Dagblaðið Vísir - DV - 05.06.2009, Blaðsíða 30

Dagblaðið Vísir - DV - 05.06.2009, Blaðsíða 30
Föstudagur 5. júní 200930 heilsa Á Vesturlöndum er haft fyrir satt að maðurinn sé jafngamall slagæðum sínum. Ind- verskir jógar hafa aftur á móti lengi haldið því fram að maðurinn sé jafngamall baki sínu. Baldur Gunnbjörnsson sjúkraþjálfari hefur reynt það í störfum sínum að Ind- verjarnir hafa talsvert til síns máls. Karlmaður á miðjum aldri, sem hreyfir sig lítið, vinnur einhæfa inni- vinnu og safnar spiki er líklegri en aðrir til þess að fá bakverki og er því í áhættuhópi að þessu leyti. Þetta er meðal þess sem ráða má af orðum Baldurs Gunnbjörnssonar sjúkraþjálfara, en hann starfar ásamt liðlega 10 öðrum sjúkraþjálfurum á sjúkraþjálfunarstofunni Styrkur ehf. við Stangarhyl í Reykjavík. En þetta er ekki einhlítt og fleiri eiga vitanlega við bakverki að stríða. Hreyfingin er grundvallaratriði Baldur er 29 ára og nam sín fræði við sjúkraþjálfunarskor Háskóla Ís- lands sem útskrifar reyndar aðeins takmarkaðan fjölda sjúkraþjálfara ár hvert. „Bakverkir geta átt margvísleg- ar rætur. Sumir glíma við bakverki í kjölfar slysa, aðrir fá brjósklos en það getur valdið miklum verkjum vegna þrýstings á taugar. Verkir sem eiga rætur í misbeitingu vöðva eru einnig algengir sem og verkir í liðum og lið- böndum. Þeir sem eru í meiri áhættu en aðrir eru þeir sem stunda einhæfa vinnu og hreyfa sig lítið utan hennar. Byggingarlag og offita geta skipt máli en svo ráða erfðir einnig nokkru. Það má halda því fram að nýjasti áhættu- hópurinn sé einmitt skrifstofufólk sem situr lengi í vanabundnum stell- ingum, til dæmis við tölvuskjá. Al- gengast er að fólk fái bakverki vegna óeðlilegra stellinga og hreyfinga. Það veldur miklu óeðlilegu álagi sums staðar og litlu og óeðlilegu álagi annars staðar. Þetta má orða svo að hreyfingarnar dreifist ekki rétt yfir bakið eða yfir allan líkamann.“ Baldur segir að af þessum ástæð- um sé mikilsvert að efla vitund ba- kveikra um líkama sinn, líkamsstell- ingar og beitingu líkamans. „Hreyfing er grundvallaratriði. Fólk á það til að festast í vanabundnum stellingum, til dæmis við vinnu sína. Það gerir hlutina eins og það hefur alltaf gert, en það er alls ekki víst að það sé ná- kvæmlega stellingin eða líkams- beitingin sem hentar. Þetta getur á endanum framkallað bakverki. Það er meðal annars okkar verk að inn- ræta fólki réttar vinnustellingar, rétt- ar æfingar eða rétta líkamsbeitingu í heimaverkunum.“ Meina bót Sjúkraþjálfarar starfa flestir eftir tilvísunum frá heilbrigðiskerfinu, heilsugæslustöðvum eða sérfræð- ingum. Kostnaðarþátttaka Trygg- ingastofnunar er 40 prósent en 75 prósent hjá öryrkjum, börnum og hjá fólki á eftirlaunaaldri. TR eða viðkomandi tryggingarfélag greið- ir sjúkraþjálfunina að öllu leyti í kjölfar slysa. Þá er ekki óalgengt að stéttarfélög veiti einnig styrki til sjúkraþjálfunar. Baldur segir að þegar fólki sé vísað til sín með veikt bak sé lit- ið yfir sjúkrasöguna, hryggurinn sé skoðaður, vandinn greindur og síðan sé meðferð undirbúin. „Við þurfum að komast að því hverju fólk þarf að breyta til að draga úr verkjum eða fyrirbyggja þá með öllu. Fólk er hér í 30 til 50 mínútur í senn en tíðni tímanna fer eftir því hversu alvarlegt ástandið er. Með- ferðin felst í fjölþættum æfingum, svonefndri liðlosun, nuddi, hljóð- bylgjum, og fræðslu varðandi æf- ingar, vinnustöðu, svefnstelling- ar og fleira. Margt getur skipt máli svo sem seta við skrifborð og hæð tölvuskjás á vinnuborði.“ Baldur ráðleggur þeim sem þjást af bakverkjum að hreyfa sig meira. „En ef verkirnir trufla dag- legt líf og svefn á nóttunni og fólk þarf orðið mikið af verkjalyfjum er betra að leita sér læknisaðstoðar og fara jafnvel í sjúkraþjálfun.“ johann@dv.is Bakið er uppistaða tilverunnar Sjúkraþjálfarinn „En ef verkirnir trufla daglegt líf og svefn á nóttunni og fólk þarf orðið mikið af verkjalyfjum er betra að leita sér læknisaðstoðar og fara jafnvel í sjúkra- þjálfun,“ segir Baldur Gunnbjörnsson. „Þeir sem eru í meiri áhættu en aðrir eru þeir sem stunda ein- hæfa vinnu og hreyfa sig lítið utan hennar. Byggingarlag og offita geta skipt máli en erfð- ir ráða einnig nokkru.“ Fitan er mikilvæg Þó að margir hafi það að mark- miði að brenna sem mestri fitu er rétt að hafa það hug- fast að fitan er mikilvægt nær- ingarefni. Fitunni fylgja bæði mikilvæg fituleysin vítamín og lífsnauðsynlegar fitusýrur. Frá þessu segir Lýðheilsustöð. Það er hins vegar ekki sama hvaðan fitan kemur með tilliti til hollustunnar og þess vegna er hvatt til að velja sem oft- ast olíu eða mjúka fitu í stað harðrar. Dæmi um mjúka fitu eru fljótandi matarolíur, þykk- fljótandi eða mjúkt smjörlíki, lýsi og óhert fiskifita auk fitu úr fræjum og hnetum. Fjórir tímar milli máltíða Gott er að miða við að ekki líði meira en fjórir tímar á milli mála yfir daginn. Það er mikilvægt að borða reglulega yfir daginn til að viðhalda jafnri orku. Aðalmáltíðirn- ar þrjár eiga að vera morg- unmatur, hádegismatur og kvöldmatur auk þess sem mikilvægt er að fá sér einn til þrjá bita yfir daginn. Morgun- matinn má sannarlega kalla mikilvægustu máltíð dagsins. Fæði þeirra sem borða morg- unmat er almennt næringar- ríkara en þeirra sem sleppa þessari fyrstu máltíð dags- ins. Staðgóður morgunverð- ur skerpir athyglina og býr fólk undir daginn. Þeir sem borða morgunmat eiga síður í vanda með líkamsþyngd, eins og segir á vef Lýðheilsu- stöðvar. Fimmta hvert barn of þungt Á árunum 1938 til 1998 hef- ur meðalhæð 9 ára skóla- barna í Reykjavík hækkað um 5 sentimetra. Strákar hafa þyngst um 5,1 kíló og stelpur um 4,6 kíló á þessum tíma. Miðað við bandaríska líkams- þyngdarstuðla hefur ofþyngd stelpa aukist úr 3,1 prósenti í 19,7 prósent á þessum 60 árum. Hlutfall of þungra drengja hefur aukist úr 0,7 prósentum í 17,9 prósent á þessu sama tímabili. Nærri lætur að fimmta hvert 9 ára barn sé oft þungt. 4,8 prósent stelpna og stráka eiga nú við offitu að stríða, miðað við 0,4 prósent og 0 prósent áður. Þetta kemur fram í rannsókn Brynhildar Briem lektors og Hólmfríðar Þorgeirsdóttur matvælafræðings, sem fjallað er um á vef Landslæknisemb- ættisins. Niðurstöður birtust seint á síðasta ári.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.