Dagblaðið Vísir - DV - 02.02.2011, Qupperneq 22

22 | Viðtal 2. febrúar 2011 Miðvikudagur
M
ér finnst það talsverður
áfangi að hafa lafað þenn-
an tíma á þessum mark-
aði,“ segir hann og hlær
þegar hann er spurður hvort það sé
rétta orðið; að lafa.
„Nei, nei, ég er ekki að kvarta,“
segir Siggi. „Það er bara alltaf gam-
an að búa sér til tímamót eða eins
konar kaflaskil. Þetta eru engin stór-
fengleg tímamót á mínum ferli, það
er hins vegar allt í lagi að draga djúpt
að sér andann, hugsa til baka, læra
af reynslunni og hugsa til framtíðar.“
Ætlarðu að gera eitthvað sérstakt í
tilefni af þessum áfanga?
„Nei, í sjálfu sér ekki. Ég er þó í
fyrsta skipti á ferlinum að fást við
einleik í Afanum í Borgarleikhús-
inu. Ég hef aldei leikið einleik áður
svo þetta er ný reynsla fyrir mér. Ég
hef hins vegar leikstýrt mörgum ein-
leikjum. Ég held ég verði bara að
viðurkenna að ég hef ekki lagt í að
leika einleik fyrr. Maður er einn og
berskjaldaður á sviðinu, algjörlega
óvarinn. Í þessu tilfelli er ég að leggja
sjálfan mig á borðið því þetta er að
mörgu leyti mjög persónuleg sýning,
inspírasjónin er sótt í mitt eigið líf
svo ég er sannarlega að gefa mikið af
sjálfum mér í þessu verki.“
Siggi á þrjú barnabörn, tvö eins
árs og eitt fjögurra ára. „Ég er að stíga
mín fyrstu skref í þessu hlutverki í
raunverulegu lífi og get ekki nóg-
samlega lýst því hversu skemmti-
legt það er. Ég er mikill afi í raun-
veruleikanum og allt öðruvísi með
barnabörnunum en ég var með eigin
börnum. Þetta er held ég sameigin-
leg reynsla flestra af ömmu- og afa-
hlutverkinu og ég kem helling inn
á það í leikritinu. Í raunveruleikan-
um er þetta skemmtilegasta hlutverk
sem ég hef tekist á við til þessa.“
Stoltur af því að vera Gaflari
Eins og allir vita er Siggi Hafnfirðing-
ur, en hann segist vera miklu meira
en það, hann sé „orginal“ Gaflari.
„Ég er fæddur í heimahúsi þannig
að það verður ekki meira „orginal“.
Blaðamaður kemur nú af fjöllum
þrátt fyrir að hafa reynslu af að hafa
tímabundið búið í Hafnarfirði. Er
ekki nóg að geta rakið sig nokkra ætt-
liði á staðnum, þannig var það þegar
blaðamaður bjó þar.
„Já, nei,“ segir Siggi og hristir höf-
uðið, „það þarf mun meira til. Það
eru reyndar nokkrar útgáfur af þessu
en ég fer ekki ofan af því að ætli
menn að kalla sig Gaflara verða þeir
að hafa fæðst í heimahúsi.Í Hafn-
arfirði að sjálfsögðu. Það er bara
þannig. Ég hef alltaf búið í Hafnar-
firði og það verður ekki breyting á
því,“ segir hann og er greinilega að
rifna úr stolti.
Við Siggi sitjum í kaffistofunni
í Borgarleikhúsinu og anddyrið
er fullt út úr dyrum af krökkum í
áheyrnarprufum. Það ríkir mikil
spenna í hópnum, en Siggi segist
ekkert kannast við þetta.
„Ég hef svo oft svarað þeirri
spurningu hvort mig hafi dreymt um
að vera leikari frá blautu barnsbeini.
Það er af og frá. Svona áheyrnarpruf-
ur voru þar að auki óþekkt fyrirbæri
þegar ég var að byrja. Þó að 35 ár séu
ekki voðalega langur tími er allt ann-
að leikhúsumhverfi í dag en þá. Þetta
var fyrst og fremst bundið við stóru
leikhúsin tvö, annað var ekki mjög
öflugt, svo starfsumhverfi mitt hef-
ur breyst gríðarlega á þessum árum.“
En varstu þá aðalgrínarinn í
bekknum?
Siggi brosir feimnislega, segi og
skrifa feimnislega: „Nei, alls ekki.
Ég er klisjan, ég er feimni strákur-
inn sem hafði sig aldrei í frammi.
Ég þorði að leika á skátaskemmt-
unum og pínulítið í skóla. Síðan
atvikaðist þetta bara, áður en ég
vissi af var ég kominn á eitthvert
„Ég er feimni
strákurinn“
Sigurður
Sigurjónsson, eða
Siggi Sigurjóns eins
og hann er gjarnan
kallaður, á 35 ára
leikafmæli um
þessar mundir. Siggi
segist ekki ætla að
halda upp á afmæl-
ið með látum og
flugeldasýningu, en
segir afmælið hafa
mikla þýðingu fyrir
sig persónulega.
„Við finnum
samt núna
að fólk vill að við
tökum fyrir fréttir
af líðandi stundu og
helst á sem harka-
legastan hátt.
Siggi dularfulli Þarna er örugg-
lega eitthvað meinfyndið að brjótast
um í Sigga. Myndir róbert reyniSSon