Dagblaðið Vísir - DV - 22.11.2013, Page 29

hefðu því stórgrætt ef smyglið hefði
heppnast. Það átti þó ekki við um þær
sjálfar.
Það var því mikið áfall þegar dóm-
arinn kvað upp sinn dóm. Sjö ára
fangelsi fyrir Aðalsteinu og sjö og
hálfs árs fangelsi fyrir Gunnhildi.
Dómurinn var mun þyngri en búist
var við og mjög þungur miðað við
aðra dóma í sambærilegum mál-
um og aldur stúlknanna. Stúlkunum
var verulega brugðið, þær brotnuðu
saman og voru báðar leiddar grátandi
í dómsalnum.
Lærði af reynslunni
Þar sem dómarinn vildi ekki taka af-
stöðu til þess hvort þær fengju að
losna úr gæsluvarðhaldi eða ekki
verða þær áfram læstar inni í gæslu-
varðhaldi í 23 klukkustundir á sólar-
hring. Og hér er hún nú.
Eftir klukkutíma heimsókn hef
ég á tilfinningunni að ég sitji á mjög
óhefðbundnu kaffihúsi og spjalli við
gamla vinkonu. Hún ber sig mjög ró-
lega og lagar á sér hárið. Veturinn í
Prag skall á í síðustu viku og við kvört-
um báðar undan kvefi.
Áður en ég kveð segist Aðalsteina
hafa lært af reynslunni. Hún hafi
þroskast mikið á því sem á undan
er gengið. Þegar ég spyr hvað það
sé sem hún óski sér helst segir hún
lágróma: „Það væri himnaríki að
komast heim til Íslands.“
Fólk 29Helgarblað 22.–24. nóvember 2013
„Ekki alveg búin að
fatta hvað gerðist“
Ekki enn búin að
átta sig Aðalsteina
segir að lífið í fangels-
inu reyni á. Fyrstu þrjá
mánuðina hafi hún verið
þunglynd en hún sé ekki
enn búin að átta sig á því
sem gerðist til fulls.
Þeir sem vilja leggja fjölskyldu
Aðalsteinu lið geta lagt inn á
reikning 115-26-30089.
Kt. 300894-2089
Með litla bróður Aðalsteina er hér með
litla bróður sínum sumarið áður en hún hélt
utan. Hann hefur hún ekki séð í rúmt ár.
„Útisvæðið
er á milli húsanna.
Það er eins og fiskabúr.