Són - 01.01.2011, Qupperneq 98

98 ÞÓRÐUR HELGASON
Ekki hygg eg andann hefjast af þeim ljóðum,
sálmabókar sízt af kvæðum,
sem eru verri gömlum skræðum.
Heldur vil eg heyra söng um heiðnar stundir,
þegar fjörið lék í landi,
lítt mér finnst á hinu standi.
Hinir „menntuðu“ fá sinn skammt um leið og Benedikt lýsir því
yfir að ekkert fái hindrað hið gamla að gleðja fólkið:60
Látum hina lærðu tala –
lífið geymir fúin blöð;
hugmyndirnar sólar sala
sálin lítur himinglöð.
Um orðfæri rímna og dýrleika bragsins hefur Benedikt þetta að
segja:61
Undir dýrum orðabrag
yrki’ eg ekki gjarnan ljóð;
einfalt betur lætur lag,
lát þér nægja þetta, fljóð!
Ei vér skyldum skrúfum á
skekja ræðu’ og spenna mál,
með því eina móti þá
missist allt úr hug og sál.
…
Hringhendingar heyrast þá,
hringlar allt og glamrar við,
sumt ei skilja maður má,
mest það pínir kvenfólkið.
Stundum hef eg þanið þó
þennan dýra rímnabrag,
60 Benedikt Gröndal (1951 I:362).
61 Benedikt Gröndal (1951 I:376).