Skessuhorn - 13.08.2014, Page 23

23MIÐVIKUDAGUR 13. ÁGÚST 2014
„Þetta er falleg hryssa, er hún með
kálf?“ Af þessum orðum hef ég upp-
skorið ógrynni hláturs hjá einstaka
aðilum í tengdafjölskyldu minni
sem þykir ekki leiðinlegt að minna
mig á þessi fleygu orð. Ég hefði al-
veg eins getað spurt hvort hestur-
inn hefði verið óléttur, ég var það
blautur á bakvið eyrun. Þarna var
um að ræða tíu vetra hest sem var
nýkominn inn eftir að hafa leg-
ið í eðal heyrúllum allan veturinn
og búsældarlegur eftir því. Sveita-
mennskuferill minn byrjaði eins og
þið sjáið ekki á hæstu nótu, en hef-
ur þó farið eitthvað upp á við. Ég
er farinn að geta sagt til um kyn,
oftast nær, og veit núna að það
eru fleiri tegundir af traktorum en
Massey Ferguson. Zetor 6340 þyk-
ir mér afskaplega góður traktor. En
aftur að hestum. Hryssan er yfir-
leitt áferðarfegurri en hesturinn
og með hinn ófrávíkjanlega mun á
æxlunarfærum. Er þá einnig oft sett
einangrunarlímband á taglið (ekki
skottið, muna það) ef um er að
ræða hryssu sem skvettir afturlöpp-
unum þegar maður ríður of nálægt
afturenda hennar í hestaferðum.
Man ég reyndar eftir því þegar ég
hringdi hróðugur í kærustu mína
og sagði henni að merin væri búin
að kasta og þarna væri fallegt fol-
ald á vappi í kringum móður sína.
Var ég beðinn um að athuga hvort
kynið það væri. Taldi ég það lítið
mál þangað til ég átti að þreifa. Ég
náði folaldinu eftir mikinn elting-
arleik og athugaði hvort kyn það
var, taldi mig ekki finna fyrir eist-
un svo ég ákvað að þarna væri um
að ræða litla meri. Síðan nokkrum
dögum seinna kom það í ljós að
þetta var lítill foli, pulsa með öllu!
Hef ég ekki verið beðinn um að at-
huga kyn aftur.
Eftir að ég byrjaði að verja tíma
með kærustu minni þá var það
óhjákvæmilegt að tengdasonur-
inn skyldi fara í leit um haustið.
Sagði ég glaðlega já við því, óaf-
vitandi við hverju var að búast. Við
tóku stífar æfingar á leitarhestinum
og ófáir reiðtúrar farnir fram og til
baka á brúsapallinn gamla. Tók ég
ekki eftir því á hvaða gangi hestur-
inn var fyrst en íslenski hesturinn
hefur fimm gangtegundir. Lull er
ekki gangtegund. Gangtegundirn-
ar eru eftirfarandi; tölt, brokk, fet,
stökk og skeið. Þegar maður er á
góðum töltara er eins og maður sé
í hægindastól, talað er um sófa. Það
vilja allir láta tölta. Brokk er annar
handleggur. Þá tekur reiðmaður-
inn glögglega eftir því þegar fjöl-
skyldudjásnin slást upp og niður í
hnakksætinu. Ókyrrðin er slík að
maður getur átt erfitt með tal og
gang eftir reiðtúrinn.
Fet og stökk er auðvelt að fram-
kalla á meðan skeiðið getur verið
tregara fyrir óvana nema sá hinn
sami sé einhver hestahvíslari, en
það er sjaldgæft ef ekki ómögulegt.
En eftir þónokkra reiðtúra þá taldi
ég mig tilbúinn til að fara í leit,
fullviss um að passað yrði upp á
mig. Ég gerði nokkur reginmistök
við undirbúning minnar fyrstu leit-
ar. Keyptir voru eðalkjúklingabitar
ættaðir frá Suðurríkjunum, kók og
jógúrt. Kókið varð við fyrsta sopa
flatt vegna hristings, kjúklingurinn
þurr og jógúrtin volg, svo vita það
víst allir að volg jógúrt sem neytt er
í þungloftuðum leitarkofa staldrar
ekki lengi við. Sviðasultan, súkkul-
aðiplötur, samloka og kakó er skot-
held blanda sem ég hef haldið mig
við æ síðan, kótiletturnar frá því í
matnum um kvöldið áður er þá al-
ger bónus, hátíðarsteik ef svo má
að orði komast. Klæðnaðurinn var
þeirrar gerðar að ég þurfti hjálp til
að fara á bak og ef ég hefði dottið
af baki þá efast ég um að ég hefði
slasast. Leitarfatnaður er nefnilega
sér kapítuli útaf fyrir sig. Hárfínt
jafnvægi réttrar einangrunar fyrir
kulda og vosbúð án þess að fórna
liðleika. Sumir hafa náð því stigi að
vera jafnliprir og balletdansmær úr
Bolshoj ballettinum í leitarfatnaði
sínum.
Mitt fyrsta verkefni í minni
fyrstu fjárleit var að vera í fyrir-
stöðu. Mikilvæg staða sem verð-
ur að sinna af festu og þýskum aga.
Það fyrsta sem fer í fyrirstöðu er
tímaskynið, hugsanir þjóta á leift-
urhraða í gegnum heilabúið á ný-
liðanum: ,,Skyldu þau vera búin að
gleyma mér?” Það eina sem komst
í hausinn á mér var saga leitar-
kóngsins um manninn sem fann sér
víst skjólgóðan mel og fékk sér lúr;
lúr sem varði í eina átta klukkutíma
svo að ræsa þurfti út leitarmenn
til að finna hann. En rétt áður en
að vonin um að fyrirstaðan myndi
einhvern enda taka sá ég loks lang-
þráða ullarbolta renna niður skarð-
ið. Gleði mín hefur sjaldan verið
meiri. Eftir þessa eldskírn þá hef
ég fundið æ meira fyrir titringn-
um sem fylgir því að fara í leit á
haustin, litróf tilfinninganna hjálp-
ar jafnvel til við að mála upp róm-
antíska mynd af hnarreistum leit-
armanni ásamt sálufélaga sínum;
íslenzkum hesti, á grænni grundu
kyrjandi söng sveitarinnar. Ég er
farinn að hlakka til.
Axel Freyr Eiríksson, Borgarfirði
Frá því í vor hafa staðið yfir við-
gerðir á kirkjunni á Húsafelli í
Borgarfirði. Lauk þeim um versl-
unarmannahelgi og var fyrsta at-
höfnin í kirkjunni um liðna helgi
þegar Rúnar, yngsti sonur hjónanna
Bergþórs Kristleifssonar og Hrefnu
Sigmarsdóttur á Húsafelli, var
fermdur í kirkjunni og sonardóttir
þeirra hjóna skírð við sama tilefni.
Það var Trésmiðja Eiríks J Ingólfs-
sonar sem annaðist viðgerð á kirkj-
unni. Var hún klædd með timbri og
einangruð að utan en innandyra var
málað og turnloft klætt. Þá hefur
verið tekin í notkun ný altaristafla
eftir Pál Guðmundsson listamann
á Húsafelli og heitir verkið Kross-
festingin og upprisan.
Heimildir eru um að kirka hafi
verið í Húsafelli a.m.k. frá 1170
þegar Brandur Þórarinsson settist
þar að. Var kirkjan þá í eigu biskups-
stóls. Síðan voru ýmsir prestar sem
sátu Húsafell, þeirra frægastur séra
Snorri Björnsson. Lét hann byggja
nýja kirkja frá grunni árið 1768
og reyndist sú kirkja vera síðasta
sóknarkirkjan á staðnum. Húsafell
leggst formlega af sem kirkjustað-
ur árið 1812 nokkru eftir lát síðasta
sóknarprestsins. Árið 1950 hófst
bygging kapellu í Húsafelli en hún
var byggð eftir hugmynd Ásgríms
Jónssonar listamanns. Lauk bygg-
ingu kapellunnar 1973 og hún vígð
við fermingu tvíburabræðranna
Bergþórs og Þorsteins Kristleifs-
sona og Jónínu Árnadóttur frænku
þeirra frá Fljótstungu. Það eru af-
komendur Ingibjargar og Þorsteins
frá Húsafelli sem kostuðu viðgerð
og framkvæmdir við kirkjuna.
mm/ Ljósm. Þórður Kristleifsson.
Framkvæmdasýsla ríkisins, f.h. velferðarráðuneytisins, óskar eftir
tilboðum í innanhússframkvæmdir við áfanga 1B í Heilbrigðis-
stofnun Vesturlands í Stykkishólmi.
Áfangi 1B eru breytingar í byggingu A (gamla sjúkrahúsinu).
Um er að ræða breytingar á hluta 1. hæðar, en þar á að innrétta og fullgera
matsal starfsmanna og koma fyrir kæli- og frystiaðstöðu fyrir eldhús.
Skipt verður um gólf- og loftaefni og veggir málaðir og lagnir endurnýjaðar.
Á sömu hæð skal endurgera snyrtingar og ræstiaðstöðu, skipt verður þar um
hluta af gólfefnum, sem og hluta af loftaefnum og lagnir endurnýjaðar.
Við inngang á jarðhæð skal endurinnrétta anddyri með nýjum rennihurðum,
og nýjum gólf- og loftaefnum. Þar skal utandyra setja upp nýjan skjólvegg og
klæða loft skyggnis með timburklæðningu.
Vettvangsskoðun verður haldin föstudaginn 15. ágúst kl. 13
að viðstöddum fulltrúa verkkaupa.

Verkinu skal vera að fullu lokið eigi síðar en föstudaginn 14. nóvember 2014.
Útboðsgögn verða til sýnis og sölu á kr. 3.500 hjá Ríkiskaupum,
Borgartúni 7C, 105 Reykjavík frá og með þriðjudeginum 12. ágúst 2014.
Tilboðin verða opnuð hjá Ríkiskaupum þriðjudaginn 26. ágúst
kl. 14:00 að viðstöddum þeim bjóðendum sem þess óska.
HVE - Stykkishólmi
Endurbætur og breytingar - áfangi 1B
ÚTBOÐ NR. 15703
ÚTBOÐÚTBOÐ
Borgartúni 7c, 105 Reykjavík
Sími 530 1400
www.rikiskaup.is
81x120 mm
TIL SÖLU
Borgartúni 7c, 105 Reykjavík
Sími 530 1400
www.rikiskaup.is
ÚTBOÐ
Framkvæmdasýsla ríkisins
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
4
PIstill
Söngur sveitarinnar
Húsafellskirkja eftir lagfæringarnar í sumar.
Viðgerð lokið á Húsafellskirkju
Heimafólk og sóknarpresturinn á tali. F.v. Unnur G Kristinsdóttir, Hrefna Sigmars-
dóttir, Bergþór Kristleifsson, Páll Guðmundsson og séra Geir Waage. Fyrir aftan
sést nýja altaristaflan eftir Pál.