Dagblaðið Vísir - DV - 08.08.2011, Síða 11

Fréttir | 11Mánudagur 8. ágúst 2011
hún í tuttugu ár og eignaðist
með honum þrjú börn. „Ég var
svo ástfangin. Hann flutti inn á
mig, drakk mikið og ég með. Á
endanum missti ég vinnuna.
Svo vorum við bæði spila-
fíklar og spiluðum allan sólar-
hringinn. Þetta var svo sjúkt að
í rauninni áttum við ekkert að
vera með börn. Og við vorum
svo blönk að við áttum ekki fyr-
ir mat, ég öryrki og hann ekk-
ert að vinna. Svo hann spurði
oft hvort ég gæti ekki fundið
einhvern karl og reddað okkur
pening.“
Fór í vændi í hefndarhug
Fimm árum eftir meðferðina
setti hún fyrstu auglýsinguna
inn á Rauða torgið. Dóttir
hennar var þá tveggja ára og
hún hafði þrisvar sinnum
komið að manninum sínum í
rúminu með annarri, og hvert
skipti var það einhver vinkona
hennar sem var þar með hon-
um.
Í hefndarhug auglýsti hún
á Rauða torginu. Hitti mann á
kaffihúsi og spjallaði lengi áður
en hún fór með honum upp á
hótelherbergi. Fyrir vikið þáði
hún 200 þúsund krónur. „Mér
leið ekki vel en hann var næs
og þetta var allt í lagi,“ segir
hún og hallar sér aftur. „Þetta
er ekkert mál fyrir mig, þetta er
bara eins og að pissa.
Við vorum mjög hamingju-
söm fyrstu árin. En þegar ég
kom heim og sagði mannin-
um frá þessu þá var honum al-
veg sama. Honum fannst það
bara fínt að ég kæmi heim með
svona háar fjárhæðir. Hann var
ekki hrifinn af mér og bar enga
virðingu fyrir mér.“
Hún klökknar. „Á endanum
fór ég frá honum því ég fékk
nóg af þeirri kúgun sem hann
beitti mig. Undir lokin var
hann alltaf að henda mér inn á
geðdeild og mér leið mjög illa.
Ég hafði engan til að tala við
því ég á enga fjölskyldu. Ég á
engan að, annan en bara ein-
hverja karla. En það var ekki
fyrr en löngu seinna sem við
skildum. Og í dag er hann allt-
af til staðar fyrir mig og hjálp-
ar mér ef á þarf að halda. Mér
þykir vænt um hann.“
Fékk háar fjárhæðir fyrstu
árin
Þessi fyrsti viðskiptavinur
hennar hefur haldið sam-
bandi við hana allar götur síð-
an og hefur oftar en ekki hjálp-
að henni fjárhagslega. „Ég fæ
alltaf hundrað þúsund kall hjá
honum af og til. Stundum fyrir
ekki neitt. Hann hefur bara að-
gang að mér þegar hann vill.“
Hann er giftur og á börn segir
hún en vill ekki segja meira því
það síðasta sem hún vildi væri
að koma upp um hann. „Hann
hefur gefið mér háar fjárhæð-
ir, allt upp í milljón. En kyn-
lífið er líka brenglað þótt hann
sé ekki ofbeldisfullur eða neitt
þess háttar. Þetta er bara skrýt-
ið. En það var ekki þannig til að
byrja með. Í fyrsta skiptið sem
við hittumst vildi hann aðal-
lega spjalla en ég svaf nú samt
hjá honum fyrst hann lét mig
fá svona mikinn pening.
Síðan varð hann hrifinn af
mér og dældi í mig pening-
um. Á tímabili flaug ég út um
allan heim með fjölskylduna
á hans kostnað og keypti mér
nýtt sófasett. Ég lifði flottu lífi
í svona þrjú ár þar til að hann
fór að taka á sínum málum og
stoppaði þetta af. Hann hef-
ur samt reddað mér ef ég er í
vandræðum.“
Sá fjölskyldunni farborða
Síðast í dag bað hún hann um
800 þúsund. „Hann sagði nei
en ég reiddist og sagðist ætla
að tala við konuna hans. Ég hef
stundum sagt þetta við þessa
menn. Hvað á ég að gera?“
spyr hún og sér eftir því að hafa
sagt frá þessu. Sér til varnar
segist hún skulda sexhundruð
þúsund í VISA því tryggingar-
víxillinn fyrir síðustu íbúð var
aldrei endurgreiddur. „Ég á
ekki krónu til að lifa af. Og ég
vil bara fá Visakortið mitt.
Þess vegna ætla ég líka að
hitta þennan karl í dag. Mig
langar ekkert til þess. Síðustu
tíu árin hef ég gert þetta af ein-
skærri neyð. En lengi vel gerði
ég þetta fyrir manninn minn
og börnin mín. Ég gaf þeim allt
sem þau eiga. Ég gaf elstu dótt-
ur minn heilt innbú og ann-
arri bíl. Þetta var allt fyrir pen-
inga sem ég fékk með þessum
hætti. Ég hef meira að segja
platað karl til að gefa mér millj-
ón svo ég gæti gefið barnsföður
mínum bíl.“
Frosin gagnvart
börnunum
Síminn pípir. Hún blótar út-
lendingnum fyrir að hafa
ekki stillt hann á „silent“ um
leið og hún nær í hann. Skila-
boðin eru frá manni sem hún
bjó með eftir að hún skildi við
barnsföður sinn. Sá tók stund-
um þátt í vændinu, einn kúnn-
inn vildi þau saman en borg-
aði manninum alltaf betur en
henni. „Þetta var algjört rugl,“
segir hún. Nú er hann graður,
segist vera að springa og að
hann vilji fá hana.
Vandinn er bara sá að hún
kærði hann fyrir nauðgun fyr-
ir nokkrum mánuðum og vill
ekki sjá hann. „Þetta er allt
svona. Ég hef aldrei verið með
manni sem ber virðingu fyrir
mér. Ekki einu sinni barnsfaðir
minn, sem tók strákinn minn
af mér. Ég barðist fyrir honum
í heilt ár áður en ég gafst upp
og gaf skít í þetta.“ Núna er
hún eiginlega hætt að tala við
börnin sín, segir hún. „Mér líð-
ur bara illa í kringum þau. Ég
er svo sár. Ég er búin að berj-
ast fyrir þessum börnum í tutt-
ugu ár. Hann sá aldrei um þau,
það var alltaf ég sem gerði það.
Og þau notfærðu sér það. Þau
vissu vel hvernig ég fékk þessa
peninga en engu að síður létu
þau mig fleyta sér í gegnum
háskólanám. En ég geri allt fyr-
ir þau sem ég get. Allir sem ég
þekki leita til mín þegar þeir
eru í vandræðum því þeir vita
að ég bjarga málunum. Ég hef
aldrei borið virðingu fyrir lík-
ama mínum.“
Börnin vissu af vændinu
Það fór ekkert á milli mála
hvað hún var að gera, segir
hún, svo hún sagði elstu börn-
unum þetta sjálf. „Ég var allt-
af að skreppa út og kom heim
með peninga. Þannig að þau
vissu þetta alveg. Barnsfað-
ir minn sagði þeim þetta líka.
En ég veit ekki hvort hann hafi
sagt þeim yngsta frá þessu.
Annars vissu þetta allir.
Fjölskyldan hans dæmdi mig,
kom aldrei í heimsókn og sneri
nefinu upp í loft. Ég var ekkert
nema drusla í þeirra huga. Mér
leið svo sem þannig sjálfri.
Samt finnst mér ég ekki
vera að gera neitt rangt. Mér
finnst allt í lagi að konur sem
eiga fullt af börnum og ekkert
að borða geri þetta til að bjarga
sér. Ég þekki reyndar eina sem
er gift og stendur vel fjárhags-
lega en gerir þetta samt. Ég veit
ekki af hverju. Örugglega af
því að hún
er svo nísk.
En hún
þorir ekki að auglýsa þannig
að hún hringir í mig til þess að
fá kúnna. Mér finnst það allt í
lagi, hún fær þessa ógeðslegu
og ég held þeim góðu eftir fyrir
mig.“
Samtal við kúnna
Þótt hún hafi haldið öðru
fram fyrst eftir að við settum
saman þá tekur þetta líferni á.
„Mér finnst ég ógeðsleg. Ég er
svo horuð að ég get varla sof-
ið hjá mönnum. En ég er að
reyna að borða og fékk mér
eina brauðsneið í morgun.
Þá hafði ég ekki borðað í þrjá
daga.
Enda hef ég ekki hitt neinn
í tvo til þrjá mánuði. Ekki fyrr
en núna, þá er þessi maður
allt í einu kominn. Hann er
reyndar búinn að hringja í
marga daga. Ég er alltaf með
auglýsingu á Rauða torginu
og hann fann númerið mitt
þar. Á ég að hringja í hann?“
spyr hún allt í einu og tekur
símann upp, slær inn númer-
ið og heilsar:
„Síðustu tíu
árin hef ég
gert þetta af ein-
skærri neyð. En lengi
vel gerði ég þetta
fyrir manninn minn
og börnin mín. Ég gaf
þeim allt sem þau
eiga.
„Einu sinni fékk ég svo
mikið ógeð á karli að ég
hringdi í konuna hans og sagði
henni frá þessu.
Framhald á næstu opnu
206. grein hegningarlaga
n Hver sem greiðir eða heitir greiðslu eða annars konar endurgjaldi fyrir
vændi skal sæta sektum eða fangelsi allt að 1 ári.
n Hver sem greiðir eða heitir greiðslu eða annars konar endurgjaldi fyrir
vændi barns undir 18 ára aldri skal sæta sektum eða fangelsi allt að 2
árum.
n Hver sem hefur atvinnu eða viðurværi sitt af vændi annarra skal sæta
fangelsi allt að 4 árum.
n Sömu refsingu varðar það að ginna, hvetja eða aðstoða barn yngra en
18 ára til vændis.
n Sömu refsingu varðar það einnig að stuðla að því að nokkur maður
flytji úr landi eða til landsins í því skyni að hann stundi vændi sér til
viðurværis.
n Hver sem stuðlar að því með ginningum, hvatningum eða milligöngu
að aðrir hafi samræði eða önnur kynferðismök gegn greiðslu eða hefur
tekjur af vændi annarra, svo sem með útleigu húsnæðis eða öðru, skal
sæta fangelsi allt að 4 árum en sektum eða fangelsi allt að 1 ári ef máls-
bætur eru.
n Hver sem í opinberri auglýsingu býður fram, miðlar eða óskar eftir
kynmökum við annan mann gegn greiðslu skal sæta sektum eða fangelsi
allt að 6 mánuðum.