Húnavaka - 01.05.1994, Qupperneq 42

40
HÚNAVAKA
sími ekki lengra en í Auðkúlu. Eina leiðin til að fá einhverja úr-
lausn var að ná sambandi við kaupfélagsstjórann en þar var útvarp-
ið keypt. Til þess þurfd ég að ganga yíir að Auðkúlu og tala við
liann þaðan. Hann var hinn almennilegasti og sagði að ég mætti
koma með útvarpið milli jóla og nýárs og hann skyldi líta á það fyr-
ir ntig. Þetta gerði ég. Til þess að komast úteftír þurfti ég að leggja
reiðing á hest. Ekki var hægt að flytja það öðru vísi, þetta var í svo
stórum kössum. Eg gekk náttúrulega og teymdi hestinn. Þetta er
um sex klukkutíma lestagangur. Ut á Blönduós kom ég rétt fyrir
kaffið. Þá var vörutalning í kaupfélaginu. Mér var hleypt inn og
kaupfélagsstjórinn sagðist skyldi líta á þetta fyrir ntig en það var
komið kaffí sent þeir fóru í. Þarnavoru búðarmenn Tómas R.Jóns-
son og Jón S. Baldurs og ég man eftir því að Tómas var bara með
kaffí með sér en ekkert með því. Hann tók sér tvær kexkökur með
kaffinu og skrifaði á nótu. Svona var nákvæmnin lyjá honum.
Tækið reyndist lítið bilað, það var ónýtur í því lampi svo að ég gat
farið með það aftur til baka. Þetta er dæmi um hvað lítil atvik gátu
valdið miklum erfiðleikum í þá daga. Við höfðum tvær rafhlöður,
annað var sýrugeymir, dálítið líkur því sem bílgeymar eru í dag en
minni. Þeir voru þungir og vont að bera þá svo að yfirleitt þurfti
hest þegar farið var með þá í hleðslu. Til þess þurftum við að fara
niður að Stóru-Giljá. Þar var heimilisrafstöð. Við höfðum líka
þurrabatterí sem var kassi sem ekki var hægt að hlaða aftur þegar
þraut úr því. En auðvitað var út\arpiö mikið minna notað vegna
þess hve fyrirhafnarsamt var að hlaða geymana. Sími kom hér á
flesta bæi fýrir jól 1945.
Laugarvatn
Mótbýlismenn okkar á Grund fluttu burt 1933, sem áður sagði,
en þá var byggingartími þeirra búinn. Þeir voru Sigurður Jónsson
og Lárus sonur hans, síðar bóndi á Tindum, ásamt fjölskyldu. Þetta
var gott mótbýlisfólk. Allt varð léttara fyrir þegar við höfðum alla
jörðina.
Mig langaði til að læra eitthvað meira en stuttan barnaskóla og
haustið 1934 fór ég á Laugarvatnsskóla, vissi að þar var ntikið kennt