Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.2009, Blaðsíða 18

Svarthöfði verður að viður-kenna að honum finnst dáldið mikið að borga tæpar tvær milljónir króna fyrir notaðan
íþróttajakka. Sérstaklega í ljósi þess
að um er að ræða jakka sem er með
nafni fanga skrifuðu áberandi stöfum
á bakinu. En á móti kemur að þetta
getur verið hin ágætasta hugmynd
til að afla tekna í ríkissjóð án þess að
hækka skatta. Og er víst ekki vanþörf á
nú þegar við göngum í gegnum þessa
erfiðu tíma.
Þótt íslensk yfirvöld hafi verið gagnrýnd fyrir hægagang í rannsókn á orsökum hruns-ins og hugsanlegum lögbrot-
um voru Bandaríkjamenn ekkert að
tvínóna við að senda Bernie Madoff í
fangelsi í 150 ár fyrir fjársvik sem kost-
uðu fjölda fólks himinháar fjárhæðir.
Ekki nóg með það heldur efndu þeir á
dögunum til uppboðs á eigum Mad-
offs og eiginkonu hans. Og þar mátti
kaupa svo mergjaða hluti sem rán-
dýra gimsteinseyrnalokka konu hans,
flibbahnappa karlsins og notuðu golf-
skóna hans svo fátt eitt sé nefnt. Fyrir
utan auðvitað íþróttajakkann sem
merktur var New York Yankees hafna-
boltaliðinu í bak og fyrir.
En Svarthöfði veltir fyrir sér hvort ekki megi gera eitthvað svipað hérna á Íslandi. Ef svo fer einhvern tímann að ein-
hverjir verði ákærðir og dæmdir fyrir
lögbrot í aðdraganda hrunsins gæti
auðvitað verið kjörið að efna til upp-
boðs á eigum viðkomandi. Eða væri
ekki hægt að fá einhvern pening til
að fylla upp í fjárlagagatið með því að
bjóða upp sumarhallir í landsins feg-
urstu sveitum, dýrustu lúxusbíla sem
keyrðir hafa verið um götur og vegi
Íslands, skútur sem fyrrverandi auð-
menn gátu notið lífsins á og örugglega
eitthvað úr fataskápnum og úr tóm-
stundaherbergjunum?
Að vísu gæti komið upp á að allar eigur þeirra hafi verið keyptar með lánum og séu því veðsettar en örugglega er
eitthvað upp úr þessu að hafa.
Þótt uppboðið í Bandaríkjun-um hafi verið til að endur-greiða fórnarlömbum Mad-offs eitthvað af því fé sem
hann hafði af fólki er ekki þar með
sagt að við þyrftum að eyrnamerkja
innkomu íslenska uppboðsins
einhverjum ákveðnum einstakl-
ingum. Þar sem allir Íslendingar
hafa orðið fyrir barðinu á hrun-
inu gæti verið sniðugt að láta
þetta bara renna í ríkissjóð. Og þannig
útdeila þessu í hin ýmsu þjóðþörfu
verkefni. Eða er ekki alltaf verið að
tala um það annars vegar að það þurfi
að hækka skatta og hins vegar að það
megi ekki hækka skatta um of? Og
vonandi er ekkert of brjálæðislegt við
hugmyndina um að bjóða upp eigur
brotamanna.
Eða
hvað?
Íslenska uppboðið
Spurningin
„Nei, alls ekki. Fall er
fararheill,“ segir Jón
Gerald Sullen-
berger, sem
opnaði verslunina
Kost á laugardag-
inn. Áformað var
að opna verslunina
kl. 11 um
morguninn en það
seinkaðist um nokkra klukkutíma.
Ástæðan voru vandræði með
tölvukerfi verslunarinnar.
Voru tölVurnar
slæmur kostur?
„Ég gaf honum súkkulaði-
köku í tilefni dagsins.“
Hosmany Ramos um vin sinn, súpuþjófinn
Jónas Bjarka Gunnarsson. Þeir sitja inni saman í
Hegningarhúsinu við Skólavörðustíg. – DV
„Það er ekki
rétt.“
Alma Guðmundsdóttir,
einn meðlima Nylon-
söngflokksins, í samtali við DV í
sumar þegar hún var spurð út í
Bandaríkjameik þeirra. Annað kom svo á daginn.
– DV
„Fannst talið í byrjun svo
töff.“
Sólmundur Hólm Sólmundarson um lagið
Never Ever með All Saints. Í Hinni hliðinni í
helgarblaði DV segir hann lagið það sem hann
skammist sín mest fyrir að hafa haldið upp á.
– DV
„… fyrir-
greiðslupólitík
í þágu bygging-
arfélagsins
Eyktar og óráðsíu
allra flokka í borgarstjórn
nema F-listans.“
Ólafur F. Magnússon borgarfulltrúi um
Höfðatorgsmálið svokallaða þar sem hann telur
gróflega farið gegn hagsmunum borgarbúa.
– visir.is
„Ætli það séu ekki farin á
þriðja tug kílóa.“
Gunnar I. Birgisson
bæjarfulltrúi í Kópavogi og
fyrrverandi bæjarstjóri. Gunnar
hefur verið í heilsuátaki
undanfarið ár og
árangurinn hefur
ekki látið á sér
standa. – DV
Draugar fortíðar
Leiðari
Ísland mun á næstu misserum rísa upp úr rústum kreppunnar. Vonleysið mun þá víkja fyrir bjartsýni og trú á framtíð-ina. Afleiðing hrunsins á sálarástand
þjóðarinnar er sú verst að svartnættisraus
litar umræðuna og þjóðlífið. Fjöldi fólks
er í þeirri trú að land sem býr að fágætum
auði eigi sér litla sem enga framtíð. Menn
geta deilt um þær leiðir sem núverandi rík-
isstjórn er að fara í björgun þjóðarbúsins.
En um það verður ekki deilt að þjóðarskút-
an tók niðri og hún verður að komast á flot
aftur. Það er tvennt sem er mest áríðandi nú
um stundir. Annars vegar að tryggja að hjól
atvinnulífsins snúist og súrefni streymi um
æðar samfélagsins. Hins vegar að uppgjör
við fortíðina fari fram. Hið síðarnefnda má
þó ekki yfirskyggja umræðuna. Þjóðin kallar
eftir réttlæti en það má ekki þróast út í hefnd.
Réttarkerfið verður að fá að vinna sína vinnu
og kortleggja mögulega glæpi einstaklinga í
aðdraganda hrunsins og í kringum það. En
samfélagið verður líka að hafa til þess vilja
og getu að rannsaka og upplýsa hina pólit-
ísku spillingu. Það dugir ekki að refsa útrás-
arvíkingum einum og láta þar við sitja. Há-
vær hópur spillingarmanna sem tengdir eru
stjórnmálamönnum liðinna áratuga benda
stöðugt fingri á valda einstaklinga og kalla
eftir refsingu. Þessi hópur vill draga athygl-
ina frá sjálfum sér með því að benda á aðra.
Það vill þannig til að þetta er sama fólkið og
átti gamla Ísland. Þetta er fólkið sem hefur á
sinni tíð viðhaldið gamla spillta valdakjarn-
anum. Þetta eru þeir sömu og færðu örfáum
útvöldum íslenska fiskistofna að gjöf. Þetta
eru sömu fólin og gerðu Ísland að beinum
aðilum að Ísraksstríðinu án þess að það mál
fengi eðlilega umræðu. Og þetta er sama
fólkið og færði örfáum útvöldum einkavin-
um ríkisbankana á sínum tíma. Það fólk vill
fá stjórntaumana aftur til að næra spillingar-
eðli sitt. Það grátlega er að tugþúsundir Ís-
lendinga eru sama sinnis og vilja hefja þá til
áhrifa aftur sem hafa kostað þjóðina meira
en nokkur annar í sögu Íslands. Þennan hóp
drauga fortíðar þarf að kveða niður. Og það
er hlutverk leiðtoganna Steingríms J. Sig-
fússonar og Jóhönnu Sigurðardóttur. Engin
ríkisstjórn á Íslandi hefur gegnt stærra hlut-
verki. Það er þeirra að tryggja samfélaginu
þær leikreglur að aldrei aftur nái slík spill-
ing að grafa um sig á meðal þjóðarinnar.
Hagvöxtur á næstu misserum skiptir miklu
minna máli en það hvernig tekst að rétta við
þau gildi sem kennd eru við siðferði. Það er
fullkomlega þess virði að ganga í gegnum
tímabundnar þrengingar ef stjórnvöldum
tekst að hefja til virðingar gildi heiðarleika
og jöfnuðar að nýju. Þá yrði samfélagið betra
en nokkru sinni áður. Þá fyrst verður til nýtt
Ísland.
reynir traustason ritstjóri skrifar: Engin ríkisstjórn á Íslandi hefur gegnt stærra hlutverki.
bókStafLega
18 mánudaGur 16. nóvember 2009 umræða
Sandkorn
n Tónlistarmaðurinn Gylfi
Ægisson segir frá því í nýrri
ævisögu sinni, Sjúddiraddirei,
þegar hann skildi við sambýl-
iskonu sína til áratuga og þurfti
að ná sér í
nýja konu.
Þá greip
hann til
þess að aug-
lýsa undir
einkamál
í smáaug-
lýsingum
DV. Og það
hljóp heldur betur á snærið því
hann náði sér í sambýliskonu
sem var aldarfjórðungi yngri.
En sambandið varð honum
eða heitkonunni ekki til mikill-
ar gæfu. Sannkallað kaupæði
rann á Gylfa sem sló lán í anda
útrásarinnar. Tveir jeppar og
einbýlishús var á meðal þess
sem fjárfest var í áður en hann
varð gjaldþrota og konan fór.
n Þjóðfundurinn svokallaði í
Laugardalshöll á laugardaginn
vakti mikla athygli enda stóð til
að stika leið
Íslendinga
til réttlátara
samfélags og
heilbrigðara.
Um 1.500
manns úr
flestum
stéttum
þjóðfé-
lagsins mættu til leiks til að
kortleggja vilja grasrótarinnar.
Skondið þótti þó að sjá í lyk-
ilhlutverki spunameistarann
Kristján Kristjánsson sem áður
talaði máli Jóhönnu en fékk
síðan inni í Landsbankanum án
auglýsingar. Gamla Ísland var
með sína fulltrúa í grasrótinni.
n Það fór eins og spáð var í
Sandkorni að Einar Skúlason,
framkvæmdastjóri Framsóknar-
flokksins, lagði til atlögu við Ósk-
ar Bergsson borgarfulltrúa og
vill oddvitasæti flokksins. Menn
eru á einu máli um að torsótt
verður að velta Óskari úr sessi.
Það er þó alls ekki útilokað þar
sem vinsældir oddvitans hafa
dalað. Þykir hann hafa geng-
ist mjög upp í hlutverki sínu og
hermt er að samband hans við
grasrótina sé takmarkað.
n Sigurður G. Guðjónsson,
hæstaréttarlögmaður og náinn
samstarfsmaður útrásarmanna
og forseta Íslands, leggur lykkju
á blogg sitt til að höggva í Jónas
Kristjáns-
son, fyrr-
verandi rit-
stjóra, vegna
bókar hans,
Frjáls og
óháður. Sig-
urður blogg-
ar með löng-
um hléum á
Pressunni og hefur ekki feng-
ist við bókmenntarýni fyrr.
,,Vægast sagt mjög sérstæð
bók, enda skrifuð af skrítnum
og sjálfhverfum fýr um hann
sjálfan og hina óendanlegu
snilld hans á öllum sviðum
blaða- og hestamennsku,”
skrifar Sigurður G. og kallar
Jónas rittækni.
LynghÁLs 5, 110 ReyKjavíK
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: hreinn Loftsson
framkvæmdaStjóri: sverrir arngrímsson
ritStjórar:
jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
elísabet austmann, elisabet@birtingur.is
dv á netinu: dv.is
aðalnÚmer: 512 7000, ritStjórn: 512 7010,
áSkriftarSími: 512 7080, auglýSingar: 512 7050.
SmáauglýSingar: 515 5550.
umbrot: dv. Prentvinnsla: Landsprent. dreifing: Árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.