Víkurfréttir - 24.09.2009, Blaðsíða 19
10 BLÓMSTRANDI MANNLÍF VÍKURFRÉTTIR 11VÍKURFRÉTTIR BLÓMSTRANDI MANNLÍF
Stóru þáttaskilin í keflvískri íþróttasögu urðu
við stofnun UMFK 1929. Upp frá því voru
íþróttir iðkaðar skipulega í bænum og starfið
féll aldrei niður. Á stríðsárunum og fyrstu árin
eftir stríð var þó fremur dauft yfir íþróttalífinu
á Suðurnesjum og íþróttafélögin sem stofnuð
voru á þessum tíma lognuðust fljótt út af.
Til að ráða bót á þessu var Íþróttabandalag
Suðurnesja stofnað 3. desember 1947 og var
Ragnar Friðriksson fyrsti formaður þess. Vonir
stóðu til þess að bandalagið gæti stuðlað að
lausn margháttaðra vandamála í íþróttalífi
Suðurnesjamanna. ÍBS varð þó aldrei verulega
sterkt, hvorki fjárhagslega né keppnislega.
Allt fram í byrjun sjötta áratugarins var
UMFK eina íþróttafélagið í Keflavík sem
lét eitthvað að sér kveða. En sumarið 1950
bundust nokkrir einstaklingar samtökum
um að stofna Knattspyrnufélag Keflavíkur.
Þessi tvö félög, UMFK og KFK voru lengi
burðarás íþrótta í Keflavík. Fjallað er
sérstaklega um KFK í afmælisbókinni.
Aukinn knattspyrnuáhugi
Á þessum árum var megináherslan í
ungmennafélaginu á frjálsar íþróttir en áhugi
var fyrir því að efla hag knattspyrnunnar.
Íbúar í Keflavík voru tæplega 3.000 og nokkur
óvissa ríkti um það hvort tvö íþróttafélög
gætu þrifist í bænum. Sá ótti reyndist
ástæðulaus. Hæfileg samkeppni skilaði betri
og jafnari árangri keflvískra íþróttamanna
en áður þekktist. Trúlega hefur stofnun
KFK ýtt enn frekar undir framkvæmdir
við íþróttasvæðið við Hringbraut. Fyrsti
formaður KFK var Eyjólfur Guðjónsson, en
einn aðalhvatamaður að félagsstofnuninni
var Ársæll Jónsson auk þess sem Sigurður
Steindórsson kom mikið við sögu félagsins
enda formaður þess frá 1959-1981. Þegar
hann lét af formennsku hafði félögum fjölgað
í tæplega 1000. Fram til 1960 var knattspyrna
og sund helstu íþróttagreinar félagsins en
1954 hófust handboltaæfingar við frumstæð
skilyrði í gamla Krossinum í Njarðvík.
Glæddi íþróttalífið
Íþróttafélögin tvö stofnuðu Íþróttabandalag
Keflavíkur 18. mars 1956. Um leið sögðu
þau skilið við Íþróttabandalag Suðurnesja.
Íbúar í Keflavík voru þá um 4.000 og
fyllilega grundvöllur fyrir sérstöku
íþróttabandalagi. Um leið voru ráðamenn
í Keflavík fúsari til stuðnings við félögin.
Stofnun ÍBK glæddi enn frekar íþróttalífið
í bænum. Fyrsti formaður bandalagsins
var Hafsteinn Guðmundsson og var hann
lengst af forystumaður þess og um leið helsti
forvígismaður íslenskrar knattspyrnu um
árabil eins og rakið verður síðar í þessari bók.
Jóhann R. Benediktsson var einn af fremstu hástökkvurum á
landinu á sínum tíma og annar í röðinni á afrekaskrá landsmanna
1953. Myndin er frá meistaramóti í Keflavík sama ár.
Ungó var helsta samkomuhús Keflvíkinga um áraraðir. Eftir
1940 var reist anddyri með aðaldyrum fram að Hafnargötu en
1946-47 var húsið stækkað til suðurs meðfram Norðfjörðs-
götu. Myndin er tekin fyrir þá stækkun.
Stjórn UMKF 1975
frá vinstri: Haukur
Hafsteinsson, Guðbjörg
Jónsdóttir, Jóhann
Geirdal, Magnús
Helgason, Gunnar
Sveinsson, Steinar
Sigtryggsson, Árni
Gunnarsson og Jósef
Valgeirsson.
Keflvísku íþróttafélögin
Margar vinnufúsar hendur lögðu
hönd á plóginn við endurbætur og
viðhald á Ungmannafélagshúsinu.
Lengst til hægri er Gunnar
Sveinsson, þáverandi formaður
UMFK.