Fréttablaðið - 18.10.2014, Síða 88

Fréttablaðið - 18.10.2014, Síða 88
18. október 2014 LAUGARDAGUR| MENNING | 56 „Þetta verður í rauninni bland í poka, óperuaríur, ljóð og íslensk sönglög,“ segir Jóhann Kristins- son barítónsöngvari sem kemur fram á lokatónleikum tónleika- raðarinnar Eflum ungar raddir í Kaldalóni annað kvöld. Jóhann er við nám í Berlín, þar sem hann sækir einkatíma hjá barítónsöngvaranum Christian Oldenburg en skrapp heim til að halda þessa tónleika og fylgjast með föður sínum, Kristni Sig- mundssyni, í hlutverki Filippus- ar konungs í óperunni Don Carlo. „Já, ég kom heim á þriðjudaginn og fór beina leið niðrí Hörpu þar sem við Steinunn æfðum okkur saman og svo fylgdist ég með æfingum á Don Carlo, þannig að ég hef eiginlega búið í Hörpu þessa vikuna,“ segir Jóhann og hlær. Hann er reyndar ekki óvanur því að sækja æfingar hjá Óperunni því hann hefur verið í kjarnakór hennar síðan 2012 og söng hlutverk Morales í uppsetn- ingu hennar á Carmen í fyrra. Auk þess söng hann hlutverk séra Torfa í tónleikauppfærslunni á óperunni Ragnheiði í Skálholti í fyrrasumar. Jóhann hefur búið í Berlín í nokkra mánuði og líkar vel en viðurkennir að heimþráin sæki stundum að honum. „Þetta er eig- inlega í fyrsta skipti sem ég leyfi mér að búa í útlöndum,“ segir hann. „Það gengur ágætlega þótt ég sé stundum þjakaður af heimþrá, en það er bara eðlilegt, held ég. Svo kemur maður heim í nokkra daga og þá fer maður að sakna Berlínar.“ Þótt Jóhann hafi ekki búið erlendis fyrr er hann ekki óvanur því að dvelja lengri eða skemmri tíma utanlands, oft í sambandi við verkefni föður hans í óperuhúsum úti um allan heim. „Mamma hefur reynt að fara á allar frumsýningar hans og ég fór oft með. Það má senni- lega rekja áhuga minn á óperu- söng til þeirrar reynslu að mæta á frumsýningar í Metropolitan og Bastillunni í París og slíkum óperuhúsum. Áhuginn kviknaði svo fyrir alvöru þegar ég var fimmtán ára og heimsótti pabba í San Francisco þar sem hann söng Mefistóteles í La damnation de Faust eftir Hector Berlioz. Ég held ég hafi verið hjá honum í mánuð, mætti á fyrstu sýninguna og fannst þetta svo sem allt í lagi og ákvað að fara aftur. Þá fannst mér þetta ennþá betra og svo fór ég aftur og aftur, held ég hafi séð sex sýningar, og nú er þetta uppá- haldsóperan mín.“ Jóhann fór þó ekki strax í söng- nám, segist hafa laumusungið í fimm ár áður en hann ákvað það, en tónlistarástin fékk aðra útrás. „Eftir menntaskólann ákvað ég að drífa mig bara í söngskólann. Ég byrjaði reyndar sem trommu- leikari í metalbandi fimmtán ára og fór fljótlega að semja lög og taka þau upp. Plöturnar eru nú orðnar þrjár, en það er allt annars konar tónlist en óperu- tónlistin. Ætli hún flokkist ekki sem einhvers konar popptónlist, ég kann ekki alveg að flokka hana. Ég er enn að semja og mun aldrei hætta því, það er mín aðal- ástríða.“ Spurður hvort raddir þeirra feðga séu svipaðar segist Jóhann ekki geta neitað því. „Já, við erum frekar líkir, ég er aðeins bjartari náttúrulegra en ég veit ekki hvernig pabbi hljómaði á mínum aldri. Það eru til upptök- ur með honum síðan hann var um þrítugt og þar erum við svolítið líkir.“ Er þá ekki draumurinn að taka við af honum þegar hann hætt- ir? „Taka við veldi Filippusar konungs?“ segir Jóhann og hlær. „Það er nú ansi háleitt markmið, ég verð bara feginn ef ég fæ eitt- hvað að gera.“ fridrikab@frettabladid.is Ég byrjaði reyndar sem trommuleikari í metalbandi fimmtán ára og fór fljótlega að semja lög og taka þau upp. Jóhann Kristinsson Plöturnar eru nú orðnar þrjár, en það er allt annars konar tónlist en óperutónlistin. Ætli hún flokkist ekki sem einhvers konar popptónlist. Óperusöngvarinn sem hóf ferilinn sem trommari í metalhljómsveit Jóhann Kristinsson syngur á síðustu tónleikum tónleikaraðarinnar Efl um ungar raddir annað kvöld. Hann stundar nám í óperusöng í Berlín en hefur líka gefi ð út þrjár plötur með eigin tónlist sem er allt annars eðlis. Hann hefur ekki langt að sækja sönghæfi leikana því faðir hans er Kristinn Sigmundsson og áhuginn á óperum kviknaði í heimsókn hjá pabba sem var að syngja í San Francisco. FR ÉT TA BL AÐ IÐ /V AL LI Prýði er sýning á smíðisgripum meðlima í Félagi íslenskra gull- smiða sem opnuð verður í Hönnun- arsafni Íslands í dag. Félag íslenskra gullsmiða heldur upp á níutíu ára afmæli sitt á þessu ári og er sýningin Prýði unnin í samstarfi félagsins og Hönnunar- safnsins af því tilefni. Á sýning- unni eru gripir eftir fjörutíu gull- smiði sem voru gefnar frjálsar hendur að smíða fyrir sýninguna eða velja úr eigin safni. Gullsmið- irnir eru á ólíkum aldri, þeir sem unnið hafa við fagið í áratugi og byggt upp atvinnurekstur og tekið til sín lærlinga, svo og yngra fólk sem sýnir við hlið meistara sinna og hefur á síðustu árum skapað sér nafn og sérstöðu með þátttöku í fjölda sýninga og rekstri vinnu- stofa eða verslana. Nýútskrifaðir gullsmiðir eru einnig meðal sýn- enda og þátttaka þeirra er mikil- vægur hluti þess sem sýningunni er ætlað að gera, að varpa ljósi á þá breidd sem ríkir í íslenskri gull- smíði í dag. Sýningarnefndin var skipuð þeim Eddu Bergsteinsdóttur, Höllu Boga- dóttur, Hörpu Þórsdóttur og Sif Ægisdóttur. Hönnun sýningarinn- ar var í höndum Helgu Sifjar Guð- mundsdóttur. Gullsmiðir sýna í Hönnunarsafni Sýningin Prýði verður opnuð í Hönnunarsafni Íslands í dag. LISTASMÍÐ Gripirnir á sýningunni eru unnir af fjörutíu gullsmiðum á ýmsum aldri. Stefán Máni rithöfundur fékk í byrjun október einhver eftirsótt- ustu glæpasagnaverðlaun Frakk- lands, aðalverðlaun glæpasagna- hátíðarinnar Festival du polar méditerranéen sem haldin er í Avignon ár hvert. Skáldsaga Stefáns Mána Feigð, sem kom út á Íslandi 2011 og nefnist í franskri þýðingu Présa- ges, var tilnefnd ásamt átta öðrum skáldsögum frá ýmsum Evrópulöndum. Hún bar síðan sigur úr býtum og tók Stefán Máni við glæsilegum verðlauna- grip úr hendi borgarstjóra Avig- non við hátíðlega athöfn undir berum himni í sól og blíðu. Í næstu viku kemur út fjór- tánda skáldsaga hans sem nefn- ist Litlu dauðarnir. - fsb Stefán Máni verð- launaður í Frakklandi Skáldsagan Feigð eft ir Stefán Mána hlaut á dög un- um ein eft irsóttustu glæpasagnaverðlaun Frakka. VERÐLAUNAHÖFUNDUR Stefán Máni er ekki óvanur verðlaunaviðtöku. Hér er hann með Blóðdropann sem hann hefur hlotið þrisvar. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK MENNING
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.