Þjóðlíf - 01.04.1991, Blaðsíða 38

HLJÓMPLÖTUR

EFTIR : GUNNAR H. ÁRSÆLSSON
R.E.M.: Out of Time
Góðir
Bandaríska hljómsveitin
„R.E.M.“ kemur frá borg sem
heitir Aþena og er í Georgíu-
fylki. Og þetta er góð hljóm-
sveit. Einhverntímann hefði
maður sagt æðisleg! Sveitina
skipa þeir; Bill Berry (tromm-
ur), Mike Mills (bassi), Peter
Buck (gítar) og Michael Stipe
(söngur og textar). Þessi plata
er þeirra níunda í röðinni og sú
fyrsta síðan hin stórkostlega
„Green“ kom út árið 1988. Það
var klassískt R.E.M.-rokk á
henni, en hér kveður við svo-
lítið annan tón. Nú hafa fjór-
menningarnir brotið upp
hljómsveitina, skipt um hlut-
verk og fengið fleiri til liðs við
sig, s.s rapparann KRS-1 í
fyrsta lagi plötunnar, „Radio
Song‘, fönkuðum smell þar
sem deilt er á síbyljuna. Önnur
söngkonan úr „B-52’s“, Kate
Pierson, kemur einnig nokk-
uð við sögu, m.a. í þræl-
skemmtilegu lagi, „Shiny
happy People“, sem er nokkuð
dæmigert fyrir R.E.M., en
þeir breyta formi og áferð þess
með því að skella Kötu inn í
það. Sniðugt.
Sum laganna eru frábrugðin
því sem sveitin hefur verið að
gera á fyrri plötum, t.d „Low“
sem er róleg ballaða. I því eru
bongótrommur og hornablást-
ur áberandi. Á það við um alla
plötuna, að strengir allskonar
hljóma víða á henni. Eins má
segja að sveitin nálgist efnivið
sinn allt öðruvísi en áður. Ekki
spillir upptökustjórinn fyrir,
Scott Litt, en hann hefur unn-
ið mikið með hljómsveitinni,
m.a. á Green.
Þegar á heildina er litið má
segja að varla finnist snöggur
blettur á „Out of Time“ og
jafnast hún alveg á við það
besta sem komið hefur út með
sveitinni.
Morrisey: Kill Uncle
Þunglyndi
Það fyrsta sem mér dettur í
hug eftir að hafa hlustað á nýj-
ustu plötu Morrisey er þung-
lyndi. Kannski ekki nema von
þegar lögin bera nöfn á borð
við „There’s a placein Hell for
me and my Friends.“ Morris-
ey hefur sennilega ekki séð
mikið af sólinni undanfarið
eða er þetta kannski bara vís-
vitandi gert til mótvægis við
allt gleðipoppið sem flæðir yfir
mann úr viðtækjunum ? Hvort
vinurinn er á hraðri leið til
heljar ásamt vinum sínum veit
ég ekki en mér finnst platan
ekki innihalda þann Morrisey
sem maður þekkti í bresku
hljómsveitinni „The Smiths“ í
gamla daga.
í það heila finnst mér vanta
allann brodd í þessa plötu þó
lagið „Found Found Found“
sé groddalegt og gróft. Það
kemur hinsvegar eins og
skrattinn úr sauðarleggnum
miðað við flest lögin. Tónlist-
ina semur að mestu leyti ná-
ungi að nafni Mark E. Nevin,
fyrrum gítarleikari „Fair-
ground Attraction“. Upp-
tökustjórinn sjálfur Clive
Langer á einnig tvö lög með
Morrisey, sem að sjálfsögðu
semur alla texta.
Það er aðeins eitt lag sem
hrífur mig mikið og það er
„Mute Witness“, en næst því
kemst „King Leei“. Meira var
það ekki og nú verður Morris-
ey að taka sig saman í fésinu að
mínu mati. Kannski ég slái á
þráðinn til hans og segi honum
að taka sig á.
Gang Starr: Step in tlie Arena
Öðruvísi rapp
Rappararnir „Gang Starf'
frá New York spila öðruvísi
rapptónlist en maður hefur
vanist. Hún er blönduð sál-
artónlist og djassi á köflum
og er mýkri í áheyrn en mörg
önnur slík tónlist. Samt hef-
ur hún þó þessi klassísku
rappeinkenni, einhæft und-
irspil og texta sem er þulin
yftr því. Þetta er önnur plata
Dj. Premier og The Guru
eins og þessir svörtu menn
kalla sig. ()
38 ÞJÓÐLÍF