Dagrenning - 01.06.1953, Blaðsíða 4

JÓNAS GUÐMUNDSSON:
JLrístíleg þjóðfylkm:
Svo hefir nú skipazt, sem síst var fyrir-
hugað, að ég hefi tekið sæti á lista eins stjórn-
nrálaflokksins í Reykjavík, — hins nýstofnaða
Lýðveldisflokks.
Mér þykir rétt að gera hér nokkra grein
fyrir þessu tiltæki, sem að líkindum kemur
ýmsum lesendum Dagrenningar nokkuð á
óvart.
Eins og öllum þeim er kunnugt sem Dag-
renningu hafa lesið undanfarin ár, er annar
höfuðtilgangur hennar sá, að ræða heims-
pólitík og stjórnmálaviðhorf út frá sjónar-
miði kristindómsins og spádómum Biblíunn-
ar.
Sú skoðun hefir meir og meir fest rætur
hjá mér eftir því sem árin hafa liðið, að ein
mesta og hættulegasta villukenning, sem nú
er boðuð,sé sú að greina beri sundurstjómmál
og kristindóm. Sé það gert, og trúin lokuð
þannig niðri í skríni eða skúffu og aðeins tek-
in upp á helgum eða stórhátíðum, fer svo,
að þjóðfélögin sýkjast af margskonar ný-
heiðni, sem menn kalla ýmsurn fallegum
nöfnum, en sem sýkir þjóðlífið og slítur
smátt og smátt í sundur allt samband rnilli
mannanna og Guðs, en það er einmitt lífs-
nauðsyn að það samband sé styrkt og eflt
svo að menn séu sér þess meðvitandi í dag-
legu lífi, að það samband sé til og menn
geti á það treyst.
Fyrir löngu er nú svo komið hér á landi,
að kristin trú og kröfur hennar og boðskap-
ur er útlægt gert úr stjórnmálalífinu. Frum-
reglur kristindómsins eru daglega þverbrotn-
ar í stjórnmálaheiminum og nægir þar, —
til þess að sleppa við lengra mál, — að minna
á boðorðið: Þú skalt ekki ljúga/ Lýgi, svik
blekkingar og persónulegur og pólitískur
óhróður um andstæðingana er nú orðið svo
daglegt brauð á stjómmálasviðinu, að eng-
inn kippir sér lengur upp við það þótt logið
sé og rangfært og loforð gefin, sem aldrei er
ætlað að efna.
Stjórnmálamenn og stjórnmálablöð hafa
þannig forustu urn að brjóta niður siðferðis
og réttlætiskennd þjóðfélagsþegnanna og
gera þá að varmennum, lygurum og svikur-
urn, sem einskis svífast ef þeir sjá hylla und-
ir stundarhagnað, valdaaðstöðu eða fjámiuni.
Löggjöfin verður ranglát og öll framkvæmd
hennar enn ranglátari, því hún miðast ávallt
við klíku eða flokkshagsmuni. Yfir allan
þennan ósóma og svívirðu er svo reynt að
breiða ýmiskonar hræsnishjúp mannúðar eða
umburðarlyndis til þess að blekkja til fvlgis
við sig þá fáfróðu og vanþroskuðu meðal
lýðsins.
Þessi lýsing á ekki við neinn einstakan
stjórnmálaflokk öðrurn fremur. Hún á við
alla þá stjómmálaflokka, sem til þessa hafa
starfað hér á landi, og hún á einnig við flesta
stjórnmálaflokka annarra lýðræðisríkja í
Evrópu, því hér eru að verki dulin alþjóðleg
samsærissamtök, sem markvíst stefna að út-
rýmingu kristindómsins og niðurbroti vest-
rænnar menningar. Hefir þetta nokkuð verið
rakið hér í ritinu áður og ekki er rúm til að
endurtaka það hér nú.
2 DAGRENNING