Gripla - 01.01.2000, Qupperneq 31

LANDNÁMUTEXTAR
29
vikið óvart frá því sem stóð í forriti hans. í þriðja lagi hefur sögusmiðurinn
vikið vísvitandi frá texta forrits og af ýmsum ástæðum. Hann hefur víða
breytt stíl að eigin geðþótta, til dæmis mjög víða sett sémafn í stað fornafns.
Fáein dæmi þess eru talin hér á eftir (lesháttur S fyrir framan homklofann):
S 132.8 þar gekk hann íj Leifr gekk í iarðhúsit. 132.37 hann1] Higr-
leifr. 133.11 hann] Ingólfr. 134.12 hans] Þorkels mána. 157.4
Hann] Óleifr. 157.31 hon] Auðr. 212.30 hann1] Ketill. 137.14
hann2] Ásólfr. 137.21 hann] Ásólf. 137.31 hann1] Ásólfr.
Ekki verður betur séð en sumar breytingar á stíl hafi sögusmiðurinn gert
til að fá fram hljómfall sem honum hefur þótt fara betur í málinu:
130.14 þar var þá h<jfn] þar var þá h<jfn góð. 131.5 sem þat hefir síðan
heitit] sem síðan hefir heitit. 131.23 veizlu sonum iarlsins] iarlssonum
veizlu. 135.3 síðan lengra eignaz] síðan eignaz lengra.106 142.20-21
nú fellr hon. Þá eignaðiz Biami] hon fellr nú. Eignaðiz Biami þá.
Aðrar breytingar em viðaukar sem flestir miða að því að gera texta skýrari
og taka fram berum orðum það sem raunar er augljóst eða líklegt af texta
Sturlubókar, en ekki skýrt orðað. Greinilegt dæmi um þessháttar málaleng-
ingar er í upphafi 3. kap. í S:
130.2-3 Svá er sagt at menn skyldu fara ór Nóregi til Færeyia. Nefha sum-
ir (+ menn O) til (+ þess 0) rNaddodd víking (víking þann er hét Nadd-
Oddr Ó).
Einnig verður áhugi sögusmiðsins á tímatali til þess að hann hefur ekki
látið sér nægja ársetningu á landnámi Ingólfs í S, sjá bls. 13:
132.21-22: Surnar þat er þeir Ingólfr fóru til at byggia ísland hafði
Haraldr hárfagri verit tólf ár konungr at Nóregi] Þat var á sétta ári ríkis
Haralds konungs hins hárfagra er menn fóru at leita íslands, en siau
vetrum síðarr fóru þeir Hiprleifr at byggia landit, sem nú var sagt. Þat
var á þrettánda ári konungdóms Haralds hins hárfagra. Þá hafði hann
verit tvá vetr einvaldskonungr at Nóregi síðan Hafrsfiarðarorrosta var.
Þat var fiómm vetrum eptir fall hins heilaga Iátmundar konungs í Eng-
landi.
106 Hér er orðaröð líklega breytt til að fá aukna áherslu á lýsingarorðið.