Skessuhorn


Skessuhorn - 21.11.2012, Blaðsíða 25

Skessuhorn - 21.11.2012, Blaðsíða 25
25MIÐVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER 2012 Vísnahorn Aldrei á strik sér and inn náði - ó tukt ar lega brást hann mér Val geir heit inn Run ólfs­ son kom einn morg un á vinnu stað sinn hjá Þor­ geir og Ell ert á Akra nesi og taut aði: Illt er að vera ald ur hnig inn, ó sköp hvað stirðna fæt urn ar. Eymsli í baki, ístr an sig in, and vök ur heilu næt urn ar. Nátt úr an hreint á núlli er. Nátt úr lega ­ Guð hjálpi mér! Æi þetta var nátt úr lega ekk ert heilsu far og full á stæða til að biðja al mætt ið að stoð ar. Eitt­ hvert sinn að vetr ar lagi leit Val geir til fjall­ anna og velti fyr ir sér veð ur út liti: Nú er hart á hag an um, hríð ar mugga á Drag an um. Mér er illt í mag an um mestu vömb á Skag an um. Þetta var greini lega tölu verð ur verk ur því ekki var lík am inn neitt sér stak lega við negl­ ur skor inn. Á sex tugs af mæli sínu fékk Val­ geir senda eft ir far andi kveðju frá veiði fé lög­ um sín um í Flekku dalsá eða Flekkunni en þar var með al ann ars inn an borðs Ó laf ur Guð­ jóns son múr ari: Sex tug ur stend ur stólpa grip ur. Leiftra augu und loðn um brún um af kímni og gáska þó kvöldi að. Sóma drengn um senda má á sex tugs af mæl inu hjart ans kveðj ur flutt ar frá Flekkupartý inu. Val geir vann lengst af sinn ar starfsævi hjá Þor geir & Ell ert hf en það var all fjöl menn­ ur vinnu stað ur og marg slung inn og tek ist þar á við hin marg vís leg ustu verk efni. Á árs há tíð­ um flutti Val geir gjarn an skemmti efni og eitt sinn kom þetta þar á með al: Af því lakk ið lak á hlið lang ar menn að gruna að Ingi berg ur basli við bíla máln ing una. Sam kvæmt rann sókn um vís inda manna er mat ur eitt hvað það ó hollasta sem hægt er að láta ofan í sig. Raun ar reikn ast mér til að þjóð­ in ætti að vera út dauð fyr ir nokkrum manns­ öldr um ef ekki væri fyr ir ein hver sér stök krafta verk. Ekki bæt ir svo úr skák að mat ur sem er bráð holl ur í dag get ur ver ið orð inn stór hættu leg ur á morg un og er þá ekki von að fólk verði hálf rugl að í því hvað ó hætt er borða. Helgi Hálf dan ar son setti sam an kvæð­ ið Mat ar ­ Æði með hlið sjón af grein í dönsku lækna tíma riti og hefst það á þessa leið: Enn þjak ar Ad ams niðja ým is leg bölv uð mæða, sár leg ust sú af öll um sú sem köll uð er fæða. Fisk ur inn eyð ir óðar öll um krafti úr skrokkn um allt kjöt er ó hollt líka eink um úr gæða flokkn um. Það er ekki auð lif að við þess ar að stæð ur og von að fólk borði bara það sem því dett ur í hug þeg ar það deyr svo hvort sem er. Hins­ veg ar kosta all ir hlut ir pen inga með ein hverj­ um hætti og venju leg ir meðal jón ar eins og ég sem lenda stund um í þeirri að stöðu að þurfa að skipta fimm tíu krón um milli tíu manna þannig að hver fái hund rað þekkja mæta vel þessa af stöðu Þór leifs Jóns son ar: Skal nú með an skapa nýt, skulda fylla sekki. Hérna meg in hef ég krít ­hinumeg in ekki! Þetta var nú einmitt það sem skap aði okk­ ur vel sæld ina fyr ir hrun þó hún kæmi kannske ör lít ið mis jafnt nið ur. Sig urð ur Ó. Páls son hlýddi eitt sinn á um ræðu þátt í sjón varpi þar sem rætt var við nokkra af helstu for ystu­ mönn um þjóð ar inn ar. Að hon um lokn um hélt hann af stað í göngu ferð sér til heilsu bót­ ar og orti með an á því hreyf ing ar ferli stóð: Ég er held ur feit ur hár lít ill eldri mað ur sem hökti um braut irn ar, stund um dá lít ið glað ur, þó oft ast í fýlu eins og mér vera ber því á stand ið sagt er bölv að á landi hér. Ég staul ast á fram stirð busa leg ur í skrefi með staf minn og hatt en kulda fiðr ing í nefi og hnerra mót vindi, bið herr ann að hjálpa mér en hygg mig vita hvurnig allt sam an fer. Þótt spá mað ur sé ég minni en í með al lagi og mín sé tak mörk uð visk an um þjóð ar­ hagi greini ég bil milli snauðra og auð ugra enn þá meira en ýms ir ráða menn vilja sjá eða heyra. Á tíma bili þótti það gáfu leg ur sparn að ur að öngla sér í rík is skulda bréf og um þá er svo vel voru stadd ir orti Her mann Jó hann es son: Þótt við kreppu þola meg um þá er betri fram tíð vís með an fé við inni eig um hjá okk ar stóra spari grís. Und ir rit að ur hef ur aldrei ver ið í nein um svona merki leg um karla klúbbi, og sakn ar þess svos em ekk ert sér stak lega, án þess að ég sé eitt hvað að hnýta í slíka starf semi. Árið 1968 héldu Lions klúb b arn ir á Akra nesi og Borg ar­ nesi sam eig in lega árs há tíð og voru þar hin ar ýms ustu kræs ing ar hafð ar til mann eld is. Mat­ seð ill lá þar frammi sam inn af Hilmi Jó hann­ essyni: Menn eiga að eta eins og þeir geta ósk andi að kunni þeir drykk ina að meta. Uppá kalt­borð hér verð ur boð ið bæði reykt og salt að, steikt og soð ið. Til dæm is á gæt is ham borg ar hrygg ur og heil steikt lamb þarna á borð inu ligg ur, all ur hrygg ur inn, á föst læri, á laxi reykt um er tæki færi. Svo er lax á fati og líka fyllt ur. (Hann labb aði á bar inn og var ekki stillt­ ur) Sölt uð er þarna uxa tunga og aligæs in feita og unga. Svína skinka og svínslæri, að sjálf sögðu hangi kjöt, þó það nú væri. Rop andi eru þar ,,rjúp ur" á sundi. (raun ar er það nú barasta lundi) Síld með ed iki, síld með lauk. Sós ur og margs kon ar pikles og mauk. Alls kon ar salöt og á vaxta hlaup. Á barn um finn ið þið flösk ur og staup. Fleira ég ekki af fæð unni tel, fólk ið sé vel kom ið, gjör ið svo vel. Vænt an lega hafa menn tek ið verk lega til sín af kræs ing un um þeg ar svo mynd ar lega var fram reitt og hvort held ur nær ing ar inn tök ur hafa ver ið í föstu formi eða fljót andi ætla ég að vona að menn hafi skemmt sér og anda gift þeirra hafi far ið á flug í gáfu leg um um ræð­ um við sessu naut ana. Alla vega bet ur en seg­ ir í fyrri hluta næstu vísu. Það er ann að með seinni hlut ann, hann mætti vel hafa ver ið í fullu gildi þetta kvöld bæði með an á veisl unni stóð og að henni lok inni: Aldrei á strik sér and inn náði, ó tukt ar lega brást hann mér. Hold ið er þó með réttu ráði og reiðu bú ið til hvers sem er. Eig um við svo ekki að ljúka þessu rausi með þess ari vísu sem eitt sinn var ort um bless aða þing menn ina okk ar og gáfu leg ar um ræð ur á hinu háa Al þingi. Sum ir hlut ir breyt ast lít ið: Ei voru spöruð orð in þar enda meir en nóg sagt en megn ið af þeirri mælgi var miklu bet ur ó sagt. Með þökk fyr ir lest ur inn, Dag bjart ur Dag bjarts son Hrís um, 320 Reyk holt S 435 1189 og 849 2715 dd@simnet.is Í Grunn skól an um í Stykk is­ hólmi var hald ið upp á dag ís­ lenskr ar tungu með pompi og prakt á föstu dag inn. Um morg­ un inn var fáni dreg inn að húni á skóla lóð inni. Það voru nem end ur 4. bekkj ar sem sáu um að flagga á samt kenn ara sín um Söru Sæ­ dal. All ir bekk ir höfðu und ir bú­ ið stutta dag skrá í til efni dags ins og komu nem end ur og starfs fólk skól ans sam an í fyrstu kennslu­ stund um dags ins og horfðu á leik­ þætti og hlýddu á upp lest ur skóla­ fé laga sinna og söng. eb Dag ur ís lenskr ar tungu í Stykk is hólmi

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.