Gripla - 01.01.2002, Qupperneq 99

HUGMYNDAHEIMUR VOPNFIRÐINGA SÖGU
97
reyna þeir að dyljast og forðast átök með því að ganga í spor Þorkels og
manna hans. Þá segir í sögunni: „Kári var úti er þeir gengu hjá garði og gerði
ekki vart við og þótti mikill vandi með þeim frændum og vildi hann það ekki
til sín taka láta“ (2004). Þessi skýring er merkileg því Kári er þingmaður Þor-
kels og hann hefur skipað honum að standa vörð meðan þeir sofa og láta vita
ef hann verði var við mannaferðir en Kári hlýðir því ekki. Með þessu atviki
kemur fram viðhorf höfundar sem lýsir í hug Kára og lætur hann fyrst og
fremst bregðast við siðferðilegum vanda með afstöðu sinni; hann vill ekki eiga
þátt í að frændur deili.
Þessi sama höfundarafstaða kemur fram eftir bardagann í Böðvarsdal en
þá fer Bjami til Glíru-Halla, segir honum fall sona hans og býður honum til
sín. Af svörum Halla má ljóst vera að þar fer fram umræða um mismunandi
gildi: „Mikill skaði þykir mér að sonum mínum en þó þykir mér betra að
missa þeirra en það þeir bæru bleyðiorð sem sumir förunautar þínir“ (2006).
Glíru-Halli er hér fulltrúi gamalla viðhorfa þar sem heiðið sæmdarsiðferði er
æðst gilda og vill hann heldur eiga dauða syni en raga. Sama umræða um mun
siðferðisgilda fer fram í frásögninni af Þorsteini stangarhögg en Þórarinn fað-
ir Þorsteins hefur sömu afstöðu og Glíru-Halli. Þegar Þorsteinn segir föður
sínum að hann ætli að heyja einvígi við Bjama hvetur Þórarinn hann til að
taka vopn sín og verjast og segir: „Þykir mér og betra að missa þín en eiga
ragan son“ (2297).
Bjami og menn hans gróa sára sinna eftir bardagann með hjálp Þorvarðar
læknis en Bjama verður einnig hugsað til Þorkels því hann vill honum alltaf
vel þrátt fyrir að Þorkell hafi misgert við hann. Bjami sýnir bróðurkærleik í
samskiptum við Þorkel og sendir Þorvarð lækni til Krossavíkur til að græða
sár hans. Þegar Þorvarður kemur til Krossavíkur er sagt: „Engi maður heilsaði
Þorvarði“ (2006). Það er ljóst að Þorkell stendur frammi fyrir vali um tvo
kosti sem báðir eru vondir. Hann getur rekið Þorvarð á brott og með því hald-
ið fast við þverlyndi sitt, sæmd og hefndarsiðferði og dáið af sárum sínum. Á
hinn bóginn á hann val um að þiggja þá hjálp sem honum býðst og þar með
lífgjöf frá fjandmanni sínum því að það er Bjami sem sendir Þorvarð. Þorkell
velur seinni kostinn og er tekið fram í sögunni að Þorvarður dvelji í Krossavík
í sjö daga og batnar Þorkatli dag frá degi. Þetta myndar hliðstæðu við sköp-
unartímann sem náði yfir sjö daga og verður um leið vísir að nýju upphafi
milli þeirra frænda, Bjama og Þorkels.
í framhaldinu getur Þorkell ekki sinnt búi sínu vegna vanheilsu og horfir
til vandræða af þeim sökum. Bjami fréttir þetta og sendir boð til Þorkels um