Ægir - 01.05.2004, Blaðsíða 27

27
rækjuna til Japans og því fer meira af henni til
vinnslu í verksmiðjunum,“ segir Bergsteinn Gunn-
arsson.
Um 11 þúsund tonn á ári
Íshaf hf. hefur yfir að ráða um 18% af úthafsrækju-
kvótanum við landið og auk þess 30% af inn-
fjarðarækjukvóta á Skjálfanda og 4% af rækjukvóta á
Flæmingjagrunni. Útgefinn úthafsrækjukvóti á
þessu ári er um 20 þúsund tonn og hlutur Íshafs er
því um 3.600 tonn auk um 400 tonna sem voru
óveidd í fyrra og færðust á milli ára. Heildarkvóti fé-
lagsins í úthafsrækju á Íslandsmiðum er því um
4.000 tonn á þessu ári. Bergsteinn segist gera sér
vonir um að kvótinn verði aukinn á næsta fiskveiði-
ári.
Á þessu ári er gert ráð fyrir að um 11 þúsund tonn
af hráefni fari í gegnum vinnsluna hjá Íshafi, sem
þýðir 4-5.000 tonn af afurðum. Þar af verði 40-50%
af hráefninu fersk rækja, en 50-60% frosin iðnaðar-
rækja sem keypt er af erlendum vinnsluskipum.
Við það er miðað að fjögur skip Íshafs landi einu
sinni í viku á Húsavík. Túrarnir taka því að jafnaði
sex daga, þar af fimm daga á veiðum. Auk þess hefur
Íshaf verið með einn bát í föstum viðskiptum, Björn
RE, undanfarna mánuði. Og Kambaröstin á Seyðis-
firði mun einnig leggja upp afla hjá Íshafi.
Ekki hefur verið mikill verðmunur á einfrystri og
tvífrystri rækju, en þó hefur verið eilítið léttara að
selja þá einfrystu. Þess vegna telur Bergsteinn mikil-
vægt að fyrirtækið leggi áherslu á að fá umtalsvert
magn af ferskri rækju til vinnslu.
Stórar verslanakeðjur ráða ferðinni
Langstærsti markaður fyrir rækju Íshafs er Bretland,
en einnig fer eitthvað af afurðum til Danmerkur.
Stærsti hluti afurða fyrirtækisins er seldur í gegnum
SÍF. „Almennt er rækja frá Íslandi að fara langmest
inn á Bretland. Það hefur verið þrýstingur á enn
frekari lækkun afurðaverðs í Bretlandi, en sem stend-
ur er skilaverðið sem næst fjögur hundruð krónum á
kíló að jafnaði, mismunandi eftir því í hvaða pakkn-
ingar rækjan fer. Við eigum erfitt með að svara kröf-
um um frekari lækkanir, en reynum þó eins og við
getum að standa í ístöðin. Þann skamma tíma sem
ég hef komið að þessum málum þá sýnist mér það
fyrst og fremst vera stórar verslanakeðjur sem kaupa
rækjuna. Í Bretlandi hefur orðið mikil samþjöppun á
matvörumakaði og því má segja að í stórum dráttum
ráði fimm verslanakeðjur þar stærstum hluta mark-
aðarins. Þessi fyrirtæki ráða því ferðinni að miklu
leyti og hafa allt um það að segja hvort rækjan fái
hillupláss í verslunum innan þeirra vébanda eða ekki.
Rækjan var hér á árum áður lúxusfæða í Bretlandi,
en verðið hefur lækkað verulega á undanförnum
árum og misserum og nú er svo komið að í rauninni
getur hver sem er keypt rækju. Verðgildi rækjunnar
hefur þannig fallið verulega og ég sé ekki að sú þró-
un muni aftur snúa við. Ástæðan er kannski fyrst og
fremst sú að það er mikið framboð á rækju héðan frá
Bergsteinn Gunnarsson, framkvæmdastjóri Íshafs.