Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.2008, Blaðsíða 49

Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.2008, Blaðsíða 49
DV Helgarblað FIMMTUDAGUR 24. APRlL 2008 49 Heimir Karlsson á glæstan feril að baki sem íþróttamaður. Ekki bara í fótbolta heldur einnig í handbolta þar sem hann lék einn landsleik og varð íslandsmeistari 1982 með Vík- ingi. Sama ár varð hann íslandsmeist- ari með Víkingi í fótbolta annað árið í röð. Heimir er hluti af einum besta yngri flokki sem upp hefur komið hér á landi. Gullaldarkynslóð Víkinga þar sem Arnór Guðjohnsen, Lárus Guð- mundsson, Róbert Agnarsson og fleiri voru kjölfestan í hreint mögnuð- um flokki. Saman unnu þeir allt sem hægt er að vinna í yngri flokkum. „Við urðum fyrst íslandsmeistar- ar 1972 í fimmta flokki. Ég var allt- af varnarmaður í gegnum alla yngri flokkana, spilaði sem miðvörður. Kannski voru það mistök, svona eftír á að hyggja, að færa sig framar á völl- inn. Ég hefði alltaf átt að vera í vörn- inni. En okkur ungu strákana langaði alla að komast í atvinnumennskuna og það var nánast vita vonlaust fyr- ir varnarmenn að komast í atvinnu- mennsku á þessum tíma. Þegar ég kom í meistaraflokk var ég settur á miðjuna, skoraði einhver fimm eða sex mörk, og svo fór Lalli í atvinnu- mennsku eftir að hafa orðið marka- kóngur 1981. Þá kom þjálfarinn tíl mín og spurði hvort ég vildi ekki fara í framlínuna. Ég sagði bara já, ekkert mál. Okkur vantaði framherja eftír að Lalli hélt í víking og eftir það var ég alltaf frammi," segir Heimir. Þó Heimir hafi viljað vera í vörn- inni er ekki hægt að segja annað en ferill hans hafi farið á mildð flug við þessa tilfærslu á vellinum. 1982 varð hann markahæstur með 10 mörk ásamt Sigurlási Þorleifssyni úr ÍBV. Þjálfari Víkinga á þessum árum var Yuri Sedov. „Það höfðu komið ensk- ir þjálfarar inn á undan Sóvétmönn- unum sem svo komu. Þeir voru nú flestir kallaðir pulsusalar, vissu lítið og kunnu ekkert, flestír af þeim. Rúss- arnir voru hins vegar frábærir báðir. Þeir voru mikið fyrir kerfisbundinn leik. Ekkert kick and run á þeim bæn- um." Hlupu sigurhring eftir tapleik á Spáni Vfldngur lék þó nokkra eftírminni- lega Evrópuleiki á þessum tíma. Gegn fr anska liðinu Bordeaux, spænska lið- inu Real Sociedad og ungverska lið- inu Raba Gyor sem þá var mikið veldi í heimalandinu. „Við lékum við Bordeaux í UEFA keppninni '81 sem þá var hörkulið. Frakkar voru með frábært landslið á þessum tíma og uppistaðan í lands- liðinu voru leikmenn Bordeaux. Við töpuðum 4-0 heima og 4-0 úti. 1982 spiluðum við við Real Soci- edad sem voru þá Spánarmeistarar. Töpuðum 1-0 heima og 3-2 útí sem voru mögnuð úrslit. Við komumst í 1- 0 útí sem var ótrúlegt," segir Heimir, brosir og bætir við að það hafi slegið þögn á völlinn þegar Vfldngur komst yfir. „Ahorfendurnir á Spáni voru svo rosalega ánægðir með áhugamenn- ina fr á fslandi að eftir leikinn hlupum við sigurhring eftir leikinn, þrátt fyrir að tapa 3-2. Þess var eiginlega krafist af áhorfendum. Þetta var nefnilega hörkuleikur og spennandi allt til loka. Það væri saga til næsta bæjar ef fs- landsmeistaramir í dag myndur tapa 3-2 fyrir Spánarmeisturunum." f 100 ára sögu Vfldnga er eitt Evr- ópumark sem stendur upp úr. Mark- ið sem Jóhann Þorvarðarson skoraði gegn Raba Gyor 1983. Heimir kom við sögu í því marki. „Það var glæsilegt mark. Við byrj- uðum á miðju og spilum okkur í gegn. Tökum létta þríhyminga og Jói tekur bara boltann fyrir utan teig og neglir í samskeytin. 1-0, takkfyrir. Vfldngsliðið var ólíkt þeim íslensk- um liðum sem hafa náð árangri í Evr- ópukeppni, að þarna vom ekki marg- ar stjömur. Þetta var ofsalega þétt og gott lið. Það var ekki neinn sem stóð upp úr frekar en annar. Jafnt og gott lið með góðan þjálfara. Kjarninn úr þessum fræga yngri flokki fór upp í meistaraflokk og vann fslandsmeistarabUcarinn 1981 og 1982. Það er dæmi um gott ungl- ingastarf. Við héldum mUdð hópinn, það er oft þannig að flestir fiosna upp og það em færri en fleirri sem halda áfram. En þarna héldu flestir áffarn, það var svolítið merkUegt. Heimir skoraði með varaliði Winterslag —WilBe Reinke ekki kominn til Belgíu—Amór að verða góður af meiðslunum Frá Krlstjíinl Bcruburg, írcUamannJ DV i Bclghi. Ilclmlr Korissoa, miðhcrjl islands- nuistara Vlklags I knattspymunni, cr n£i sladilur hcr 1 Bdgíu i>g lck mcö vsruliöi 1. drtldar-lJðsins Wlntcrslat? ál. ! t Vildi vera í Belgíu Heii til reynslu hjá belgíska li ici» winterslag og stóð sig v *vo ckki rr vist að llchnir sc inni 1 mytulinni hjá þjállara itösins. Ilins vcgar cru Iviiltö úr 1. dclldimu, Courtrai oj; Ccrcle Bruggc, cn Satvar Jónsson Idfcur mcft því liöi, aö Jeita cftir cricndum lcikmönnum eftir þvi, «.m Mó^arar liáanna hafn skýrt írá. TTÍr MPiV Cr 4 n‘ 8344 rneö tiii vai uggv neftsj l8 U&, nleö tvö 3ÍnU t Hcimir kcmur til mcö aö . hjö þcím liöum kcmur í Ijós ;ki umboðsmaöurinn WiUie Reinkr kcmur hingaö til Belgiu. Hann cr væntanlcRur—crckki kwninn cnn. AI Arnón Guðjohnsen cr þaö aö Irctta aö hann cr nú miklu betri af bak- mciöshinum. Miklar likur á aö hann geti lcikiö með islcraka landsliöinu i DuMin 13. októbcr i Kvrópulciknum viölra. FJikcrt var Idkiöhcrí 1. deikl- Inni um helgina. Fri vcgna Evrópu- lciksSvlv; og Belgiu á miðvik udaj'. KB/hslm. Sterkur í loftinu Heimir þótti sterkur skallamaður. Með Jordan Heimir talaði tvisvar sinnum við Michael Jordan. mynd kk( Þetta var flokkur sem vann allt hér heima. Við fómm meira að segja til Skotlands og unnum mót þar á mótí sterkum klúbbum." Vildi fara til Winterslag Eftir sleitulausa sigurgöngu með Vfldng Í1981 og 1982 lenti Vfldngur í ströggli. Liðið endaði tímabUið 1983 í áttunda sæti sem þótti ekki góður ár- angur. Heimir var búinn að eiga sér þann draum lengi að verða atvinnu- maður og eftir mUdl ferðalög urn Evr- ópu til hina og þessara klúbba samdi hann við hoUenska liðið Excelsior sem er í Rotterdam. Heimir var eini atvinnumaður liðsins, aUir aðrir leUc- menn liðsins vom hálfatvinnumenn. Excelsior var þó ekki draumaliðið hans Heimis. Hann vfldi semja við Winter- slag og Winterslag vUdu semja við hann. Hins vegar vUdi umboðsmaður Heimis, Willie Reinke, það ekki. „Það vom settír upp æfingarleikir þar sem lið gátu séð mig í leikjum. Ég fór til Winterslag í júlí og lék einn leUc með þeim í 30 stíga hita. Þar gekk mér mjög vel og skoraði eina mark leUcs- ins með skalla. Ég var svo þreyttur og þyrstur eftir leUdnn enda hitinn mik- U1 nema að forseti félagsins vildi gera við mig samning. Hann bauð mér því á barinn eftir leikinn og spurði mjög kurteislega hvort ég vUdi ekki bjór. Ég sagði bara jú takk og skolaði bjórnum niður á fáeinum sekúndum. Það var nefnilega ekkert að drekka í klefanum einhverra hluta vegna. For- setínn horfði á mig furðu lostinn og spurði hvort ég vUdi ekki annan. Jú, takk, sagði ég og skolaði honum líka niður. Ég hefði drukkið hvað sem er því ég var svo þyrstur." Reinke var umboðsmaður margra fslendinga á þessum tíma og hann var fulltrúi Heimis einnig. Heimir vUdi semja við Winterslag enda leist honum vel á klúbbinn en Reinke var ekki sammála. „Ég hefði alveg verið tíl í að vera þama, forsetínn vUdi fá mig en þá var Reinke með einhvern annan sem hann taldi að betri lflcur væru að koma í Winterslag en mér hjá Brugge, þar sem Sævar Jónsson var. Þá vant- aði líka framherja. Ég fór því þang- að og spilaði leik í Auxerre en þar gekk ekkert. Hvorki liðið né mér gekk vel og það var því aldrei neitt úr því. Þannig að ef ég á að vera hreinskil- inn þá kenni ég svolítið Reinke um að hafa ekki endað hjá Winterslag því það var vilji beggja að vera þar, nema umboðsmannsins." Harður heimur atvinnumennskunnar Úr varð að Heimir samdi við Ex- -«a«cw,a- Tíunda markið 1982 Heimir var markahæstur árið 1982. Síðasta markið skoraði hann gegn ÍBV sem hér sést. „Þaö hofur ekkert ger»t I samninQamálunutn 09 6g reikna meO oð þau aöu fyHr bi þangafl *B neoata haust. Markaöurinn í Crikktandi tokar nú alvog fi na»*t- unnl 09 þafl or orðifl of aeint afl fara þangafl I próf. Þé hof éfl ekkort hoyrt fré umboflamonnl apaanska liflaina on ég hokl afl þafl komi flruggloga akkart út úr þvl. Ég mun þvl loika moð Vol I aumar." ooflfli Hobnlr Kariason i spjalli við DV i floerkvöldi. Heimlr gctur þó ekki byrjað að leika mcð Val fyrr en hollenska félagiö Excelsiour sendir skeyti til KSI sem staöfestingu á télagsskipt- unum. Heimir ótti ekki von é aö þaö yröt nokl Samdi við Val 1985 þvi veröi Heimir fékk nóg af Uösins sc framkomu þjálfara síns hjá um, Víki Excelsior og kom heim. celsior. „Það kom þannig til að Pétur Pétursson var í Feyenoord á þessum tíma og liðin eru mjög tengd. Excelsior var í raun uppeldisklúbbur fyrir Fey- enoord og Pétur hafði samband við mig og spurði hvort ég vildi koma út. Ég fer út og spila einn æfingar- leik á móti utandeildarliði. Og ég lýg engu en við unnum 15-0 og ég skor- aði 8 mörk. Það var alveg sama hvað ég reyndi og gerði, það tókst allt. Ég skoraði með skaila, skotí af 30 metra færi, tók hann viðstölaust fyrir utan teig, þetta voru mörk í öllum regn- bogans litum. Menn þar á bæ spurðu bara hvar hefur þessi leikmaður ver- ið. Af hverju er hann ekki löngu kom- inn í atvinnumennsku. Ég reyndi að telja mönnum trú um að þetta hefði verið slembilukka og ég væri ekki í raun svona góður. En svo var settur annar leikur upp á móti sterkari andstæðingi, þar unnum við 2-0 og þar skoraði ég reyndar lflca. En þeir buðu mér samning (kjölfar leikj- anna og þar var ég í eitt ár. Hollensld boltínn á þessum tíma var gríðarlega sterkur. Van Basten, Koeman, Gullit og Rijkaard voru all- ir í deildinni, sem og Pémr. Ég skor- aði reyndar ekkert voðalega mikið en fékk fi'na dóma fyrir minn leik. Hefði kannski mátt vera aðeins eigingjarn- ari og allt það en þarna var miklu meiri hraði, meira tempó, leikmenn voru sterkari og boltinn var allt öðru- vísi en ég hafði átt að venjasL Maður hefði kannski tvö þrjú ár tíl að aðlag- ast þessum bolta. En ég stóð mig vel fyrir jól þó ég hafi ekki skorað mikið." Heimir hafði staðið sig vel á fyrri hluta tímabilsins með Excelsior. Síð- an kom vetrarstopp og það var lengra en áætlanir voru. Veturinn þetta árið var mjög harður, einn sá harðastí frá upphafi. Það var því lítill fótbolti spil- aður í janúar og febrúar. Excelsior- liðið æfði inni og ástandið var ferlegt. „Svo gerist það í febrúar að ég fæ sím- tal frá íslandi þar sem systir mín og mágur missa tvo drengi í bruna, fjög- urra og átta ára. Ég man alltaf eftir þessu, þetta var á laugardagsmorgni og ég var á leiðinni í æfingarleik. Við vorum að fara að spila einhvers stað- ar í Hollandi við eitthvert lið. Það er svo merkilegt þegar maður fær svona fréttir að þá er eins og maður sé tek- inn úr sambandi. Það er eins og það sé slökkt á einhverjum heilastöðvum og þær gerðar óvirkar. Ég keyrði niður á völl, tala við þjálfaran og segi hon- um hvað hafi gerst. Hann fékk alveg voða sjokk og ég tilkynnti honum að ég yrði að fara heim. Hann tók vel í það og bað mig bara að koma aftur á þriðjudegi sem ég tók vel í. En þegar eitthvað svona gerist þá kemur maður ekki aftur á þriðjudegi. Ég fór heim og þegar tveir dagar eru liðnir þá var ég ekkert á leiðinni út aftur. f fyrsta lagi var ég ekkert hæfur tíl þess og aðstæður voru þannig að það var ekkert hægt. Það var ekkert verið að spila á þessum tíma, menn voru bara að æfa enn inni. Svo ég hringdi í Pétur Péturs sem var alltaf í góðu sambandi við Rob Jacobs þjálfara og bað hann um að skila að ég ædaði að vera lengur á ís- landi. Pétur skilaði því tíl þj álfarans að ég myndi koma þegar ég væri tilbú- inn. Það kæmi ekkert annað tíl greina miðað við aðstæður. Allir þjálfarar myndu væntanlega skilja það í dag en ekki Jacobs. Hann virtíst ekki skilja þessa ákvörðun. Ég var því í viku hér á landi og fór aftur út eftír jarðarför- ina. Eina sem þjálfarinn sagði við mig, og þetta kannski lýsir þessum bransa svolítið um hvernig hver hugsar um sitt eigið rassgat, „Life goes on, Heim- ir," ekkert meira og bara allt í lagi. Ég átti síðan í erfiðleikum með að koma mér á strik aftur og var ekki að finna mig og þetta gekk ekki mjög vel. Svo kemur viðtal við Jacobs í blaði í Rotterdam. Opnuviðtal við hann um gengi liðsins. Þar var komið inn á Karlsson því það var skrifað um slysið í hollensku pressunni. Skrifað um að Karlsson hefði lent í fjölskylduharm- leik og það vissu allir sem fylgdust eitthvað með boltanum að ég hefði lent í þessu. En hann er spurður um mig í viðtalinu. Þá segir Jacobs, já, ég er búinn að reyna allt, ég er búinn að setjast niður með honum og funda með honum, ég er búinn að forðast hann, ég er búinn að gera allt sem í mínu valdi stendur tíl að hjálpa hon- um í gegnum þessa erfiðleika. Eina sem hann sagði við mig og einu orðin sem hann lét falla um þetta voru „Life goes on Heimir". Þegar ég sá þetta misstí ég algjör- lega áhugann að taka þátt í þessu. Al- gjörlega. Ég sagði því bara takk fyrir mig og fór." íslandsmeistari með Val 1985 Heimir gekk í raðir Vals í júní 1985 eftir raunir sínar í Hollandi. Ástæðan fýrir því að hann byrjaði ekki fyrr en í júní var að hann fór í smáffí. Þurfti smátíma tíl að hlaða batteríin. Þeg- ar hann kom aftur endaði hann sem íslandsmeistari í þriðja sinn á ferl- inum. „Ég hef hins vegar aldrei orð- ið bikarmeistari, aldrei komist einu sinni í bikarúrslit. Víkingar spiluðu við ÍA einu sinni og voru yfir 1-0 þeg- ar nokkrar mínútur voru eftír en töp- uðum2-l." Með Val 1985 voru margir kunnir kappar. Guðmundur Þorbjörnsson, Grímur Sæmundsen, Þorgrimur Þrá- insson svo fáir séu nefndir. Þar var einnig Guðni nokkur Bergsson sem Heimi er til halds og trausts í vin- sælasta íþróttaþætti landsins í dag. „Þetta var frábært lið. Þarna var vai- inn maður í hverju rúmi og frábært lið í alla staði. Sennilega landsliðsmaður eða atvinnumaður í hverri stöðu." Með Val spilaði Heimir eftírminni- legan Evrópuleik gegn Nantes þar sem Heimir meiddist. „Já, djöfifll- inn sjálfur" segir okkar maður þegar hann rifjar upp hvernig hann meidd- Framhald ánæstusíðu \_____ I____ J
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.