Húnavaka - 01.05.1980, Blaðsíða 101

HÚNAVAKA
99
sáningu. Þá sést það betur í moldinni og hægt að fylgjast betur með við
sáningu. Ef mikill arfi er í garðinum er vörn að breiða dökkan um-
búðapappír yfir og festa hann á jöðrunum með mold, steinum og
hnausum. Gæta verður þess að ábreiðslur lemjist ekki í beðin og mikla
aðgát þarf að hafa við að gægjast undir þær fylgjast með og taka þær
ofan af þegar sér í gulrótarplöntu. Þá er arfinn dauður, því að hann
spírar fyrr. Glært plast var breitt yfir, en það vildi drepast undir því,
þar sem hitinn var mikill í brekkunni á móti sól. Á kaldari stöðum
munar mjög miklu að hafa plastið. Á heitum og sólríkum dögum er
samt vissara að aðgæta hvort plönturnar þola plastið. Ef þær gulna
þarf að taka það af eða lyfta því upp og spila undir það. Handsaum-
aðir áburðarpokar með heybandssnæri eru góð yfirbreiðsla á sterk
spilverk. Hægt er að spretta upp saum til þess að lofta ef mjög heitt er
og næla saman með nöglum að kvöldi.
Fylgjast þarf með arfa og skafa með arfasköfu af mikilli nákvæmni
milli rásanna. Handreita skal úr beðunum og grisja gulrótarplönt-
urnar þannig að 2-5 cm séu milli þeirra. Ekki má láta gras vaxa að
gulrótarplöntunum því að þá koma sniglar.
í ágústbyrjun var venjulega farið að taka upp gulræturnar. Þær á að
þvo úr köldu vatni og helst strax eftir upptöku. Bestar eru þær ný-
uppteknar, en þegar þær eru geymdar þarf hitastigið að vera niður
undir frostmarki.
Ragnar Ásgeirsson segir í matjurtabók: „Gulrótina má tvímæla-
laust telja til hinna hollustu matjurta. Gula litarefnið þeirra karótínið
er mikill vítamíngjafi. Tannlæknirinn sem ég hefi haft í 20 ár segir að
gulrætur séu eitt af því besta sem barnatennur fái til þess að naga,
bæði vegna vítamínanna og hreyfingar tannanna við tannholdið.
Blóðrásin til tannanna örvist og blóðið flytji þeim næringarefnin.“
S.l. sumar uxu gulrætur þó nokkuð heima í Blöndudalshólum, en
uppskeran á Sólborg á Akureyri var aðeins 5 kg þó að margra ára
skítur væri í moldinni, en landinu þar hallar frekar mót norðri.