Gerðir kirkjuþings - 1980, Page 30
22
Ég j-áta, að -e'in si skírn til fyrirgefningar. syHdanna
og vænti upprisir dauðra
og lífs hinnar komandi aldar. Amen.
B. Postullega tcúarjátningin:..-
Allir:
íg trúi á Guð, föður almáttugan,
skapara himins og jarðar.
Cg trúi á Desú Krist,
hans einkason, Drottin vorn,
sem getinn er af heilögum anda,
fæddur af Maríu mey,
píndur undir valdi Pontíusar Pílatusar,
krossfestur, dáinn og grafinn,
steig niður til heljar,
reis á þriðja degi aftur upp frá dauðum,
steig upp til himna,
situr við hægri hönd Guðs föður almáttugs
og mun þaðan koma að dæma lifendur og dauða.
íg trúi á heilagan anda,
heilaga, almenna kirkju,
samfélag heilagra,
fyrirgefningu syndanna,
upprisu mannsins
og eilíft líf. Amen.
Að lokinni trúarjátningu má syngja sálm út frá efni
guðspjallsins samkvæmt tilvísun Sálmabákar. Sálminum
er sleppt, ef trúarjátningarsálmur er sunginn.
Undir sálminum afskrýðist presturinn höklinum.
11. Prédikun
Þá gengur presturinn í prádikunarstól eða að lespúlti
í kórnum, signir sig eða biður bænar. Síðan heilsar
hann söfnuðinum með orðunum:
Náð sé með yður og friður frá Guði föður vorum
og Drottni Desú Kristi. Amen.
Þá flytur hann prédikunina, sem endar á orðunum:
Dýrð sé Guði, föður, syni og heilögum anda.
Svo sem var í upphafi, er og verður um aldir
alda. Amen.
12. Sálmur
Að predikun lokinni er sungið bænar- eða lofgjörðarvers
eða flutt önnur tónlist (stólvers). Undir sálminum
eða tónlistinni skrýðist presturinn höklinum, ef
altarisganga á að fara fram.
13. Almenn kirkjubæn (Oratio fidelium)
Presturinn snýr slr að altarinu og mælir:
Látum oss biðja. EÐA: Biðjum.
Beðið er einnar eftirfarandi bæna eða flutt litanía
(sjá Messusöngva).