Dagrenning - 01.06.1953, Blaðsíða 10

IV. EINRÆÐISSTEFNUR.
Ekkert þjóðfélag fær til lengdar staðist ef það leyfir fjandmönnum
sínum að sýkja þjóðlífið og spilla samstarfi þjóðfélagsþegnanna, við-
halda úlfúð og illindum milli þjóðfélagsstéttanna, sem þurfa að vinna
saman ef þjóðarhagurinn á að blómgast og menning að haldast með
þjóðin.
Einræðis og kúgunarstefnur, hverju nafni sem þær nefnast, eru heiðin-
dómur og að baki þeirra stand nálega ávallt vel skipulögð og meira eða
minna dulin samsærissamtök, sem hafa útrýmingu Guðstrúar og kristin-
dóms að lokatakmarki. Gegn þeim ber að vinna með öllum þeim ráðum,
sem tiltækileg þykja, en þó fyrst og fremst með almennum, opinberum
samtökum og útrýmingu þeirra mann sem fylgja slíkum stefnum úr trún-
aðarstöðum í þjóðfélaginu.
Kristilegur stjórnmálaflokkur þarf sérstaklega að hafa gætur á og vera
á verði gegn þeirri sýkingarhættu, sem stafar af ýmislega dulbúnum heiðin-
dómi, sem smeygir sér undir allskonar yfirskyni inn í trúar- og mennn-
ingarlíf þjóðarinnar.
V. FÉLAGSMÁL.
Heimilið — foreldramir og börnin — er grundvöllur kristins þjóðfélags.
Ekkert heimili fær haldist nema fjölskyldan eigi kost sæmilegs og sæmilega
búins húsnæðis.
1. Húsnæðismálin verður því að leysa fyrst allra félagsmála á viðunandi
hátt.
Þjóðinni er það vansæmd að ekki skuli vera til nægilegt viðunandi hús-
næði handa öllum fjölskyldum í landinu. Bygging nýrra íhúðarhúsa og end-
urbætur og viðgerð eldra húsnæðis á því að hafa forgangsrétt fyrir öðrum
fjárfestingarframkvæmdum.
Ríkisvaldinu ber að styðja raunhæfar framkvæmdir í húsnæðismálum
bæði með skynsamlegri löggjöf og með því að hlutast til um að jafnan sé
veitt hæfilega miklu lánsfé með viðunandi kjömm til íbúðarhúsabygginga.
Ríkisvaldinu ber að styðja jöfnum höndum einkaframtak sem félagsfram-
tak til lausnar húsnæðismálinu. Lánastarfsemi til íbúðarhúsabygginga verði
komið í fast horf og verði sú starfsemi rekin á ábyrgð lánsstofnananna sjálfra
með nauðsynlegu aðhaldi af opinberri hálfu.
Ibúðarbröggum og öðrum heilsuspillandi húsnæði verði útrýmt án taf-
ar og braggarnir rifnir en því fólki, sem þar dvelst fengnar íbúðir í bráða-
birgðahúsnæði, sem ríki og sveitarfélög koma upp í sameiningu.
2. Rafveitukerfi ríkisins verði endurskoðað og allar stærri rafstöðvar
verði ríkisreknar þar sem reynslan hefir þegar sýnt að sveitarfélögum og
8 DAGRENN I NG