Húnavaka - 01.05.2013, Blaðsíða 140

H Ú N A V A K A 138
SIGRÚN HJÁLMARSDÓTTIR, Kárdalstungu:
Bíttu heldur í tólginn en skera
hann, það kann að kvarnast út úr!
Þegar ég var krakki hjá foreldrum mínum, fór ég sem eðlilegt var að fá mikinn
áhuga á að víkka út sjóndeildarhringinn. Æskuvinir og kunningjar foreldra
minna, sem þá voru flutt af æskustöðvunum, komu venjulega á hesti og voru
að jafnaði einhverja daga um kyrrt enda oft komin úr næstu sýslum. Ég var
mjög áhugasöm um að hlusta frekar á tal gesta er komu lengra að en gesta úr
nágrenninu. Þar á meðal kom eldri maður sem hét Eiríkur og naut ellinnar vel
ásamt konu sinni hjá dóttur þeirra og tengdasyni. Ég heyrði hann segja föður
mínum frá eldri manni sem var í húsmennsku á sinni eigin jörð. Hann leigði
fjölskyldumanni jörðina sem var ekkert stórbýli en hæg jörð eftir því sem þá
var sagt. Ég man ekki hvað húsmennskumaðurinn hét en kalla hann Einar.
Hann var einhleypur en tók frá handa sér engjaslægjur, einhver hús og fékk
aðstoð hjá leigjandanum þegar hann þurfti þess með. Að öðru leyti vildi hann
bjarga sér sjálfur. Hann átti um tuttugu til þrjátíu vetrarfóðraðar kindur og
einn hest sem gekk með brúkunarhrossunum á bænum. Ef hann kallaði á
hestinn þá stóð hann kyrr. Sama heyrði ég um kindurnar hans þegar hann
smalaði þeim.
Faðir minn þekkti til Einars mest af afspurn því Einar gerði ekki víðreist og
kunni best við sig heima hjá skepnunum sínum sem voru vinir hans. Einar átti
heima þrjár til fjórar bæjarleiðir framan við þar sem foreldrar Eiríks bjuggu.
Eiki var hann alltaf kallaður frá því í bernsku. Þegar Eiki var um tíu ára að
aldri, og komið var fram í nóvember, smalaði faðir hans kindunum sínum til
hafa þær heima við. Þá komu með þeim þrír veturgamlir sauðir sem höfðu
ekki smalast með kindunum heim um haustið. Faðir Eiríks bað hann
morguninn eftir að fara til Einars með sauðina. Eika leist ekki á að hann réði
við að reka sauðina en faðir hans sagði: „Þetta er allt í lagi með sauðina, Eiki
minn, bara hleypa þeim á göturnar frameftir og svo skokka þeir sjálfir fram til
Einars. Þú skalt ekkert vera að eltast við þá en þú þarft að fara frameftir og
segja honum frá sauðunum. Ábúandinn hjálpar honum að ná þeim en það er
alveg nóg fyrir þig að labba báðar leiðir.“
Eiríkur og sauðirnir fóru snemma af stað um morguninn og mamma hans
stakk brauðsneið í vasa hans. Sauðirnir fóru á skokki fram eftir götunum og
Eiríkur einnig þar til hann fór að hægja á sér og ganga rólegar. Þegar hann
hitti Einar voru sauðirnir komnir í hús hjá honum og hann sagðist vera búinn
að hára þeim og þá færu þeir ekki af stað að heiman aftur.
Einar bauð Eiríki að koma inn með sér og fá eitthvað í svanginn og fór með