Allt um íþróttir - 01.03.1951, Blaðsíða 26

—— íþróttamenn undir smásjánni bmíhbí
Af svokölluðum „öruggu sigurvegurum" á Ólympíuleikjunum 1948,
sem af einhverjum ástæðum tókst samt ekki að sigra, munu fáir hafa
haft meiri ástæðu til óánægju heldur en þáverandi heimsmethafi í
400 metra hlaupi, Herbert McKenley, Jamaica.
Það dettur engum í hug að gera lítið úr hinum stórkostlega enda-
spretti Arthurs Wint’s, en það er vægast sagt óheppni, að fremsti
400 metra hlaupari heimsins skyldi einmitt tapa þessu hlaupi, sem var
svo miklu þýðingarmeira en öll hin.
McKenley varð fyrstur allra til að hlaupa 400 metra innan við 46
sek. og hefur hlaupið vegalengdina 50—60 sinnum innan við 47 sek.
Hann hefur einnig hlaupið 300 metra á 32.4 sek., sem er óviðurkennt
heimsmet og á 200 metrum náði hann 20.6 sek. s.l. sumar á beygju
(í sama hlaupi og Haukur Clausen hljóp á 21.3).
Fyrir þrjátíu árum síðan sagði hinn ágæti þjálfari, Ernie Hjertberg,
við 400 metra hlaupara: Hlaupið fyrstu 100 m. á fullum hraða, slakið
aðeins til á næstu 100 m., haldið þeim hraða fyrir beygjuna og komið
svo með allt, sem eftir er í endasprettinn. Þetta er að margra áliti bezta
„taktíkin” fyrir 400 m. hlauparann, en sá sem fyrstur gat hlaupið ná-
kvæmlega samkvæmt þessari kenningu, var Herbert McKenley.
En hvers vegna tapaði hann þá fyrir Wint? 1 fyrsta lagi vegna þess,
að þetta var annað 400 m. hlaupið sama daginn og á því græddi Wint,
sem einnig er 800 m. hlaupari, en i öðru lagi vegna þess, að McKenley
byrjaði hlaupið eins og hann væri í 100 m., hann tók t. d. 5—6 m. af
mönnum eins og Whitfield, Curotta, Bolen og Wint, sem allir hlaupa
200 m. vel innan við 22 sek. En ógæfan hafði ekki alveg yfirgefið
McKenley, því að í 4X400 m. boðhlaupinu varð sveit Jamaica að hætta,
vegna meiðsla Wint’s, en þar mun hann hafa ætlað sér að krækja í
hið eftirsótta gull Ólympíuleikjanna.
Næsta ár verða aftur haldnir Ólympiuleikir og þar sem McKenley
er enn í fullu fjöri, er ekki ólíklegt, að hann verði meðal þátttakenda.
Kannske á ósk hans frá 1948 eftir að rætast í Helsingfors?
dén, sem á 8:10.2 í 3 km. og 14:12
í 5 km., Birger Hultkvist (4.21 á
stöng og 1.85 í hástökki), spjót-
kastarinn Gunnar Pettersson, sem
kastað hefur 71.77 m., kúluvarp-
arinn Algot Pettersson (14.72 m.),
langstökkvarinn Gustav Strand
(7.32), hástökkvarinn Ragnar
Björk (1.99 m.), hann kom hingað
með Svíunum 1946. Til greina get-
ur einnig komið, að 1500 m. hlaup-
arinn Sture Landquist (3:46.6)
verði með í förinni.
Auk þessara, sem nú hafa verið
taldir upp, er von á ,,drengjum“,
a. m. k. 5 talsins. Bezti árangur
þeirra er: 11.2 á 100 m., 53.2 á
400 m., 15.8 í 110 m. grhl., 6.86
í langst., 13.35 í þrístökki, 3.50 í
stöng, 56.85 í spjótkasti (spjót f.
fullorðna), 38.65 í kringlu (einnig
fullorðinskringla).
Eins og sést á framansögðu, er
þetta mjög sterkur flokkur, lík-
lega einhver sá sterkasti, sem
hingað hefur komið. Sýnir þetta
vel, hvað við erum komnir í mik-
ið álit hjá Svíunum, því að ekkert
er betri viðurkenning en það, að
senda svo stóran og sterkan hóp
til keppni við okkar menn.
98
IÞRÓTTIR