Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.2009, Side 47

helgarblað 16. október 2009 föstudagur 47
Iðunnarfundur
í upphafi október 2008:
Falla laufin, fellur snjór,
fellur krónan líka.
Fellur vandi feiknarstór
á fátæka og ríka.

Pétur Eggerz (okt. ’08)
Um yrkisefnið botn yrkir
Bjargey Arnórsdóttir:
Eitt það verst, sem að ég kem
er æðislegur halli.
Botninn er það besta sem
býðst í hröðu falli.

Bjargey (okt. ’08)
Krepputalið – Bjarna Valtý
leiddist krepputal á fundi:
Saman skreppa sæld og trú,
sízt ég keppa nenni.
Allir kreppu nefna nú,
næst má sleppa henni.

Bjarni Valtýr (okt. ’08)
Vísnaforðinn:
Þó nú andi á okkur él
upp sem bráðast rísum.
Haustið gjöfult, helzt ég tel,
hér er nóg af vísum.

Bjarni Valtýr (okt.’08)
Stikluvik:
Fitukeppir fara á hrepp,
fáum sleppir kreppa,
aðra hreppir, einn ég slepp
með andateppu leggst á klepp.

Höfundur kvittar:
ókunnur/ófullur (okt. ’08)
Kreppa:
Tæmdir sjóðir tárvot þjóð
tapað gróða hefur.
Kalt er blóð á kreppuslóð,
kapteinn hljóður sefur.

Pétur Eggerz (okt.’08)
Á litla hagyrðingamótinu sem haldið er í
upphafi hvers fundar voru yrkisefnin í nóv-
ember ’08 rétt, rangt og leið. Pétur Eggertz
orti eftirfarandi vísur sem munu vera odd-
skiftar eða misoddhendar:
Það hef ég frétt að þyki ei létt
að þekkja rétt frá röngu,
og fráleitt greið nú finnist leið
á Frónsins neyðargöngu.
Því ráfar villt, í ráði tryllt
og reiðist spilltum herrum,
vor fróma þjóð er fylgdi hljóð
þeim fölsku gróðaperrum.
Svo illa hrekkt, svo aum og hvekkt,
í aumri nekt hún situr.
Svo hrakin, þjáð, svo hnípin, smáð,
svo hrufluð, snjáð og bitur.

Pétur Eggertz (nóv. ’08)
Það líður á kvöldið við keifum á fund
með kæti og gleði í sinni.
Í vændum við eigum með Iðunni stund
þar angur og víl enginn finni.

Sigríður Þorvaldsdóttir (nóv. ’08)
Framganga Breta varð
Gunnari Th. að yrkisefni:
Eigin sýna sálar mekt
sífellt herða að kverkum.
Þetta bölvað breska slegt
beitir hryðjuverkum.

Gunnar Thorsteinsson (nóv. ’08)
Um Rússalánið:
Kröm og nekt í kuldabyl
kyrkir vaxtarsprotann,
en bjóði faðmur bjarnaryl
er besta mál að not’ann.

Bjargey Arnórsdóttir (nóv. ’08)
Bjargey sér ljósið í myrkrinu:
Okkar sjóði syrgja menn
segja burtu flutta,
en vor í lofti vakir enn
vetrardaga stutta.

Bjargey Arnórsdóttir (nóv. ’08)
Á fundum er dreift miðum svo fundargestir
hafi eitthvað undir vísurnar ef andinn kemur
yfir þá. Í lok októberfundar þegar Helgi safn-
aði saman ónýttum miðum rak hann augun
í tóman Tópaspakka. Þar sem nýtni er við-
urkennd dyggð á krepputímum var pakkinn
gripinn með miðunum. Á næsta fundi var
ort á pakkann:
Sparseminnar blessað boð
ber í kreppu vel að þakka
og yrkja nískur ódýrt hnoð
á endurnýttan Tópaspakka.

Helgi Zimsen (nóv. ’08)
Það er næsta nýtur siður
nú að dögum,
kreppuna að kveða niður
með kvæðalögum.

Ragnar Böðvarsson (nóv. ’08)
Á jólafundi Iðunnar urðu til nokkrar
kreppuvísur:
Dimmur vetur, döpur þjóð
og draugar ráfa um svið.
Birtir samt ef lítið ljóð
er lesið kerti við.

Ragnar Böðvarsson (des. ’08)
Jólasveinar:
Ágirndar er klóin klók,
kann á flestar greinar,
en margoft hafa matað krók
Mammons jólasveinar.

Jói í Stapa (des. ’08)
Vaxa mein og valda klígju
verkir greinast margþættir.
Jólasveinar tveir og tíu
trauðla reynast bjargvættir.

Ragnar Böðvarsson (des.’08)
Bankaslys og brengluð tíð,
birtu sparar sólin,
þó er að nálgast þægðin fríð
það eru blessuð jólin.

Bjargey (des.’08)
Sigurður yrkir um Davíð:
Margt okkur forðum gerði hann gott
og gladdi hjörtun döpur,
en hlýtur nú bara háð og spott
að honum blæs þjóðin nöpur.

Sigurður Sigurðarson (des.’08)
Ólafur Runólfsson skilaði inn vísum í Skáldu
og óskaði eftir rödd Sigurðar til að kveða,
sem hann og gerði.
Andóf í kreppu
Eitthvað jákvætt eflaust finnst
ef menn grannt það skoða.
Oft á kreppu er nú minnst
aðeins rætt um voða.
Nefna má að neyðarbrauð
nakin kona spinni.
Sumir breyta iðn’í auð
eins og gull þeir finni.
Ef menn vel að öllu gá
eg það veit með sanni.
Forðum daga, fjölmargt þá
fannst í heima-ranni.
Eðalgripir, - íslenskt fé
enginn slíku haggi.
Heyra má að hollur sé
heimafenginn baggi.
Ýmsu er hrósað utan lands
oft með feitu letri.
Upp þó vex í akri manns
öðrum gróðri betri.
Rófur hérna rækta má
þó regn og stormar geysi.
Sauðféð bjargar sínum frá
sulti og fataleysi.
Tækifærin finna má
fast við dyraþrepið
Innflutt ruslið oft má sjá
íslenskt niðurdrepið.
Ráðlegt er að forðast flas
frónskt mun betur duga.
Handan lækjar grænna gras
grær í margra huga.

Ólafur Runólfsson (des. ’08)
Ákall til jólasveinsins:
Gleddu fólkið friðlausa,
fljótur sveinki góður.
Seiga menn og siðlausa
sendu þinni móður.

Helgi Zimsen (des. ’08)
Iðunnarfundur, nærri þrettánda 2009
Úr Hasspíu-sálmum hinum nýju (um
fleytingu krónunnar):
...Haarde með svellu sinni
seiminn í tali dró.
Lýðnum þótt bræðin brynni
brosti með norskri ró:
„Þótt dýfur dúpt hafi farið
og dapurt logi nú skarið,
í friði hún flýtur þó!“

Einar Valur Ingimundarson (jan. ’09)
Afhending um fleytingu krónunnar:
Eflaust gera ýmsir núna að því skóna
að sjaldan fljóti sokkin króna.

Jón Ingvar Jónsson (jan. ’09)
Um álfa orti hann svo:
Okkur stjórna íhaldsbjálfar
og erkifól.
Mér finnst þeir vera eins og álfar
út úr hól.
Jón Ingvar Jónsson (jan. ’09)
baldur@dv.is
Hremmingar þjóðarinnar; móðuharðindi, frostavetur og kreppur hafa öldum saman orðið hagyrtum Ís-
lendingum yrkisefni, yfirleitt sér og öðrum til skemmtunar. Ár er nú liðið frá mesta efnahagshruni í sögu
lýðveldisins. DV leitaði af því tilefni til Kvæðamannafélagsins Iðunnar en meðlimir félagsins hittast í
Gerðubergi á föstudagskvöldum og kveða vísur um það sem efst er á baugi hverju sinni. Hér að neðan má
líta brot af því besta sem hagyrðingar félagsins hafa ort á umbrotatímum undanfarins árs.
Tæmdir
sjóðir og
tárvot þjóðOrt og kveðið Meðlimir Iðunnar skemmtu sér vel þegar ljósmyndara
bar þar að garði í
síðustu viku.
mynD SIGTRyGGUR ARI