Fréttablaðið - 24.04.2013, Blaðsíða 19

MIÐVIKUDAGUR 24. apríl 2013 | SKOÐUN | 19
Ég hef sjaldan látið góða tísku-
bólu fram hjá mér fara. Ég fékk
mömmu til að klippa á mig tjásu-
topp eins og Eiríkur Hauksson var
með daginn eftir að Gleðibank-
inn sigraði undankeppni Júró-
visjón. Ég hljóp um á klumbuskóm
á barmi ökklabrots svo mánuðum
skipti eftir að hljómsveitin Spice
Girls söng: „Yo tell me what you
want, what you really, really
want“. Ég get því ekki látið hjá líða
að máta hér með þann stakk sem
fólk mun vafalaust taka að klæðast
í auknum mæli í opinberri umræðu
eftir að formaður Sjálfstæðis-
flokksins kom, sá og sigraði með
laginu Bjarna-blús í viðtali í Sjón-
varpinu fyrir skemmstu: Einlægni.
Í viðtalinu lýsti Bjarni Bene-
diktsson áhyggjum sínum af fylgi
flokksins í skoðanakönnunum
og óvissri framtíð hans. Hann
horfði stórum, mógráum augum á
þáttarstjórnendur og kvaðst svo
fullur efa um eigin burði til að
leiða Sjálfstæðisflokkinn áfram að
hann íhugaði að segja af sér for-
mennsku. En svo framúrskarandi
var frammistaða formannsins að
ekki aðeins á hún skilið tilnefningu
til Óskarsverðlaunanna heldur
jókst fylgi Sjálfstæðisflokksins
nógu mikið við hana til að allt tal
um afsögn formannsins gufaði upp
eins og dögg að sumarmorgni.
Um leið og ég segi bravó Bjarni
geri ég hér með tilraun til að
endur spegla sambærilega ein-
lægni, sjálfsefa, áhyggjur og ótta
við hvað framtíðin ber í skauti sér
– nema hinum megin við atkvæðið.
Játningar stjórnmálamanns slógu
í gegn. Það sem fylgir hér á eftir
eru játningar kjósanda.
Upp úr klósettskálinni
Ég er eigi kona einsömul. Eftir að
hafa mánuðum saman þurft að rífa
höfuðið upp úr klósettskálinni með
handafli til að mæta til vinnu á
morgnana svo gegnsýrð af horm-
ónum að misritað orð getur kallað
fram táraflóð á við það sem kennt
er við Nóa og heimskuleg ummæli
stjórnmálamanns í kosningaslag
jafnmikla réttláta reiði og Adam
og Eva fengu að kynnast þegar
þeim var sparkað út úr aldingarð-
inum hefur afkvæmið hlotið bráða-
birgðanafnið Skrímslið.
Áhyggjur mínar er varða
nánustu framtíð lúta einkum að
ótta við að ég sé búin að tapa bar-
áttunni við að finna gallabuxur
sem passa yfir óléttuvömbina
og líta ekki út eins og tískuslys
frá áttunda áratugnum. Horfi ég
hins vegar aðeins lengra fram á
veginn tekur við uggur yfir þeim
praktísku vafamálum sem allir
foreldrar þurfa að glíma við: Form-
úla eða brjóstamjólk? Taubleiur
eða pappírsbleiur? Viskílögg í
pelann eða ekki?
Helsta birtingarmynd óttans við
eigin vanhæfni er draumur sem
mig dreymir reglulega: Skrímslið
er komið í heiminn en ég er búin að
týna því, ég finn það hvergi sama
hvað ég leita, í bakaraofninum,
fataskápnum, skottinu á bílnum –
alveg eins og Bjarni Ben óttast að
hann sé búinn að týna fylgi Sjálf-
stæðisflokksins. Og rétt eins og
Bjarni hefur áhyggjur af því hvaða
afleiðingar komandi kosningar
munu hafa fyrir framtíð flokks
hans hef ég áhyggjur af því hvaða
áhrif þær munu hafa á framtíð
Skrímslisins.
Þynnka á Mývatni
Þrír dagar eru til kosninga og
flest bendir til þess að Sjálfstæðis-
flokkur og Framsóknarflokkur
gangi senn í eina sæng. Síðast
þegar þessir tveir flokkar rugluðu
saman reytum skildi samband
þeirra eftir sig svo sviðna jörð
að nú, sex árum eftir að því lauk,
glímum við enn við afleiðingarnar.
Ég get því ekki annað en velt fyrir
mér eftirfarandi spurningum:
- Þegar Skrímslið er orðið ung-
lingur og fer á útihátíð á Akur-
eyri í óþökk foreldranna sem
vildu heldur að það væri heima
um verslunarmannahelgina og
æfði sig á píanóið, læsi Schopen-
hauer og sannaði hina ósönnuðu
stærðfræðitilgátu Riemanns, mun
það geta komið við á Mývatni í
þynnkunni og notið fegurðar þess
eins og þunnir útihátíðagestir hafa
gert kynslóðum saman? Eða mun
stöðuvatnið hafa hlotið sömu örlög
og Lagarfljót, skorpnað sökum
ósvalandi virkjanaþorsta stjórn-
málamanna á höttunum eftir skjót-
fengnum gróða (í besta falli) eða
fleiri atkvæðum (í versta falli)?
- Þegar Skrímslið verður dregið
með í Kringluna til að kaupa í mat-
inn þar sem það mun spranga um
með hauspoka, svo mikil skömm er
að sjást með foreldrum á almanna-
færi, mun það þá enn rýja fólk
inn að skinni að fæða kjarnafjöl-
skylduna því fósturjarðarelskandi
einangrunarsinnar á Alþingi vilja
ekki leyfa innflutning á mat vælum
sökum þess hve fögur íslenska
sauðkindin er?
- Þegar Skrímslið fer út á vinnu-
markaðinn til þess að safna sér
pening svo það geti flutt að heiman
og losnað undan yfirþyrmandi for-
eldrunum sem hafa ekki enn gefið
upp vonina um að það leysi tilgátu
Riemanns, munu skattar þess enn
þá fara í að greiða niður kosninga-
loforð Framsóknarflokksins frá
árinu 2013 um glæfralegar niður-
fellingar skulda í skiptum fyrir
atkvæði?
- Þegar Skrímslið fer að búa,
mun það lifa við sömu háu vextina,
verðbólguna og óstöðuga gjaldmið-
ilinn og við gerum nú vegna þess
að fánaveifandi þjóðerniskútum
þykir þorskurinn á íslensku krón-
unni blika fallegar en flúr annarra
gjaldmiðla?
- Mun Skrímslið búa við gjald-
eyrishöft? Mun það sjá nýja
stjórnar skrá? Mun það njóta arðs
af náttúruauðlindum landsins eða
mun hann fara í vasa flokksgæð-
inga að þjóðlegum sið?
Umbun í dag
Af niðurstöðum skoðanakannana
að dæma virðist sem framtíðin
skipti kjósendur litlu. Með atkvæði
sínu kjósa þeir umbun í dag –
niður fellingu persónulegra skulda,
stórframkvæmdir í kjördæmi sínu
– sama hver kostnaðurinn kann að
vera fyrir komandi kynslóðir. Við
Skrímslið segi ég því: Sorrí.
Mun Skrímslið búa
við gjaldeyrishöft?
Mun það sjá nýja stjórnar-
skrá?
Íslenskir
stjórnmála- og
athafnamenn
hafa alltaf hugs-
að stórt.
Nýjust er hug-
myndin um að
setja niður stór
hótel í miðri
Reykjavík í stað
þess að nýta
minni húsrými
sem þegar eru
til staðar í miðbæjarhverfunum.
Það á líka að byggja sjúklega
dýran risaspítala í borginni á
kostnað minni eininga grunnþjón-
ustunnar í nærumhverfi fólks.
Vegna stórlausnahugsunar
höfum við risavaxin stóriðjuver
en fá lítil iðnfyrirtæki.
Ofurvirkjanir byggðar með
risalánum í stað minni umhverfis-
vænni virkjana.
Miklar auðlindir en lítinn arð af
þeim.
Fáar stórútgerðir í stað fjöl-
mennrar smábátaútgerðar í litlum
byggðum.
Fáa stóra banka í stað margra
lítilla sparisjóða.
Vildardíla fyrir stórfyrirtæki en
engan stuðning við smáfyrirtækin
sem eru 80% atvinnulífsins.
Gígantískar skuldaniðurfell-
ingar til stóreignamanna meðan
smáfuglarnir éta það sem úti frýs.
Risavaxnar ríkisskuldir eftir
langvarandi fjármála fyllerí
stjórnmála- og athafnamanna
landsins.
Ef við bara fengjum frið fyrir
stórhuga stjórnendum væri þessi
duglega smáþjóð líklega í fínum
málum.
Hugsum smátt – kjósum smátt.
Fegurð
hins smáa
KOSNINGAR
Sverrir
Björnsson
hönnuður
FYRIR FÓLKIÐ Í LANDINU
VERNDUN ÞJÓRSÁR„
– ÞESS VEGNA KÝS ÉG VG“
PÁLÍNA AXELSDÓTTIR NJARÐVÍK
NÁMSMAÐUR
Játningar kjósanda
Í DAG
Sif
Sigmarsdóttir
rithöfundur