Fréttablaðið - 11.06.2013, Blaðsíða 36

Snæbjörn Brynjarsson, leikhús-
listamaður og rithöfundur, fer
með hlutverk í Swamp Club, sýn-
ingu franska leikhópsins Vivari-
umstudio, sem
frumsýnt var
í Vínarborg á
þriðjudag.
Ve rk i ð e r
samstarfsverk-
efni leiklistar-
hátíðarinnar
Vienna Fest-
wochen, nokk-
urra franskra
leikhúsa auk leikhópsins Viv-
ariumstudio. Snæbjörn, sem
nam fræði og framkvæmd við
Listaháskóla Íslands, komst í
kynni við hópinn á alþjóðlegu
Listahátíðinni Lókal í Reykjavík
2008.
„Ég hef áður aðstoðað Philippe
Quesne, forsprakka hópsins, við
gjörninga, en þetta er í fyrsta
sinn sem ég tek þátt í heilu leik-
verki með þeim,“ segir Snæbjörn,
sem leikur íslenskan rithöfund
sem heldur í listamiðstöð úti í
fenjum, þar sem fyrir eru sér-
vitrir og vænisjúkir listamenn
en miðstöðin er undir stöðugri
ógn frá ókunnugu afli.
„Það má segja að áhorfendum
sé boðið að upplifa fenin í gegn-
um augu Íslendingsins, pólska
dansarans Ola Maciejewska, og
Cyril Gomez-Mathieu, en þau
þrjú koma í vinnuferð og upplifa
fenjasvæðið hvert á sinn hátt,“
segir Snæbjörn, sem leikur bæði
á íslensku og ensku.
Snæbjörn gerir út þessi dægrin
frá Rúmeníu þar sem þeir Kjart-
an Yngvason vinna að framhaldi
bókar sinnar Hrafnsauga, en
fram undan er túr um Evrópu.
„Við tökum stefnuna á Þýska-
land, Sviss, Frakkland, Belgíu
og Lettland,“ segir hann. „Þetta
verður sjálfsagt mikið ævintýri.“
- bs
Fastur úti í fenjum með
sérvitrum listamönnum
Snæbjörn Brynjarsson leikhúslistamaður fl akkar um
Evrópu með frönskum leikhóp í sumar.
Söngleikurinn Kinky Boots var
sigur sælastur á Tony-verðlaunun-
um á sunnudag. Verkið hlaut sex
verðlaun af þeim þrettán sem það
var tilnefnt til.
Söngleikurinn Kinky Boots bygg-
ir á sannri sögu, sem samnefnd
kvikmynd var gerð eftir árið 2005,
og segir frá ungum manni sem
bjargar skóverksmiðju fjölskyld-
unnar frá gjaldþroti með því að
framleiða skó fyrir dragdrottning-
ar. Bandaríska „eitís“-stirnið Cyndi
Lauper semur lög og texta. Verk-
ið bar sigur úr býtum í flokknum
söngleikur ársins og Lauper hlaut
verðlaun fyrir bestu frumsömdu
tónlistina.
Gamanleikur Christophers Dur-
ang, Vanya and Sonia and Masha
and Spike, var valið leikrit ársins en
það byggir á sígildu verki Tjekovs,
Vanya frænda.
Tracy Letts var valinn besti leik-
arinn fyrir hlutverk sitt í Hver er
hræddur við Virginíu Woolf? og
skaut þar með Tom Hanks, sem
spáð hafði verið verðlaununum,
óvænt ref fyrir rass. Letts er einn-
ig þekkt leikskáld og er höfundur
verka á borð við Þrjár systur, Killer
Joe og Fjölskylduna, sem öll hafa
verið sett upp hér á landi.
Hin 79 ára gamla Cicely Tyson
var valin leikkona ársins fyrir leik
í verkinu The Trip to Bountiful, þar
sem hún steig á svið á Broadway í
fyrsta sinn í þrjá áratugi.
Cyndi Lauper sigursæl á Tony-verðlaununum
Söngleikur bandarísku poppstjörnunnar senuþjófurinn á verðlaunahátíð Broadway-leikhúsanna vestanhafs.
CYNDI
LAUPER
Söngleikurinn
Kinky Boots
hlaut sex
verðlaun, þar
á meðal var
Lauper valin
lagahöfundur
ársins.
FRÉTTABLAÐIÐ/AP
SWAMP CLUB
Snæbjörn leikur
íslenskan rithöf-
und sem heldur
til listamið-
stöðvar þar sem
fyrir eru væni-
sjúkir listamenn.
TÓNLIST ★★★★ ★
Lokatónleikar Podium-há-
tíðarinnar
Hljóðfæraleikarar: Arngunnur
Árnadóttir, Nikolai Matthews, Dimitri
Kostopoulos, Magnus Boye Hansen,
Matthias Halvorsen, Mathieu von
Bellen, Mathias Johansen, Hulda Jóns-
dóttir, Mischa Pfeiffer, Þorgerður Hall
og Steven Walter.
HARPA, 9. JÚNÍ
Margir sértrúarsöfnuðir hafa
sprottið upp úr mótmælendatrú.
Einn þeirra er kallaður Shakers,
eða „United Society of Believers
in Christ’s Second Appearing“.
Hann varð til á 18. öld á Englandi
en barst síðar til Bandaríkjanna.
Nafnið Shakers, eða Hristarar,
kom til vegna þess hvernig trúar-
athafnirnar fóru fram. Mikið var
sungið og söngnum fylgdi mjög
sérkennileg líkamstjáning, sem
var eins konar dans. Laglínurnar
voru líka óvenjulegar, byggðust á
tónstigum sem voru frábrugðnir
tónfræðireglunum í hefðbundnari
kirkjutónlist.
Talsvert hefur fækkað í söfnuð-
inum á síðari tímum en menning-
arframlag hans lifir. Á lokatónleik-
um Podium-tónlistarhátíðarinnar,
sem fóru fram í anddyri Hörpu
fyrir framan Kaldalón, var leikið
verk sem byggðist á tónlist Hrist-
aranna. Það var eftir bandaríska
samtímatónskáldið John Adams.
Hann er hvað þekktastur fyrir
óperuna sína Nixon í Kína. Verk-
ið á tónleikunum var fyrir nokkra
strengjaleikara og var mínímal-
ískt eins og velflest eftir tónskáld-
ið. Það þýðir að tónlistin byggðist
á örstuttum stefbrotum sem voru
endurtekin aftur og aftur en þó
tók verkið stöðugum breytingum.
Framvindan var falleg og áhuga-
verð; án efa var þetta aðgengi-
legasta tónsmíðin á tónleikunum.
Hún var dálítið transkennd ef ég
má orða það svo, enda var tónlist
og dans Hristaranna til þess gerð
að komast í trúarvímu.
Hljóðfæraleikararnir, sem allir
voru ungir að árum, spiluðu prýði-
lega. Samspilið var nákvæmt en
kraftmikið, túlkunin flæðandi og
tilfinningarík.
Svipaða sögu er að segja um
annað á dagskránni. Þar var
áhrifamest tríó eftir lettneska
tónskáldið Peteris Vasks. Píanó-
leikurinn var frábær en því miður
hafði ég ekki hugmynd um hver
spilaði. Tónleikaskráin var mjög
í skötulíki, aðeins pínulítill miði.
Þar voru einungis nefndir allir
hljóðfæraleikarar tónleikanna, en
það voru ekki alltaf þeir sömu sem
spiluðu. Ég komst þó að því síðar
að píanóleikarinn heitir Matthias
Halvorsen.
Hinar tónsmíðarnar á dag-
skránni voru minna spennandi.
Contrasti eftir Bartók hefur ekki
elst vel. Það byggist vissulega á
gríðarlegri þekkingu, en fjörið og
innblásturinn, sem er svo ríkjandi
í eldri verkum tónskáldsins, er
víðs fjarri. Það var þó vel spilað,
öryggi í flutningnum og stígandin
var aðdáunarverð. Charisma eftir
Xenakis var sömuleiðis ágætlega
leikið en verkið sjálft var leiðin-
lega ómstrítt og óþægilegt áheyrn-
ar.
Eins og áður sagði voru þetta
lokatónleikar Podium-hátíðarinn-
ar. Fyrir þá sem ekki vita var hún
stofnuð í Noregi árið 2008. Þetta
var í fyrsta sinn sem hún var
haldin hér á landi, bæði í Hörpu
og einnig í Selinu á Stokkalæk og í
Norræna húsinu. Ungir tónlistar-
menn standa ávallt fyrir tónleik-
unum. Áherslan er á óhefðbundna
tónlistarupplifun og eru ýmsar
leiðir farnar til þess að brjóta upp
tónleikaformið. Tónleikarnir nú
voru að vísu býsna hefðbundnir en
ég geri ráð fyrir að fyrri tónleikar
hátíðarinnar, sem ég gat því miður
ekki farið á, hafi verið frumlegri.
Jónas Sen
NIÐURSTAÐA: Ágætur hljóðfæra-
leikur, misjöfn dagskrá. Sumt var
frábært.
Dansað í trúarvímu
MATTHIAS
HALVORSEN
Lék frábærlega
á píanóið í áhri-
famiklu Tríói
eftir lettneska
tónskáldið
Peteris Vasks.
SNÆBJÖRN
BRYNJARSSON
MENNING 11. júní 2013 ÞRIÐJUDAGUR