Dagblaðið Vísir - DV - 15.05.2009, Qupperneq 28

Föstudagur 15. maí 200928 Helgarblað
Ingólfur Þórarinsson er poppstjarna í orðsins fyllstu merkingu. Hann er ungur, myndarlegur og sjarmerandi. Hann er fæddur og uppalinn á Selfossi og íslenska þjóðin varð ástfangin af honum þegar
hann tók þátt í raunveruleikaþættinum Idol-
Stjörnuleit. Síðan þá hefur söngvarinn fengið
nóg að gera ólíkt mörgum öðrum þátttakend-
um í þeirri keppni. Hann er 22 ára, söngvari og
fótboltastrákur sem snertir ekki áfengi. Hann
kveðst ekki lifa rokkstjörnulíferninu þrátt fyrir
að vera dýrkaður og dáður af stúlkum og kon-
um um land allt. Líf hans er engin klisja.
„Ég er enginn djammari, nei, nei, nei eng-
an veginn. Sumir drekka, aðrir reyna við stelp-
ur eða gambla eða gera einhverja aðra vitleysu.
Það er samt voða erfitt að vera með Gatorade
allt kvöldið og fara síðan heim að sofa,“ segir
hann glottandi.
„Ég vil vera í fjörinu þó að ég sé ekki að
drekka. En ég held að það hafi hjálpað mér mik-
ið að vera laus við drykkjuna.“ Hann viðurkenn-
ir þó að hafa prófað að drekka. Það var bara ekki
fyrir hann.
Ingólfur, eða Ingó eins og Íslendingar þekkja
hann best, nýtur sín á sviðinu. Tónlistin kallar
fram allt það besta í honum. Og þegar hann er á
sviðinu á hann auðvelt með með að spjalla við
ókunnuga og bregða á leik.
„Ég er mjög úthverfur á sviði og fæ vissa út-
rás með því að koma fram, “ segir hann. Útrás-
in er guðvelkomin því í daglegum samskiptum
er hann frekar lokaður eins og hann segir sjálf-
ur frá.
Fótboltadraumurinn dó
Ingó byrjaði ungur að syngja og þakkar hann
foreldrum sínum þann áhuga. „Pabbi spilaði
á gítarinn og mamma var alltaf syngjandi, hún
elskaði til dæmis Eurovision-lög en pabbi var
meira í rokkinu. Ég ólst upp hjá mikilli hippa-
fjölskyldu sem alltaf var syngjandi saman.“
Hann var alltaf fremstur meðal jafningja í
öllum bekkjarsveitum í grunnskólanum á Sel-
fossi og hafði gaman af því að semja texta. Fót-
boltinn átti samt alltaf hug hans og hjarta.
Hann byrjaði að æfa fótbolta aðeins fimm
ára gamall og náði góðum árangri en Ingó spil-
aði með unglingalandsliðinu um tíma. Seinna
fékk hann boð um að spila í Svíþjóð sem hann
þáði.
„Ég fór til Gautaborgar að spila ásamt öðr-
um strák og spilaði þar um stund. Síðan kom sú
stund að ég þurfti að ákveða hvort ég vildi halda
áfram að spila úti eða koma heim og ég ákvað
að koma heim,“ útskýrir hann. „Þetta líf átti ekki
alveg við mig, að vera einn þarna úti að spila.
Það var svona þó að það hafi alltaf verið draum-
urinn að vera fótboltamaður, en ég prófaði þetta
og fannst það ekkert sérstakt.“
Þegar hann kom frá Svíþjóð, fór öll hans ein-
beiting í tónlistina. „Ég ferðaðist út um allt og
spilaði fyrir lítinn sem engan pening. Um tíma
spilaði ég á Hótel Rangá, druslaðist þangað
hvert einasta laugardagskvöld og spilaði fyrir
ekki neitt en ég fann hvað söngurinn á vel við
mig.“
Idolið var tóm vitleysa
Íslenska þjóðin kynntist Ingó fyrst þegar hann
skráði sig í Idol-stjörnuleit fyrir þremur árum.
Hann vakti strax athygli og á örstuttum tíma,
varð hann uppáhald margra þrátt fyrir að sigra
ekki í keppninni. Snorri Snorrason sigraði í
keppninni það árið en óhætt er að segja að
Ingó hafi vakið mestu athyglina. Myndin sem
var tekin af honum í tengslum við keppnina
hjálpaði mikið til og var honum meðal annars
líkt við James Dean. Þessi söngkeppni virtist þó
ekki henta honum vel, hann var oft gagnrýnd-
ur harkalega og datt á endanum út í sex manna
úrslitum.
„Það eru tækifærissinnar sem taka þátt í
svona keppni og ég er það líka því þetta var visst
tækifæri fyrir mig, “ segir hann hreinskilnislega.
„Ég hef vissulega orðið fyrir gríðarlegum for-
dómum út af þátttöku minni í þessari keppni og
á tímabili var þetta mjög erfitt þegar fólk bein-
línis hló að mér,“ rifjar hann upp.
Hann var gríðarlega pirraður lengi eftir þátt-
töku sína í Idolinu og fannst keppnin eintóm
vitleysa. „Það er svo skrýtið að standa fyrir fram-
an fullan sal af fólki og ég mætti til þess að gera
mitt besta en áttatíu prósent af salnum vonuð-
ust til þess að mér gengi illa. Það var leiðinlegt
andrúmsloft þarna sem stressaði mig upp.“
Hann tekur það einnig fram að fá ekki að
syngja „live“ hafi truflað hann gífurlega því eins
og hann orðar það sjálfur er hann bestur með
gítarinn í hendi. „Fólk fékk ekki að sjá styrkleika
mína, eins og að geta hoppað inn í hvaða að-
stæður sem er og redda þeim. Minn styrkleiki
liggur ekki í því að syngja eins vel og Björgvin
Halldórsson á sviðinu. Ég er meira í rokkinu,
syngjandi uppi á sviði, kófsveittur á sveitaballi.“
Ekki Ingó Idol lengur
„Ég held einnig að það sé ákveðinn áfellisdóm-
ur að sigra í Idolinu eins og því er háttað því það
sýnir ekki réttu hliðar söngvaranna. Þeir ná ekki
að koma sínu til skila. Í American Idol til dæmis
er þetta svo allt öðruvísi. Þar fá söngvararnir að
ráða svo miklu meira. Við fengum kannski sex
lög til þess að velja úr og engan hljóðfæraleik
heldur karaókí-undirspil,“ segir hann og bætir
við: „Hefði til dæmis verið keppni um hver gæti
búið til bestu lagasyrpuna hefði ég unnið en ég
fékk bara að velja úr sex lögum sem búið var að
velja fyrir mig og ekkert þeirra virkaði fyrir mig.“
Hann viðurkennir þó að kannski væri hann
ekki á þeim stað sem hann er á í dag hefði hann
ekki tekið þátt í Idolinu. „Ég veit ekki hvernig
þetta hefði farið hefði ég ekki tekið þátt í þess-
ari keppni. En ég nýtti þau tækifæri sem ég fékk
vel og sýndi fólki að ég var allt annar söngvari
með gítarinn í hendi en þegar ég stóð á Idol-
sviðinu.“
Keppnin kenndi þó honum margt. Hann
lærði vel inn á sjálfan sig. „Eftir á að hyggja er
þetta eins og að ganga í gegnum erfiða reynslu,
maður kemur til baka og getur gefið skít í allt
og verið nákvæmlega sama hvernig fólk lítur á
mann,“ útskýrir Ingó sem lætur ekki gagnrýnis-
raddir á sig fá.
„Ef ég er að pæla í þessum tveimur fúlu út í sal
gengur ekkert. Ég er alveg búinn að kötta á það.
Ef ég ætla að vera hræddur við viðbrögð fólks
mun ég alltaf vera í vörn. Ég blasta bara tónlist-
inni og gef skít í restina sem er með stæla.“
Hann segir þó Idol-stimpilinn enn lifa. „Það
fer frekar mikið í taugarnar á mér þegar ég er
kynntur sem Ingó Idol. „Ég hef verið að spila út
á landi, á einhverjum pöbb, stemningin rosa-
lega góð og ég kannski sló í gegn en þá kem-
ur alltaf einhver gaur upp að mér og segir: „Þú
varst bara helvíti góður og ég sem hélt að þú
værir Idol-söngvari.““
Frelsi að vinna bara við tónlistina
Ingó hefur þó algjörlega sagt skilið við Idolið.
Það er hluti af fortíðinni og hann horfir ekki
til baka. Í dag er hann í sveitinni Veðurguðun-
um. Þeir hafa verið starfræktir síðan Ingó var í
menntaskóla með pásum. Ingó var meðal ann-
ars í sveitinni er hann tók þátt í Idolinu. Það bar
þó ekki mikið á sveitinni fyrr en hún samdi lagið
Bahama síðasta sumar.
„Það hjálpaði okkur mikið að taka upp Bah-
ama-lagið,“ segir Ingó en lagið ómaði á flestum
útvarpsstöðvum landsins sumarlangt. Óhætt er
að segja að þetta sé eitt af þessum lögum sem
fólk „fær á heilann“. Þjóðin gleypti við laginu og
var það meðal annars valið eitt vinsælasta lag
ársins á Fm 957.
Hann segir sumarsmellinn hafa gjörbreytt
Ingólfur Þórarinsson, sem við þekkjum einna helst sem Ingó, sló í gegn í Idol-
stjörnuleit fyrir þremur árum. Hann sigraði ekki í keppninni en hefur þess í
stað verið einn af fáum þátttakendum í stjörnuleitinni sem hafa getið sér gott
orð í tónlistinni. Í viðtali við DV gerir Ingó í fyrsta sinn upp Idolið og leysir
frá skjóðunni hvað honum raunverulega finnst um keppnina. Hann hefur
sagt skilið við fortíðina og horfir bjartsýnn fram á við og ef marka má Ingó
sjálfan er framtíðin björt.
Þreyttur á
Fordómar vegna Idolsins „Ég hef vissulega orðið
fyrir gríðarlegum fordómum út af þátttöku minni
í þessari keppni og á tímabili var þetta mjög erfitt
þegar fólk beinlínis hló að mér,“ rifjar Ingó upp.
Einbeitir sér að tónlistinni
Ingó segir mikið frelsi fylgja því
að starfa einungis við tónlistina.