Dagblaðið Vísir - DV - 21.03.2012, Blaðsíða 17

Dómstóll götunnar
Við erum öll sett
undir sama hatt
Við brosum
út að eyrum
Þetta byrjaði
mjög saklaust
Ásgeir Helgi Ásgeirsson segir vélhljólamenn ekki lengur fá að njóta vafans. – DVHönnun Hugrúnar Árnadóttur er komin á frímerki. – DVJúlía Marie Crawford festist í vítahring smálána. – DV
Dögun – ný stjórnmálahreyfing
„Já, þegar lóan er komin, þá er
vorið komið.“
Páll Grímur Pálsson
16 ára nemi í Kvennó
„Já, ég held það sé komið því að
lóan er komin.“
Bragi Kristófer Sturluson
16 ára nemi í Kvennó
„Já.“
Bogi Guðmundsson
17 ára nemi í Kvennó
„Já.“
Baldur Aron Scheving
16 ára nemi í Kvennó
„Nei, vorið er ekki komið. Það
kemur þegar sólin er komin.“
Egill Óli Gústafsson
16 ára nemi í Kvennó
Er vorið komið
nú þegar lóan
er komin?
U
m helgina var ýtt úr vör nýrri
stjórnmálahreyfingu. Hlaut hún
nafnið Dögun – samtök um
réttlæti, sanngirni og lýðræði.
Samtökin byggja á samruna þriggja
stjórnmálaflokka, Borgarahreyfingar-
innar, Hreyfingarinnar og Frjálslynda
flokksins auk grasrótarsamtaka. Helstu
stefnumiðin eru:
Öflugar aðgerðir í þágu heimila
Leita lausna á forsendum lántakandans
frekar en lánveitandans. Afnám verð-
tryggingar og lögfestingu á lágmarks
framfærsluviðmiði.
Ný stjórnarskrá stjórnlagaráðs í
þjóðaratkvæði
Samtökin telja frumvarp stjórnlagaráðs
mikilvægt skref í átt til alvöru lýðræðis.
Frumvarpið inniber virkt persónukjör
til alþingiskosninga, beint lýðræði þar
sem fólkinu í landinu gefst kostur á að
hafa bein áhrif sem og aukið íbúalýð-
ræði.
Ný auðlindalöggjöf og
uppstokkun á stjórn fiskveiða
Tryggja þarf þjóðareign náttúruauð-
linda og jafnræði við nýtingu þeirra.
Einnig að fullt gjald komi fyrir nýt-
inguna sem renni til eiganda auðlind-
arinnar, þ.e. þjóðarinnar.
Siðvæðing stjórnsýslu og fjármála-
kerfis.
Skipta leynd út fyrir gegnsæi, herða
refsiramma til að fyrirbyggja spill-
ingu og skilja á milli stjórnmála og við-
skiptalífs.
Uppgjör við hrunið
Koma í veg fyrir þau skilaboð að glæpir
borgi sig, reyna að endurheimta illa
fengið fé aðalgerenda útrásarinnar
með höfðun skaðabótamála. Tryggja
starfsgrundvöll sérstaks saksóknara og
annarra sem koma að rannsókn efna-
hagsbrota í tengslum við hrunið.
Evrópusambandið
Lögð verður áhersla á að klára aðildar-
viðræður og að þjóðin fái síðan að
segja skoðun sína með bindandi hætti
í þjóðaratkvæðagreiðslu. Verði ný
stjórnarskrá samþykkt áður en aðildar-
viðræður klárast geta 10% þjóðarinnar
í samræmi við 66. grein nýju stjórnar-
skrárinnar þó krafist þjóðaratkvæða-
greiðslu um að viðræðum skuli hætt.
Þetta er kjarnastefna Dögunar og þar
sem uppbygging samtakanna er flöt en
ekki metorðastigar geta allir sem taka
undir kjarnastefnuna skráð sig í sam-
tökin og haft bein áhrif á fullmótun
hennar.
Sá yðar er syndlaus er Listakonan Hulda Halldórs setur hér upp setninguna „Sá yðar er syndlaus er“ yfir anddyri Hegningarhússins við Skólavörðustíg 9. MyNd SigtryggUr AriMyndin
Umræða 17Miðvikudagur 21. mars 2012
1 Fá ekki að mynda fermingu Kurr er á meðal foreldra í Digraneskirkju
sem ekki fá að mynda börnin sín
fermast. Einn ljósmyndari hefur verið
ráðinn til verksins.
2 Nauðgað og brennd: Vill að skorið sé undan kvölurum
sínum
Myndband af úkraínskri táningsstúlku
sem lýsir því hvernig henni var nauðgað
hefur vakið mikla athygli á YouTube.
3 Sólpalladeila í VesturbænumHarðar nágrannadeilur hafa staðið yfir
frá árinu 2007 um sólpall úr timbri sem
stendur við Lágholtsveg.
4 Hafliði litli þurfti skurðaðgerðHafliði Hafþórsson fæddist fótalaus
en með hjálp stoðtækja gefur hann
jafnöldrum sínum lítið eftir.
5 Töfrafræin ótrúleguChia-fræ eru þau talin í hópi tíu
öflugustu ofurfæðutegunda heims en
einnig eru þau sögð vera eitt best geyma
leyndarmál næringarfræðinnar.
6 Hætta við nauðungaruppboð á húsnæði Hells Angels
Nauðungarsala sem Hafnarfjarðarbær
hafði krafist á húsnæði sem hýsir
félagsheimili Vítisengla var afturkölluð
í febrúar eftir að kom í ljós að galli var á
kröfu bæjarins.
Mest lesið á DV.is
M
y
N
d
p
r
ES
Sp
h
o
to
S
.b
izKjallari
Lýður Árnason
Litla gula hænan
Í
Þjófmenningarhúsinu á eyju dýranna
hefur átt sér stað mikill sirkus undan-
farið þar sem reynt hefur verið að
draga fram hvort forystuhæna nokkur
hafi borið einhverja ábyrgð á því að allt
fór í kaldakol á þessari eyju við ysta haf.
Hvert af öðru höfðu dýrin stigið fram
sem vitni og ítrekað ábyrgðarleysi sitt og
svarið af sér hrunið. Í stúku sakbornings
sat litla gula gula hænan sem á sínum
tíma fann fræ og vildi aðstoð við að
koma því til brauðs.
Og á vitnalistanum voru svínið,
hundurinn og kötturinn. Umræddar teg-
undir eru auðvitað dýr þótt sumir illvilj-
aðir kalli þau skepnur.
Í réttarhöldunum landsdóms er
þráspurt um ábyrgð á hruninu. Litla gula
hænan tuðaði eitthvað um hveitifræ. En
svínið sagði „ekki ég“ og kötturinn tók í
sama streng og sagði „ekki ég“. Og þegar
kom að hundinum í vitnastúkunni var
framburður hans alveg skýr: „Ekki ég.“
Og réttarhöldin héldu áfram af
fullum þunga. Það ægði saman alls
kyns bauli, mjálmi og gelti sem þó átti
sér samhljóm eigin sakleysis. En það
dásamlega og einstæða við þetta allt
saman var hve samstiga þau voru öll.
Ekkert þeirra bar minnstu ábyrgð á
syndaflóðinu. Þau höfðu öll verið að
sinna sínum störfum og þörfum án þess
að bera neina ábyrgð. „Ekki ég,“ sögðu
þau þó hvert um annað þvert. En sum
þeirra og þá sérstaklega svínið gáfu litlu
gulu hænunni hornauga þar sem hún
talaði um fræið sem varð að brauði.
Svínið blikkaði dómarana og sagði
nokkra brandara. Salurinn veltist um af
hlátri. Svínið hafði nefnilega einu sinni
verið hæna en tók hamskiptum og varð
þá hundur en loksins svín á endastöð
sinni. Allir dómararnir, saksóknarinn og
vitnalistinn urðu blá í framan þegar hlát-
ursrokurnar voru við það að valda þeim
lungnaskaða.
Í Þjófmenningarhúsinu ræddu dýrin
sín í milli hver hafði gert hvað í því ferli
sem það tók fræið að verða að brauði.
Svínið, hundurinn og kötturinn voru á
einu máli um að litla gula hænan hefði
gert þetta allt saman ein. Kötturinn
vakti þó athygli á því að lítið væri að
marka svínið sem hafði tekið æðiskast
bæði á akrinum og í bakaríinu og væri
mjög óstöðugt í skapi og óútreiknan-
legt. Þannig hefði ekki verið hægt að lesa
neitt vitrænt út úr því sem vall út úr svín-
inu á þeim stundum. Þá væri svínið með
þeim ósköpum að svitna inn á við. Sjálft
sagðist svínið hafa ítrekað varað við
því að fræið væri eitrað og á endanum
myndi brauðið reynast banvænt. „En
það hlustaði enginn á mig,“ sagði svínið
og gelti óvart af gömlum vana.
Það var alveg sama hvar borið var
niður. Svínið, hundurinn of kötturinn
þvertóku fyrir að hafa slegið hveitið eða
komið að þreskingu þess. Svínið sagði:
„Ekki ég.“
Kötturinn sagði: „Ekki ég.“ Hundur-
inn sagði: „Ekki ég.“
Litla gula hænan viðurkenndi ekki
neitt en sagðist ekki muna hvernig málin
hefðu gengið fyrir sig. Hún mundi þó
eftir því að hafa bakað brauðið á sínum
tíma af því að allir hinir höfðu þvertekið
fyrir það. En þegar hænan hafði spurt að
lokum hver vildi borða brauðið þá kvað
að hennar sögn við nýjan tón. Svínið
sagði: „Það vil ég.“ Hundurinn og köttur-
inn tóku í sama streng. Allir vildu borða
brauðið en enginn kannaðist við að hafa
átt minnsta þátt í tilurð þess. Og þá sagði
litla gula hænan eiðsvarin í Þjófmenn-
ingarhúsinu: „Þá hefðuð þið ekki átt að
borða brauðið.“ Svínið ropaði og salur-
inn veltist um af hlátri.
Svarthöfði