Dagblaðið Vísir - DV - 28.01.2014, Blaðsíða 27

Vikublað 28.–30. janúar 2014 Lífsstíll 27
n Svitaholurnar fá að anda.
n Þú þarft ekki að þrífa
málninguna af um kvöldið.
n Þú þarft ekki að spyrja hvort þú
sért með maskara niður á kinnar.
Þú veist nákvæmlega hvernig þú
lítur út.
n Óvænt sundlaugarpartí eru
engin fyrirstaða.
n Þú þarft ekki að læðast fram úr
og athuga málninguna eftir óvænta
heimsókn næturgests.
n Þú getur horft á Notebook og
allar hinar væmnu myndirnar án
þess að klessa málninguna.
n Þú getur notið þess að nudda
þreytt augun.
n Þú hefur meiri tíma fyrir mikil-
vægari hluti – til dæmis að sofa.
n Líkurnar á augnsýkingu minnka.
n Þú kemst að því að heimurinn
ferst ekki þótt þú sért ómáluð. Það
munu allir þekkja þig og lífið mun
halda áfram sinn vanagang.
n Þú munt fá hrós fyrir útlitið
og uppgötva hvað þú ert sæt án
„make up-s“.
11 ástæður
til að sleppa
förðuninni
Auðvitað er gaman að punta sig
og fegra en það er um að gera að
gefa húðinni smá frí annað slagið.
Deschanel hannar fyrir Hilfiger
Litríkir sixtískjólar í anda leikkonunnar
B
andaríska leikkonan Zooey
Deschanel hefur hannað
línu af kjólum fyrir fata-
hönnunarhúsið Tommy
Hilfiger. Í línunni eru 16 kjólar
og munu 14 þeirra koma í versl-
anir vestanhafs um miðjan apr-
íl næstkomandi en línan í heild
sinni verður svo fáanleg á vefsíðu
Tommy Hilfiger viku síðar. Kjól-
arnir eru allir nefndir í höfuð bestu
vina Deschanel og munu kosta á
bilinu 98 til 199 Bandaríkjadollara,
eða um 11 þúsund til 23 þúsunda
íslenskra króna.
Deschanel hefur mikið dá-
læti á kjólum og verða kjólar
línunnar ekki ósvipaðir þeim sem
hún klæðist gjarnan. Línan verð-
ur í anda sjöunda áratugar síð-
ustu aldar og verða rauðir, hvítir
og bláir litir áberandi auk þess
sem mikið verður um skemmti-
leg mynstur. Tommy Hilfiger seg-
ir línuna verða í anda Londontísk-
unnar á sjöunda áratugnum og að
kjólarnir muni sérstaklega minna
á ensku fyrirsæturnar Twiggy og
Jean Shrimpton sem, líkt og kunn-
ugt er, voru með frægustu fyrir-
sætum þess tíma. Samstarf þeirra
Deschanel og Hilfiger hefur að
sögn gengið vel enda deila þau
sameiginlegum áhuga á fortíðinni,
svo sem „old school“ tísku, klass-
ískum kvikmyndum og gömlum
Hollywood-stjörnum. Allt þetta
segir Deschanel hafa haft áhrif
á þau við hönnun línunnar sem
að hennar sögn verður kvenleg,
skemmtileg og litrík. n
horn@dv.is
Smekkleg Deschanel klæðist ósjaldan
kvenlegum kjólum í anda sjöunda áratugarins.
Glansandi
varir eru málið
Undanfarið hefur mattur vara-
litur verið allsráðandi, og þá helst
í dökkum tónum. Á hinum fjöl-
mörgu verðlaunahátíðum sem
staðið hafa yfir allan janúar hafa
ófáar stjörnur hins vegar skartað
glansandi varalit eða
glossi og svo virðist
sem ný varalita-
tíska sé að ryðja
sér til rúms. Dökk-
ir og kraftmiklir
litir með glansandi
áferð sáust til dæmis á stjörnum
eins og Jennfier Lawrence, Söndru
Bullock og Katy Perry og þóttu
koma afar vel út. Þessari nýju tísku
má auðveldlega ná fram án þess
að endurnýja varalitasafnið því
lítið mál er að smella léttri áferð
af glæru glossi yfir varalit að eigin
vali til að ná fram sjóðheitum og
glansandi vörum.
„Þetta er búið“
Þ
etta er ákveðið skref fyrir mig
að fara þessa þakkargöngu á
fimmtudaginn því að þetta
hefði allt eins getað verið
minningarganga um mig.
Það er alls ekkert sjálfsagt að ég hafi
sloppið svona vel frá þessu,“ segir
Ólafur Sveinsson fjallakappi sem féll
um 60 metra á Esjunni fyrir ári. Fall-
ið var harkalegt en Ólafur slapp til-
tölulega vel. Hann er þakklátur fyrir
að svo vel hafi farið. Ólafur sem er 67
ára hefur gengið fjöll síðustu ár en
fór ekki að ganga markvisst fyrr en
fyrir um 3–4 árum.
„Shit – þetta er búið“
„Við fórum þarna upp tveir saman
og þetta var í raun okkar fyrsta
æfingaganga fyrir Mont Blanc.
Göngufélagi minn var á mann-
broddum en ég var bara á venjuleg-
um broddum. Það gekk alveg ljóm-
andi vel að fara upp en svo ákváðum
við að fara niður hina hefðbundnu
leið,“ segir Ólafur þegar hann rifjar
upp fallið. „Það gekk vel fyrst en svo
á ákveðnum stað kom klaki og mér
skrikar fótur og ég renn niður. Sá sem
var með mér reyndi að grípa í mig
en sem betur fer náði hann nú ekki
neinu taki því þá hefði hann bara
farið með. Ég gerði í rauninni allt rétt
sem ég átti að gera. Setti fæturna nið-
ur og setti ísöxina í klakann nema ég
setti vitlausan enda og fór í tvo koll-
hnísa. Ég fór niður á miklum hraða
og svo langt sem augað eygði sá ég
ekkert nema klaka. Þarna hugsaði ég
með mér: „Shit – þetta er bara búið.“
Þá öskraði ég alveg eins og ég gat –
þá sá ég að það var möguleiki fyrir
mig að fara til vinstri og stoppa mig
af í grjótinu. Það tókst og ég náði að
stoppa mig á brúninni,“ segir hann.
Upp aftur um leið og hann gat
Ólafur slasaðist í raun ótrúlega lítið
við fallið. „Ég fékk stóran skurð á
lappirnar og það voru saumuð 20
spor í fæturna, ég marðist mjög illa
og viðbeinsbrotnaði. Ég var í sjúkra-
þjálfun í um tvo mánuði eftir slysið.“
Ólafur gafst þó ekki upp og um leið
og hann var orðinn göngufær fór
hann aftur á Esjuna í fylgd nokkurra
göngufélaga. „Það skipti mig miklu
máli að fara upp og klára þetta. Það
var á einum stað á leiðinni upp sem
ég fraus og fannst erfitt að halda
áfram. En ég komst í gegnum það og
komst upp á toppinn á Esjunni. Ekki
hæsta fjall í heimi en það er fjallið
sem ég datt niður. Þetta var nauðsyn-
legt skref fyrir mig.“
Veiktist af háfjallaveiki
Fyrir fallið hafði Ólafur ákveðið að
ganga Mont Blanc. „Ég var frá í sirka
tvo mánuði eftir slysið og síðan var
markmiðið að fara á Mont Blanc um
miðjan september. Það voru ýmis
fjöll sem ég varð að klifra áður en
ég tæki ákvörðun um hvort ég færi
þangað. Ef ég kæmist upp Eyjafjalla-
jökul þá ætlaði ég að fara Hvanna-
dalshnjúk og ef ég kæmist þangað
upp þá ætlaði ég að fara á Mont
Blanc. Það tókst.“
Það gekk þó ekki alveg sem skyldi
að komast upp. Ólafur veiktist af há-
fjallaveiki áður en hann náði upp á
topp. „Þegar við komum út var rign-
ing í tvo daga og ég náði því ekki að-
lagast nógu vel. Ég fann fyrst fyrir því
að ég væri að veikjast í 3.200 metra
hæð. Ég fékk hósta sem fylgir há-
fjallaveiki þegar ég var að fara sofa en
var svo sem allt í lagi daginn eftir og
hélt því áfram upp.“
Hann gekk þó áfram en byrjaði
svo að veikjast meira á leiðinni. „Ég
varð gífurlega þreyttur og andstuttur
og ældi eins og múkki. Þegar maður
er búinn að æla er maður ekki til mik-
ils. Þá kom upp sú umræða hvort við
ættum að fara niður eða halda áfram
upp í næsta skýli. Ég vildi ekki snúa
við vegna þess að þá þyrfti öll línan
að snúa við.“
Engin vonbrigði
Hann gekk því fárveikur í um klukku-
tíma þar til komið var að skálanum.
„Þetta var mjög erfitt og eftir á að
hyggja sá kafli sem mér finnst lang-
merkilegastur. Ég var að reyna eitt-
hvað sem ég hafði ekki gert áður og
á afli sem ég vissi ekki að ég ætti til.
Ég var fárveikur, mjög andstuttur og
ældi öðru hverju. Þetta var mikil lífs-
reynsla,“ segir hann. Ólafur beið í
skálanum meðan ferðafélagar hans
fóru á toppinn. Hann segist þó ekki
hafa verið vonsvikinn yfir því að kom-
ast ekki upp. „Nei, þetta voru engin
vonbrigði. Ég var búinn að hugsa
þessa ferð eins og maður gerir og gera
ráð fyrir því að allt gæti gerst. Það gæti
komið fyrir að ég fengi háfjallaveiki og
var viðbúinn að taka því. Þegar svona
kemur upp þá hugsar maður ekki um
vonbrigði heldur tekur því bara og
snýr við.“
Gefst ekki upp
Ólafur gefst ekki auðveldlega upp og
ákvað strax að hann myndi fara aftur
á fjallið. „Ég stefni að því að fara í júlí
á þessu ári og elsta dóttir mín ætlar
með,“ segir hann.
Þakkargangan hans Ólafs verður á
fimmtudaginn klukkan 13.30 og það
eru allir velkomnir. n
n Ár frá 60 metra falli á Esjunni n Veiktist af háfjallaveiki á Mont Blanc
Viktoría Hermannsdóttir
viktoria@dv.is
„Þegar svona
kemur upp þá
hugsar maður ekki um
vonbrigði heldur tekur því
bara og snýr við.
Gefst ekki upp
Ólafur féll 60 metra
á Esjunni fyrir ári.
Hann er þakklátur
fyrir að ekki fór verr
en raunin varð.