Dagblaðið Vísir - DV - 14.09.2012, Page 26

26 Fréttir 14.–16. september 2012 Helgarblað
M
ín skoðun er sú að fram-
boð af söfnuðum sé nægi-
legt í landinu,“ segir Gunn-
ar Þorsteinsson, áður
kennd ur við Krossinn.
Gunnar ætlar að predika á gospel-
hátíðinni Hosanna sem haldin verð-
ur í Austurbæ á sunnudaginn en
neitar því að með hátíðinni sé lagður
fyrsti vísir að nýju trúfélagi.
Höfum verið þröngsýn
Gospelhátíðin á sunnudaginn mun
verða sú fyrsta í röðinni af þremur.
Gunnar segir hóp fólks víðs vegar
úr samfélaginu og úr öllum trúfé-
lögum hafa nálgast hann og beðið
að predika en eiginkona Gunnars,
athafnakonan Jónína Benedikts-
dóttir, er framkvæmdastjóri verk-
efnisins. „Yfirskrift þessarar hátíðar
mætti vera; upp upp mín sál og allt
mitt geð. Við viljum draga lands-
menn úr drómanum sem ríkt hefur
í samfélaginu og þakka Guði gjaf-
ir hans, lyfta höndum og leita frið-
ar. Þarna ætla menn að koma saman
og eiga skemmtilega og gleðilega
stund. Þetta eiga að vera fagnað-
arfundir,“ segir Gunnar sem ætlar
að stíga í pontu eftir talsvert hlé og
viðurkennir að finna fyrir fiðringi.
„Ég finn mig auðmjúkan frammi fyr-
ir því stóra verkefni að bera fram orð
Guðs. Það er ok sem á mér liggur.
Á sunnudaginn verða allir velkom-
ir, án skuldbindinga. Fyrst og fremst
ætlum við að fagna og gleðjast og líta
burt frá þeim bölmóði sem legið hef-
ur yfir samfélaginu um langt skeið.“
Gunnar segir Krossinn, sem og
aðrar frjálsar kirkjur, hafa verið á
rangri braut um langt skeið. „Þessi
staðalímynd sem við höfum reynt
að búa til er ekki Guði þóknanleg.
Við höfum verið þröngsýn. Við sem
kirkja í landinu höfum misst marks.
Sjálfur passaði ég ekki inn í staðal-
ímyndina þegar ég frelsaðist 19 ára
og þurfti að ganga í gegnum ýmis-
legt, sem var í ljósi sögunnar fár-
ánlegt, bara til að fylla einhverja
staðalímynd sem hefur ekkert með
Guðsorð að gera.
Í dag vil ég meiri víðsýni. Að
flytja fagnaðarerindið þýðir ekki að
vera með bindi um hálsinn. Við vilj-
um ekki setja menn í ákveðið form.
Margbreytileikinn er styrkur okkar.
Einsleitnin veikleiki.“
Dauðir menn rísa
Gunnar segir Hosanna mikla tón-
listarveislu en það verður gospel-
hljómsveitin GIG sem mun halda
uppi fjörinu. „Fyrst og fremst verður
þetta tónlistarveisla. Dauðir menn
munu upp rísa, upplifunin verður
slík. Allir sem þarna verða munu fá
uppbyggingu og stuðning til að tak-
ast á við eigið líf. Ég sem og aðrir. Allt
í kringum okkur er verið að tala um
æðri mátt en á þessari hátíð viljum
við skilgreina hver hann er og hvern-
ig við getum hagnýtt þennan mátt
með því að einfalda lífið og auð-
mýkja okkur aðeins.
Þarna mun ungt, efnilegt og stór-
kostlegt fólk fá að njóta sín sem öfl-
ugt og frjálst; óháð þessum viðjum
sem menn hafa búið til. Nú hafa for-
dómagirðingarnar verið brotnar.
Menn fá að vera kristnir, frelsaðir og
öðruvísi,“ segir hann og viðurkenn-
ir að Jónína eigi eflaust sinn þátt í
auknu umburðarlyndi hans. „Jónína
hefur kennt mér ýmislegt og við eig-
um mikið af vinum og fjölskoðunar-
fólki. Við förum ekki í manngreinar-
álit. Það hefur hún aldrei gert. Hún
er hlý og með opinn faðm og það er
makalaust hvað margir leita til okkar
með viðkvæm og erfið mál. Ekki síð-
ur til hennar en mín.
Jónína ætlar einnig að segja nokk-
ur orð á gospel-hátíðinni. Hún verður
með lífsreynslusögu. Við sem tölum
kristnesku köllum það að vitna,“ segir
Gunnar sem líst vel á pólitískar fyrir-
ætlanir eiginkonunnar. „Það er alveg
sama á hvaða vettvangi hún starfar.
Hún ber af öðrum eins og gull af eir.
Sem pólitískur fulltrúi er hún mjög
réttsýn og ákveðin sem persóna.“
Er brotinn maður
Gunnar, sem stofnaði Krossinn og
gegndi starfi forstöðumanns um ára-
tuga skeið, er nú ekki virkur í trúfé-
laginu og hefur áhyggjur af fram-
tíð þess. „Krossinn er eins og barnið
mitt. Á þeim vígvelli hef ég barist í
rúm 30 ár. Þar hef ég marga fjöruna
sopið, marga brekkuna séð og marga
sigrana sigrað. Sannarlega þykir mér
vænt um Krossinn en ég óttast að nú
verði rangar ákvarðanir teknar. Söfn-
uðurinn er ekki að sinna sínu verk-
efni sem skyldi. Þar er verið að gera
eitthvað vitlaust. Vissulega á safn-
aðarformið framtíð fyrir sér enda
biblíulegt, en mannlegar viðbætur
hafa verið til skaða .Farsæld safnað-
arstarfsins er einnig háð því hverjir
leiða hverju sinni.“
Eins og fram hefur komið í DV
hefur valdabarátta skekið Krossinn
upp á síðkastið. Gunnar vill ekki taka
svo djúpt í árina og segja að sér hafi
verið bolað út úr trúfélaginu sem
hann stofnaði ásamt fyrrverandi
eiginkonu sinni, Ingibjörgu Guðna-
dóttur. „En ég verð að játa það að ég
er brotinn maður. Ég er vissulega að
reyna að fóta mig á ný en brotinn er
ég svo sannarlega. Ástandið er ekki
eins og ég hefði viljað hafa það.“
Eins og margir muna steig Gunn-
ar til hliðar sem forstöðumaður eftir
að hópur kvenna steig fram og sakaði
hann um kynferðisbrot gagnvart sér.
Sigurbjörg dóttir Gunnars, sem nú
gegnir starfi forstöðumanns, stóð þá
sem klettur við hlið föður síns en Sig-
urbjörg hvatti nýlega stjórn Krossins
til að kjósa hann ekki þegar hann
seildist eftir völdum á ný. Gunnar
getur ekki útskýrt u-beygju Sigur-
bjargar en heimildir DV herma að
koma móður hennar heim til Íslands
útskýri að einhverju leyti breytta af-
stöðu hennar. Gunnar vill lítið tjá sig
um samband sitt og Sigurbjargar. „Ég
elska öll börnin mín og Sigurbjörg
er dóttir mín. Börnin mín verða öll
með okkur á þessari hátíð, fyrir utan
Sigur björgu.“ Hann segir samband
hans og Ingibjargar í algjöru lág-
marki. „Ingibjörg er ráðandi í söfn-
uðinum. Hún hefur sterk ítök. Ég hef
ekki mikla trú á framtíð Krossins ef
hún verður ráðandi afl.“
Ganga í takt
Gunnar segir að vissulega hafi verið
reynt að ná sáttum innan Krossins.
„En það er aldrei búið að tæma
sátta leiðirnar. Sem kristinn mað-
ur veit ég að krafan er ekki sjö sinn-
um sjö heldur sjötíu sinnum sjö,
ekki annan hvern dag heldur dag-
lega. Það er erfitt að tæma fyrirgefn-
ingu og sáttargjörð,“ segir Gunn-
ar sem óttast ekki að deilurnar eigi
eftir að smitast yfir í gospel-hátíð-
ina. „Ég er ekki maður deilna. Ég er
maður sáttar gjörðar og friðar. En
það er sífelld tilhneiging til að kross-
festa sannleikann. Það er sannleik-
urinn sem veldur deilum. Ég trúi
því að með þessari hátíð sé drott-
inn að opna tækifæri til að gera eitt-
hvað stórkostlegt í landi okkar. Þarna
munum við leysa úr læðningi kraft
til að losna undan þeim dróma sem
þjóðin er föst í. Það er sama hvert þú
kemur, alls staðar er beygt og bugað
fólk. Það versta er að það er búið að
taka vonina frá unga fólkinu okkar.
Menn sitja eftir í köldu vonleysi. En
ég veit að við eigum tilboð um stór-
kostlega lausn. Lausn sem þarf að
viðra með þeim einfalda hætti sem
sett er fram í fagnaðarerindinu. Við
erum búin að gera þetta allt of flókið
og setja þetta í allskyns umbúðir sem
við höfum engan rétt til. Á þessari
hátíð verður það kærleikurinn sem
ræður ferðinni.“
Gunnar og Jónína gengu í það
heilaga í mars 2010. Fréttir af sam-
bandi þeirra komu eins og þruma úr
heiðskíru lofti og sitt sýndist hverj-
um. Ýmislegt hefur gengið á, á þeim
rúmu tveimur árum sem þau hafa
verið gift. Gunnar viðurkennir að
vissulega hafi reynt á hjónabandið til
hins ýtrasta. „En allir þessir stormar
sem hafa gengið yfir hvað eftir ann-
að, hafa gert okkur sterkari. Vissu-
lega hefur mikið gengið á og mikið
á okkur reynt en við komum sterk út
úr þessu. Við göngum í takt og elsk-
um hvort annað.“ n
Hefur áhyggjur af
framtíð Krossins
Gunnar Þorsteinsson er ekki lengur virkur í
Krossinum, trúfélaginu sem hann og fyrrverandi eig-
inkona hans stofnuðu. Gunnar segist brotinn maður
en vonast til þess að geta byggt sig upp á gospelhá-
tíðinni Hosanna. Gunnar óttast um framtíð Krossins
sem hann segir á villigötum.
„ Ingibjörg er ráð-
andi í söfnuðnum.
Hún hefur sterk ítök. Ég
hef ekki mikla trú á fram-
tíð Krossins ef hún verður
ráðandi afl.
Indíana Ása Hreinsdóttir
indiana@dv.is
Viðtal
Brotinn maður Gunnar er ekki lengur virkur þátttakandi í Krossinum en hann lítur á trúfélagið sitt sem barnið sitt. mynD jG