Húnavaka - 01.05.2012, Side 101

H Ú N A V A K A 99
USAH 100 ára 2012
USAH og ég – Magdalena Berglind Björnsdóttir,
Blönduósi
Hvernig á maður að geta skrifað eitthvað um sig og tengsl við USAH?
Þetta er spurning sem vaknaði hjá mér þegar ég var beðin um að skrifa
nokkrar línur í tilefni 100 ára afmælisins. Eftir nokkrar vangaveltur komst ég
að því að líklega hefur USAH verið hluti af lífi mínu svo lengi sem ég man.
Fyrst í stað, á æskuárunum, voru það líklega héraðsmótin í frjálsum
íþróttum sem tengdu mig við USAH. Við vinkonurnar stormuðum á
íþróttavöllinn og skráðum okkur í hinar og þessar greinar og þrátt fyrir að hafa
aldrei verið mikill hlaupari þá tók ég meira að segja þátt í hlaupunum. Þannig
var það bara. Mér leist nú aldrei vel á langhlaupin því hlaupastingurinn var
sár og blóðbragðið í munninum vont en stundum lét maður sig hafa það. Í
minningunni voru aldrei fáir á héraðsmótunum heldur fullur íþróttavöllur af
fólki – og alltaf sól og fólk brosandi út að eyrum þessa tvo daga sem mótin
stóðu.
Um tíu ára aldur var ég farin að æfa sund og fljótlega mætt á mót. Ég kunni
strax mun betur við mig í vatninu en á hlaupum. Í þá daga voru frísklegar
sýslukeppnir þar sem iðkendur úr sýslunni sameinuðust undir merkjum
USAH og kepptu á móti grönnum sínum í USVH, fóru á Norðurlandsmót og
meira að segja á Íslandsmeistaramót yngri flokka alla leið til Vestmannaeyja.
Þá var keppt í Æskusundi en það var héraðskeppni milli USAH, USVH og
UMSB fyrir 14 ára og yngri og svo var farið á landsmót ungmennafélaganna.
Mikið fjör og margir krakkar í góðum félagsskap, hvað er hægt að biðja um
meira?
Gamla sundlaugin stóð að mörgu leyti fyrir sínu því góður árangur náðist
og met voru sett en í skýrslu þjálfara frá 1983 kemur fram að sundiðkendur
séu farnir að bíða eftir nýju sundlauginni og að þeir voni að hún komin innan
fárra ára. Það er gott að á þeim tíma var ekki ljóst að nýja laugin yrði ekki vígð
fyrr en 27 árum síðar, sumarið 2010.
Hin síðari ár hafa tengsl mín við USAH snúist um starf með Umf. Hvöt og
stjórnarsetu þar. Mæting á ársþingin og í 1. maí kaffið hafa verið nokkuð
árvissir viðburðir frá því að við hjónin fluttum heim aftur. Þá hef ég líka mætt