Húnavaka - 01.05.1994, Page 16

14
HÚNAVAKA
Skólaganga
Skólagangan var heldur stutt. Það er ekki hægt að segja annað.
Þegar ég var 10 ára garnall þá fór ég fyrst á próf, var hálfan rnánuð
í skólanum íyrir prófið og mér fannst mér fara stórlega aftur því
það var búið að kenna mér þó nokkuð lteima. Þegar ég kom var ég
orðinn nokkuð góður í reikningi, einkum samlagningu og frá-
drætti. Það voru lögð fyrir mig létt dæmi og ég var fljótur að leysa
þau svo það var víst haldið að ég væri einhver geysigarpur að
reikna. Þess vegna var farið með mig í alltof erfítt, í deilingu sem ég
var ekki búinn að eiga nokkurn skapaðan hlut við. Þetta var til þess
að ég varð alveg ruglaður í þessu. Næsta vetur var ég 11 vikur á
skóla á Orlygsstöðum. Þar var kennari minn Sigurður Björnsson.
Næstu tvo vetur kenndi Páll Jónsson einnig á Orlygsstöðum. Þá var
ég þrjá mánuði hvorn vetur. Hann kenndi þrjá mánuði þar og aðra
þrjá úti í Nesjum. Svo ég segi að ég hafi í raun og veru haft þriggja
mánaða kennslu í þrjá vetur og er þá ein vika fram yfír. Það er allt
mitt skólanám.
En það hefur dugað mér svona nokkuð. Kannski hefði ég verið
betur settur ef ég heíði lært meira. Það getur vel verið. Hugurinn
hefði helst staðið til að verða ættfræðingur en ég var alveg viss um
að ég gæti alls ekki lifað af þeim fræðum. Svo var annað líka. Sein-
asta veturinn, sem ég var á skóla, var ágætis tíð í langan tíma. Hitt-
ist þannig á að þá var verið að kenna í Nesjunum svo að ég var
heima, fénu var alltaf beitt þegar hægt var, það fór upp um allt fjall
og þurfti að smala sem ég gerði mikið af. Eg held að það hafi al-
gjörlega riðið baggamuninn um það að ég færi ekki að læra. Eg
hélt nú að mér myndi kannski leiðast að vera ekki í skólanum því
ég hafði gaman af að læra en ég hefði ekki viljað skipta á því og
kindunum.
Malland
Frá Keldulandi fór ég að Syðra-Mallandi 1936 og var vinnumaður
hjá ekkju sem bjó þar, Sigríði Arnadóttur, systur þeirra Víkna-
bræðra. Hún var með þrjú börn, fjögurra, fimm og sex ára. Það var