Dagblaðið Vísir - DV - 11.05.2012, Qupperneq 29

Spurningin
Við erum í
sjöunda himni
Mér finnst
þetta afleitt
Kormákur Geirharðsson, bjórinn Bríó fékk gullverðlaun á World Beer Cup 2012. – DVÁrni Einarsson líffræðingur um olíutank sem er týndur í Mývatni. – Akureyri vikublað
„Nei.“
Sigríður Guðlaugsdóttir
61 árs húsmóðir
„Nema hvað, ég hjóla allra minna
ferða. Ég bý við Elliðavatn og
hjóla alltaf í bæinn. Ég hjóla allan
ársins hring.“
Unnur Guðjónsdóttur
71 árs í Kínaklúbbi Unnar
„Nei, hjólinu mínu var stolið síðasta
haust annars myndi ég hjóla.“
Valgeir Gestsson
31 árs starfsmaður í Bóksölu stúdenta
„Já, ég hjóla alltaf, hvert sem ég
fer í miðbænum.“
Finnur Guðlaugsson
33 ára umsjónarmaður Grófarhúss
„Nei, mér dettur það ekki til hugar
og finnst að fólk ætti að hætta
þessari hjólavitleysu. Það er
hættulegt að vera á gangstétt­
unum út af þessu hjólafólki og
það á að hætta þessari vitleysu.“
Jósep Magnússon
79 ára fyrrverandi sjómaður
Tekur þú þátt í
átakinu hjólað í
vinnuna?
Stuttur spotti (Fyrri hluti)
Þ
eir frændur og flokksbræður, Ari
og Örn Fanndal, áttu útgerð hvor
í sínu plássinu, þeir sátu í nefnd­
um á vegum Alþingis og höfðu
ítök í stjórnmálaflokki hér í eina tíð.
Þeir vildu fá göng í héraðið og höfðu
lengi sótt það fast að koma þessum
jarðgöngum inní samgönguáætlun.
Alltaf var talað um þjóðhagslegan
sparnað, þar eð leiðin um héraðið átti
að styttast um einhverja tugi kílómetra.
Enda vissu það allir sem eitthvað vissu,
að fiskurinn varð að komast á markað
með hraði. En áður en þeim frændum
tókst að koma göngunum á kortið, létu
þeir vini sína á þingi ýta af stað gerð
vegar sem náði fyrir nes eitt sem Spóa­
nes heitir. Var vegurinn víst hugsaður
sem hin mesta samgöngubót. Þannig
var því nefnilega háttað þarna í hér­
aðinu, að heiði ein átti það til að vera
illfær og jafnvel ófær um hríð á vetri
hverjum. Og þessum spotta fyrir nesið
var ætlað að auðvelda útgerðinni akst­
urinn með fiskinn á markað.
Svo gerðist það, rétt í þann mund er
menn hófust handa við lagningu veg­
arins, að jarðgöng þeirra frænda fóru
gegnum þingið, einsog það var orðað.
Og skömmu síðar var byrjað að bora
og sprengja.
Plássin, beggja vegna fjalls, iðuðu
af lífi; gröfur, ýtur, skafarar, borvagnar
og ýmis önnur tól tóku þátt í fram­
kvæmdum. En þar eð búið var að
semja við verktaka um lagningu vegar­
ins fyrir nesið og búið að festa þann
stutta spotta á samgönguáætlun, varð
ekki aftur snúið; vegurinn fyrir nesið
fékk alla sína undirbyggingu og allt sitt
malbik.
Úr austri og vestri byrjuðu menn að
bora og sprengja og gangagerðin gekk
svo vel að á nokkrum mánuðum kom­
ust menn í gegnum fjallið, á meðan
óveður og ýmsir utanaðkomandi þætt­
ir töfðu þá sem dunduðu við að leggja
veginn fyrir nesið. Bæði var það svo að
vegurinn átti að fara um varpland sem
var friðlýst og undanþágum var vísað
á milli deilda í umhverfisráðuneytinu,
og svo hitt að nokkrir erfiðir stapar og
skelfilegar skriður voru á leiðinni. En
þarna var um mikla hættu á grjótgruni
að ræða. Tafirnar urðu, af þessum sök­
um, allnokkrar.
Svo gerðist það einn góðan veður­
dag að vori að menn opnuðu göngin
og þeir frændur, Örn og Ari, splæstu í
kampavín og snittur. Klippt var á borða
og ráðherra lofaði dugnað þessa fólks
sem alltaf virtist geta fundið verk að
vinna. En á sama tíma voru menn enn
að gaufa við veginn fyrir nesið, sem nú
var, í kaldhæðnistón, ávallt kallaður
stutti spottinn. Samfélagið, austan og
vestan fjalls, var í blóma og þeir frænd­
ur græddu vel á göngunum, þar eð nú
var ódýrara fyrir þá að koma dýrmæt­
um fiski á markað. Auðvitað áttu þeir
frændur sér öfundarmenn sem stöðugt
klifuðu á því að göngin væru ekkert
annað en samfélagslegur baggi, sem
aldrei myndi borga sig. (Framhald).
Okkar veröld, yndisleg
ýmsa kann að mæða
því hér fer flest á versta veg
ef vilja allir græða.
Prófalestur Háskólanemar eru margir hverjir á fullu í prófum þessa dagana. Þessir ungu nemendur voru að minnsta kosti búnir að koma sér kirfilega fyrir í Háskóla Íslands til að
hjálpast að við lærdóminn. Mynd Eyþór ÁrnasonMyndin
Umræða 29Helgarblað 11.–13. maí 2012
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
Þetta bílakraðak er auð­
vitað mesta áhyggjuefnið
Torfi Hjartarson og Sóley Tómasdóttir vilja ekki bootcamp-stöð í Elliðaárdal. – Fréttablaðið