Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.2012, Side 17

Spurning dagsins
Sykurinn veitti mér
stundarflótta
Ástin er
mikilvægust
Sumarið verður
bjart og þurrt
Þorbjörg Hafsteinsdóttir næringarfræðingur. – DVAri Trausti Guðmundsson forsetaframbjóðandi. – DVSiggi stormur veðurfræðingur. – DV
Falsrök forsetans
„Maður hefur það gaman og
fer á trampólín. Hoppar með
vinkonum sínum og fer kannski
í bæinn.“
Ásta Sigríður Arnardóttir
13 ára nemi í Hagaskóla
„Ég kíki í búðir og fer á tram-
pólín. Hef það skemmtilegt með
vinkonum mínum.“
Anna Karen Pálsdóttir
13 ára nemi í Hagaskóla
„Ég fer út og fer í sund. Best er
að fá ís.“
María Kristín Árnadóttir
13 ára nemi í Hagaskóla
„Ég fer á trampólín og fer í pógó.“
Victoria Björk Ferrell
13 ára nemi í Hagaskóla
Hvað gerir þú
á góðviðris­
dögum í apríl?
Reykjavíkurbréf
F
russandi af yfirlæti temja mennta-
snobbarar sér að kalla almenn-
ingu ekki annað en lágmenningu.
Amerísk lágmenning er að þeirra
mati sú allra versta og ber að útrýma.
Hún er enda til þess fallin að vekja
pöplinum von frelsis í hjarta sem um
leið gæti tamið sér andóf gegn fjötrun-
um.
Þá sjaldan sem Svarthöfði leggur
lykkju á leið sína til að setja á blað eig-
in samfélagssýn og visku liggur iðulega
mikið við. Síðasta útspil íslenskrar elítu
og Brussel-valdsins gagnvart saklaus-
um smákaupmanni tekur út yfir allan
þjófabálk.
Svarthöfða nægir að vitna í orð inn-
lends háskólaprófessors – kommún-
ista! Sem launaður með blóði, svita og
tárum skattgreiðenda útlistar hvernig
stjórna skuli sálarlífi almúgans. „Það,
sem máli skiptir, er, upp í hvaða rit-
um blaðamaðurinn getur flett, þegar
hann er að skrifa greinar í flýti, hvaða
bækur kennarinn getur kennt og hvaða
skýrslur stjórnmálamenn og embættis-
menn fá í hendurnar.“
Svarthöfði þykist sjá fótspor upp-
skafningsháttar íslenskrar háskólaelítu
og stjórnmála- og embættisstéttar í of-
sóknunum gegn Kosti, söluaðila Kókó-
púffs, þess góða og upprunalega. Það er
vilji ólígarkanna að almenningur þjáist,
étandi kókópúffs sem aðeins inniheld-
ur hráefni þeim þóknanleg. Gildir þar
engu þótt börn lágstéttarinnar gráti yfir
vonda bragðinu.
Að ákveða hvað foreldrar mega
og mega ekki setja í fæði barna sinna
er varla grundvallarhlutverk ríkisins.
Starfsmenn svokallaðs eftirlitsiðnaðar
telja það við hæfi eins og ástandið er nú
að sólunda skattfé og þenja út stofnan-
ir sem ekki hafa annað hlutverk en að
fylgjast með að farið sé að lögum. Því-
líkt peningaeyðsla!
Svei attan! Á meðan heimilin
brenna eru framlög til opinberra stofn-
ana margfölduð. Svarthöfði veit líkt og
almenningur að skattfé kemur úr vasa
vinnandi fólks. Það segir sig sjálft að
virkar stofnanir eru dýrari en þær sem
ekkert gera. 45 stöðugildi voru hjá Fjár-
málaeftirlitinu á mesta umfangstíma
íslenska bankakerfisins.
Þá var ekki verið að sól-
unda fé. Í dag starfa yfir
hundrað manns hjá eft-
irlitinu og rekstrarkostn-
aður þess og fjölgun
ákæra hefur vaxið á pari
við það – með tilheyr-
andi kostnaði fyrir skatt-
greiðendur og atvinnu-
líf. Kostnaður sem við
getum verið án.
Hið svokallaða „hrun“ sem leiddi
af sér valdarán vinstriflokkanna sýn-
ir að setja verður hluti í samhengi. Út-
þandar opinberar stofnanir sem upp-
fylla eiga þá útópísku draumsýn, að
allir skuli heiðarlega fylgja lögum,
leysa ekki atvinnuleysið. Staðreyndin
er að atvinnuleysi var minna þegar að-
eins 45 stöðugildi var að finna hjá Fjár-
málaeftirlitinu. Þetta er ekkert flók-
ið! Einfaldar lausnir eru alltaf bestar.
Blóðugur niður skurður og uppsagn-
ir þar til starfsmenn FME eru aðeins
45 er það eina sem komið getur okk-
ur á rétta braut. Ekki á að stoppa þar,
heldur leggja niður allt matvæla- og
heilbrigðis eftirlit. Svarthöfði sér ekki að
heilsa hans sé betri nú en áður en svo-
kallað „heilbrigðiseftirlit“ varð til.
Óábyrgir stjórnmálamenn með
það eitt í huga að ná endurkjöri hafa
löngum skekkt aðlögunarhæfni hins
frjálsa markaðar með óskynsamlegum
og vinnuletjandi aðgerðum. Þeir kalla
það „öryggisnet“ en hvert er öryggisnet
atvinnurekenda ef engin er óhamingj-
an og örvæntingin meðal vinnuaflsins.
Hvert eiga atvinnurekendur – þeir
sem skapa hér vinnu fyrir fólkið í land-
inu að leita búka og fylla illa borgað-
ar stöður án framtíðar, ef engin er ör-
væntingin? Burt með slík gæluverkefni.
Svarthöfði vill ekki annað öryggi en
ventilinn, forseta vorn.
Svarthöfði
F
orseti landsins vísaði Icesave-
samningi Buchheits í þjóðarat-
kvæði 16. feb. 2011 og studdist
þar við þrjár röksemdir.
„Í fyrsta lagi hlutu tillögur um þjóð-
aratkvæðagreiðslu verulegt fylgi á Al-
þingi, tæplega helmingur þingmanna
úr fjórum stjórnmálaflokkum greiddi
þeim atkvæði.“
Tillaga á Alþingi um að vísa Buch-
heit-samningnum til þjóðarinnar var
felld með 33 atkvæðum gegn 30. Síð-
an hófst atkvæðagreiðsla um samn-
inginn, sem var samþykktur með stór-
auknum meirihluta, 44 á móti 16. Árið
áður hafði Svavars-samningur verið
samþykktur með 33 atkvæðum gegn
30. Naumur meirihluti Alþingis 2010
var orðinn að yfirgnæfandi meirihluta
þingmanna 2011.
Aðstæður á Alþingi voru því gjör-
breyttar miðað við stöðuna fyrir þjóð-
aratkvæðið 2010. En þrátt fyrir að
forsendur væru orðnar forsetanum
gríðarlega óhagstæðar virti hann að
vettugi bæði meirihluta Alþingis, sem
felldi tillöguna um þjóðaratkvæði,
sem og hinn stóraukna meirihluta
þingmanna sem samþykkti Buchheit-
samninginn. Ólafur Ragnar tekur þar
af leiðandi ekkert tillit til hinna gjör-
breyttu aðstæðna á Þjóðþinginu, sem
hafa gert það að verkum að röksemd
sú er hann beitti fyrir þjóðaratkvæðið
2010 getur alls ekki staðist.
Brot á lögum um meðferð
persónuupplýsinga
„Í öðru lagi hafa rúmlega 40.000 kjós-
endur formlega óskað eftir að þjóðar-
atkvæðagreiðsla fari fram um hið nýja
frumvarp.“
Slíkur undirskriftalisti gæti auðvi-
tað talist vera góð og gild röksemd hjá
forsetanum ef nafnalistinn væri unn-
inn á eðlilegan og heiðarlegan hátt. En
í þessu tilfelli var slíku ekki til að dreifa.
Þegar farið var á netið sást hvernig töl-
ur hækkuðu dag frá degi, en engar
upplýsingar fengust um hverjir væru
skráðir og því var alls óvíst hvort tölur
um fjölda undirskrifta væru réttar. Og
vegna hinnar algjöru leyndar gat hver
sem var hlaðið inn á listann nöfnum
og kennitölum annarra án þeirra vit-
undar og vilja. Það lá af þessum sök-
um í augum uppi, bæði hjá almenn-
ingi og þjóðhöfðingjanum, að hér var
um að ræða brot á lögum varðandi
meðferð á persónuupplýsingum. Þessi
leynimakkslisti var því eðlilega kærð-
ur til Persónuverndar, sem úrskurðaði
síðar að aðstandendur nafnalistans
hefðu brotið lög um persónuvernd.
Sú niðurstaða ætti ekki að hafa komið
neinum á óvart. Þessi undirskriftalisti
reyndist vera slíkur gallagripur að rök-
semd Ólafs Ragnars forseta honum til
stuðnings stóðst engan veginn.
Heldur engu vatni
„Í þriðja lagi benda skoðanakann-
anir til að meirihluti þjóðarinnar vilji
að hún komi að endanlegri afgreiðslu
málsins.“
Mér er spurn: Til hvaða skoðana-
kannana er forsetinn eiginlega að vísa?
Því eftir að hafa farið yfir niðurstöður
slíkra kannana í aðdraganda yfirlýs-
ingar forsetans 20. febrúar á síðasta
ári, þá kom í ljós að útkoma þeirra var
í öllum tilvikum hagstæð þeim sem
vildu samþykkja Icesave-samninginn.
Þessi röksemd forsetans heldur þar af
leiðandi engu vatni.
Leynibruggsplagg
Niðurstaða: Forsetinn átti hér við
ramman reip að draga, því að allar
meginbreytur málsins voru orðnar á
annan veg en fyrir Icesave-þjóðarat-
kvæðið 2010:
1) Nýi samningurinn var langtum
hagstæðari en hinn fyrri. Það var einn-
ig álit forsetans.
2) Naumur meirihluti Alþingis var
orðinn að stórauknum meirihluta
þingmanna, sem samþykktu samning-
inn.
3) Skoðanakannanir voru nú orðn-
ar hliðhollar þeim sem vildu sam-
þykkja samninginn. Samkvæmt lið-
um 2 og 3 var engin gjá milli þings og
þjóðar. En slík stórsprunga hafði verið
grundvallarforsenda forsetans fyrir því
að vísa bæri málum í þjóðaratkvæði,
bæði í fjölmiðlamálinu 2004 og Ice-
save-málinu 2010.
4) Opinn og gagnsær undirskrifta-
listi var orðinn að leynibruggsplaggi,
sem fór gegn lögum landsins.
Við þessar mótdrægu aðstæður
þvingaði forsetinn fram röksemdir,
sem reyndust vera hriplekar. Þær eru
með réttu falsrök, sem þjóðhöfðinginn
bar á sitt blekkingarborð fyrir þjóðina
í því skyni að koma vilja sínum fram í
þessu Icesave-máli með klækjabrögð-
um.
Umræða 17Mánudagur 23. apríl 2012
Kjallari
Tryggvi
Gunnarsson
1 Kynferðislegum myndum af íslenskum stúlkum dreift á
netið
Vefsíðan deildu.net birti ósiðlegar
myndir af ólögráða stúlkum.
2 Í blóðpolli á sviðinuHalldóra Geirharðsdóttir slasaðist á
höfði í miðju leikriti.
3 Fíkill sem barnSem barn var Þorbjörg Hafsteinsdóttir
hjúkrunarfræðingur fíkin í sykur.
4 Jakob Bjarnar snýr aftur á Facebook
Umdeildur eftir átök við femínista en er
snúinn aftur á Facebook.
5 Muamba: „Gangandi sönnun fyrir mætti bænarinnar“
Knattspyrnumaður Bolton er þakklátur
fyrir að hafa lifað af.
6 Bee Gees­bróðir vaknaður úr dái
Barry Gibb berst enn við alvarleg
veikindi.
7 Eldur í fjölbýlishúsumTvö útköll hjá lögreglu og slökkviliði
vegna elds í fjölbýlishúsum í austurbæ
Reykjavíkur.
Mest lesið á DV.is
„Ólafur Ragnar tek-
ur þar af leiðandi
ekkert tillit til hinna gjör-
breyttu aðstæðna á Þjóð-
þinginu, sem hafa gert það
að verkum að röksemd sú
er hann beitti fyrir þjóðar-
atkvæðið 2010 getur alls
ekki staðist.
„Mér finnst gaman að klæða mig
upp í sumarlegustu fötin sem
ég finn og fara niður í bæ. Fara í
sólbað, fá mér ís og kíkja í búðir.
Katrín Sigríður Steingrímsdóttir
13 ára nemi í Hagaskóla
M
y
n
d
s
ig
tr
y
g
g
u
r
a
r
i