Gripla - 01.01.2000, Side 217

SAINT WALBURGA
215
mortuo viuus arctius constringi, vt nullo conamine funeris pondus á se po-
tuisset disiungere. Quid faceret infelicissimus? Anxius quocumque pergere
studuisset, indeclinabilem sui facinoris proditricem ad se tenacissimé conglu-
tinatam, horrorem cunctis incutiens, comportauit. Cui intereá fatigabiliter de
loco ad locum vaganti quidam sibi cognitus obuiauit; sed conspecto tantæ
horribilitatis onere pené exanimis expallescens, tandem animo recuperato,
cur tam horrificæ molis baiulus extitisset percunctatus est. At ille, vt sibi fa-
miliari amico credulus cunctum huius commachinationis ordinem referebat,
& vt suæ calamitatis commisertus grauedinem, quá miserrimé comprimeba-
tur, á se excludere quodam modo comprobaret. Tunc ille facilé suo amico
posse succurrere arbitrans, arrepto gladio quem secum ferebat, mortificati
corporis brachia, gestantis amici ceruicem viuaciter complexantia, articu-
latim, nisi aliter nequissit, abscindere volens, quatenus suum ab huius
inauditi ludibrij violentiá crueret amicum. Sed res mira & stupenda, & in
Domino Iesu Christo laudanda: mox vt manus illius mortui coh^rentes lacer-
tos attigerant abscindendos, abscissoris corpus quasi tenacissimo bitumine
conglutinabatur illis duobus. Sed statim diuiná miseratione compunctus
suorum scelerum collacrymando reminiscens, precabatur, quatenús immensa
Dei clementia per B. Walburgæ suffragia sibi miserrimo nimiumque facino-
roso misereri dignaretur. Cui huiusmodi supplicanti, suaque ad S. Walburgam
vota multifarié pollicitanti, multumque eiulanti dixnexum est corpus, &
nimiúm libero consolatus vtebatur incessu, erectis oculis ac manibus Deum
semper & vbique, sanctamque glorificans Virginem.
Tunc pariter terrifico sarcinarum pondere vsque ad littus Rheni comitaba-
tur, ibique dum aliquantulum constitisset, præscriptus miser tanti oneris
grauitate & dedecoris confusione afflictus, malens mortis subire interitum,
quám detestabilis & ingratæ vitæ fastidium diutius sustinere, Rheni alueum
conscendens, quatenus sic sibi suoque cadaueris coagulati ponderi ignotam
acquireret sepulturam, cum omni impetu se præcipitauit in illius abyssi vora-
ginem. Sed Rhenus tanti criminis immunditiam, suam prædam non esse præ-
sumens, absque vllá morulá parricidam cum suo morticinio viuum ad littus
reuomuit. Stupefactus autem nimiumque exterritus eiusdem conuiator, & de
eius direptione nimis congratulans, sicut de alterius calamitate collacrymans,
tandem miserabilem cum miserabili onere derelinquens, ad S. Walburgæ
monasterium concito cursu aduenit, reique gestæ seriem per ordinem veri-
dico ore ibidem cunctis narrauit: summique iuramenti approbatione affir-
mare, si permitteretur, libentissimé voluit. Fertur namque præfatus funeris
captiuitate detentus, B. Walburgæ Virginis præsidia sæpé voluisse adire, sed
numquám illius ecclesiæ confinia posse contingere: vt liquidö monstraretur
quanti reatus existeret vinculo colligatus, qui sic procul, ne ad S. Walburgæ