Húnavaka - 01.05.2012, Side 90

H Ú N A V A K A 88
var stærsta trill an. Sæfari og Ægir voru mjög svipaðar trillur en Sæfari var ein-
um metra styttri.
Nú var að koma net unum í sjóinn sem fyrst. Hjörtur gamli (Hjörtur
Klemenzson í Vík) hafði lagt rauðmaganetin sín daginn áður og fiskaði vel.
Við unnum allan daginn við að leggja niður netin, setja á kúl ur og flotholt og
steina á neðri teininn.
Um kvöldið fórum við með fjögur net inn fyrir ósa Hrafnár og ætluðum að
leggja en þá var erfitt að finna stæði fyrir netin svo við fórum út í Bót fyrir utan
Höfðann og lögðum netin þar rétt við Láruskerið. Var komið að miðnætti
þegar við komum til baka. Næsta dag var komið hið versta veður og ekki
farandi á sjó og hélst það veður í nokkra daga.
Loksins þegar veður lægði var haugasjór og menn voru svartsýnir á hvað
biði þeirra á miðunum. Sumir voru uppgjafa vonar um að finna netin aftur og
ef þau fyndust væri líklega bara að henda þeim. Engin net fengust í
kaupfélaginu og Siggi Sölva var ekki ennþá byrjaður að selja net. Þegar líða
tók á daginn gátu karlarnir þó ekki beðið lengur en brutust út á miðin. Flestir
komust ekki til að draga eða þeir fundu ekki baujurnar. Þeir sem drógu
eitthvað tóku netin upp full af þara. Það var nú ljóti ófögnuðurinn. Við
brutumst á Sæfara út í Bót og urðum að fara fyrir utan Höfðann í miklu særóti.
Við Almar héldum okkur í þófturnar til að slengjast ekki útbyrðis og héldum
að okkar síðasti tími væri kominn. Trillan stóð oft beint upp í loftið og héldum
við að hún myndi hvolfa aftur yfir sig. Við vorum hálf sjóveikir og okkur leið
illa. Eftir óendanlega langan tíma sagði pabbi að þarna væri ein baujan og tími
til kominn að byrja að draga.
Eftir illan leik tókst að ná í baujuna og byrja að draga netið. Netið hafði
rekið talsvert og lá nú miklu dýpra en þegar það var lagt. Spilið í trillunni var
bilað og urðum við að draga á höndum. Við drógum inn þegar trillan féll
Trillubryggjan. Athafnasvæði trillukarlanna var aðallega á planinu á milli
mjölskemmunnar efst til hægri og Ketilhússins (hvíta húsið). Þar geymdu þeir trillurnar
þegar þær voru ekki á floti. Trillan okkar, Sæfari, stóð rétt við strompinn á Ketilhúsinu.