ánda. Hvert blað hefur að geyma lesefni,
sem er síst minna en í mörgum ritum sem
telja 50 blaðsíður. í tilefni afmælisins viljum
við þakka fjölmörgum stuðningsmönnum
okkar og áskrifendunum, einnig þeim sem á
einn eða annan hátt hafa lagt blaðinu lið. Án
blaðsins hefði margt týnst, sem við ekki vilj-
um glata.
Starf harmoníkuunnenda í landinu er
áreiðanlega ekki ómerkara, en margt það
sem fær örugglega meiri umfjöllun í allri
fjölmiðlasúpunni.
Hilmar Hjartarson.
3