Fréttatíminn - 08.05.2015, Síða 16

B jartmar Guðlaugsson var í óðaönn, ásamt eiginkonu sinni Maríu Haraldsdóttur,
að setja upp sýningu sem er í Gall-
erí Firði um helgina, þegar blaða-
maður tók hús á þeim hjónum.
Bjartmar kemur til dyranna eins
og hann er klæddur og hann hef-
ur gríðarlega ástríðu fyrir listinni.
„Þetta eru mest nýjar myndir en
það eru nokkrar sem eru frá 1997.
Þær málaði ég eftir að hafa verið
með Rúnari Júlíussyni heitnum á
Jamaíka,“ segir Bjartmar sem er
fluttur til Reykjavíkur eftir að hafa
búið um árabil á Eiðum. „Við erum
ennþá með húsið fyrir austan,“ seg-
ir hann. „María var svæðisstjóri hjá
Rauða krossinum fyrir austan í 11
ár, en nú erum við komin heim.“
„Það var yndislegt,“ segir María
þegar hún er spurð hvort hún hafi
ekki þurft að ferðast mikið um
svæðið í hverjum mánuði. „Maður
lenti oft í brjáluðu veðri en það var
yndislegt,“ segir hún en það fer ekki
fram hjá neinum að þau hjónin eru
mikil náttúrubörn. „Vegirnir þarna
eru ónýtir vegna þungaflutninga,“
segir Bjartmar og maður skynjar
að hann er ekki sáttur. „Af hverju
eru ekki strandferðaskip á þessum
fjörðum. Íslendingar ættu að vera
með skipasmíði, við erum eyland.
Ættum að vera fremstir í heiminum
í strandferðamálum og skipasmíði
og slíku. Við erum alltaf að gera
eitthvað sem tengist okkur ekki
neitt,“ segir hann.
Afastelpan kraftaverk
Myndirnar sem Bjartmar málar eru
bæði af fólki og stöðum. Hann er
mjög virkur málari og er alltaf að.
„Ég gæti fyllt tvo svona sali,“ segir
hann. „Ég er alltaf að og er alltaf
með hugmynd. Ef ég nenni því ekki
þá fer ég að semja lög og er alltaf
með ljóð í hausnum. Ég mála alltaf
eftir einhverju þema. Ég var með
jöklasýningu á Snæfellsnesi síðast
og á goslokunum í Eyjum í sumar
verð ég með sýningu sem ég nefni
Bjartmar bryggjupeyi, þar sem ég
er með bryggjuþema. Stemningar,“
segir hann.
Í vikunni kom Bjartmar fram á
tónleikum á vegum Neistans, sem er
styrktarfélag hjartveikra barna. Það
félag stendur Bjartmari og Maríu
nærri eftir lífsreynslu sem barna-
barn Bjartmars varð fyrir í fæðingu.
„Ég á afastelpu sem er kraftaverk.
Hún fæddist með hjartagalla og fór
í aðgerð í Boston fyrir níu árum,“
segir Bjartmar. „Þau eru svo dugleg
þessi börn. Sjálfsbjargarviðleitnin er
svo mikil og þau eru óttalaus. Þeirra
fyrstu skilaboð eru „Bjargaðu lífi
þínu,“ segir hann. „Það er allt í góðu
í dag og er algert kraftaverk,“ segir
hann. „Þetta er hjálparlaus tilfinn-
ing að heyra svona fréttir af sínum
Kann ekki að hneykslast á öðru fólki
Listamaðurinn Bjartmar
Guðlaugsson hefur lifað í
listinni allt sitt líf. Hann málar
myndir, semur tónlist og
yrkir ljóð nánast allan sólar-
hringinn. Hann hefur upplifað
tímana tvenna á sínum ferli
en hefur alltaf verið sjálfum
sér trúr. Hann segir peninga
ekki skipta sig neinu máli og
draumur hans og Maríu, eigin-
konu hans, er að eyða ellinni
í húsbíl á ferð um landið.
Málandi myndir, syngjandi lög
og lesandi bækur. Styrktar-
félag hjartveikra barna
stendur nærri þeim hjónum,
þau eiga barnabarn sem er
kraftaverk.
nánustu. Bara hringingin. Stúlkan
er fædd, en. Þá tekur biðin við. Hún
var skírð bara strax og flutt til Bo-
ston þar sem hún fór í fimmþætta að-
gerð,“ segir Bjartmar.
„Það tókst allt vel,“ segir María.
„Það sem særði móðurina mest var
að með henni á herbergi var amer-
ísk stúlka í sömu sporum, en hennar
barn fékk ekki aðgerð því hún átti
ekki peninga,“ segir hún. „Hugsaðu
þér óréttlætið. Það er svo mikið væl
í Íslendingum að það er með ólíkind-
um,“ segir Bjartmar. „Þessi kreppa
sem gekk hér yfir var frekjukreppa
og ekkert annað,“ segir hann. „Við
skiljum ekki hvar við erum stödd.
Við búum í auðlindaparadís.“
„Nú var ég að lesa frétt um það
að fólk í örorkublokk á að henda út
gæludýrunum sínum fyrir 15. maí,“
segir María. „Við erum með kol-
ranga forgangsröðun í öllu á þessu
landi,“ segir hún.
„Um leið eru einhverjir gaurar,
nýsprottnir frá 2007, í Armani með
Rolex og leigja út lítil atvinnuhús-
næði fyrir hundruð þúsunda. Þetta
er allt byrjað aftur,“ segir Bjartmar.
„Við erum til dæmis að selja Alcoa
gróðann út úr landi og fáum ekkert
um það segja.“
Dreifð eignaraðild í börnunum
Bjartmar hefur lifað af listinni í ára-
tugi og lærði myndlist í Danmörku
snemma á tíunda áratugnum, eftir að
hafa átt gríðarlegum vinsældum að
fagna á þeim níunda. Hann nam húsa-
málun sem ungur maður og hefur
alltaf verið með pensil í hendinni. „Ég
sel alltaf þessar myndir,“ segir hann.
„Ég var með sýningu á Hátíð hafsins
árið 2010 og seldi 18 myndir úr landi.
Túristarnir eru hrifnir af þessu.“
„Draumurinn í ellinni er að ferðast
með myndirnar og Bjartmar með gít-
arinn og spila á safnaðarheimilum og
slíkt,“ segir María.
„Við erum bara þannig. María var
með borvél efst á jólagjafalistanum og
ég varð að láta það eftir henni,“ segir
Bjartmar.
„Hann situr og málar myndir og
semur lög, ég geri hitt,“ segir María.
Framhald á næstu opnu
16 viðtal Helgin 8.-10. maí 2015