Jökull - 01.12.1967, Page 76

GONCLUSIONS
In the well in Vestmann Islands there are
two aquifers whicli have different pressure, 8-
value and calcium content.
Ground-water flowing from the mainland has
flushed out the original interstitial sea-water.
The sediments act as a semipermeable filter,
which allows the water to pass through but
keeps the salts behincl.
Ground-water rnixed with sea-water always
has a certain type of chemical evolution. This
evolution is well illustratecl in the three com-
ponent system Na, Mg and Ca. The most
typical change in this system is the increase in
calcium while magnesium and sodium de-
creases. The magnesium can practically dis-
appear from the water. This evolution depends
on the age of the water, temperature, the type
of rocks which the water has reactecl with, and
the original concentrations of dissolvecl solids
in the water.
ACKNOWLEDGEMENT
Thanks are expressed to Mr. Bragi Arnason,
Science Institute, University of Iceland, for
making available his deuterium measurements.
REFERENCES
Arnason, B. and Th. Sigurgeirsson. 1967: Hy-
drogen isotopes in hydrological studies in
Icelancl. In: Isotopes in Hydrology, 35—
47. International Atomic Energy Agency,
Vienna.
Ellis, A. J. and W. A ./. Mahon. 1964, 1967:
Natural hydrothermal systems and experi-
mental hot water/rock interactions. Part I
and Part II. Geochim. Cosmochim. Acta 28,
1323-1357 and 31, 519-538.
Ernery, K. O. and S. C. Rettenberg. 1952: Early
diagenesis of California basin sediments in
relation to origin of oil. Am. Assoc. Petr-
oleurn Geologists Bull. 36, 735—806.
Clayton, R. N., I. Friedman, D. L. Graf, T. K.
Mayeda, W. F. Meents and N. F. Shipp.
1966: The origin of saline formation wat-
ers, 1, Isotopic composition. J. Geophys.
Res. 71, 3869-3882.
Graf, D. L., I. Friedman and W. F. Meents.
1965: The origin of saline formation wat-
ers, 2, Isotopic fraction by shale micropore
systems. Illinois State Geol. Surv. Circ. 393.
Graf, D. L., W. F. Meents, I. Friedman and
N. F. Shipp. 1966: The origin of saline
formation waters, 3, Calcium chloride wat-
ers. Illinois State Geol. Surv. Circ. 397.
K. Rankama and T. G. Sahama. 1950: Geo-
chemistry, p. 287 and 290. Chicago Univ.
Chicago Press, 912 pp.
Siever, R., K. C. Beck and R. A. Berner. 1965:
Composition of interstitial water of modern
sediments. J. Geology 73, 39—73.
Siever, R. 1962: Silica solubility 0—200° C and
the diagenesis of siliceous sediments. J.
Geology 70, 127—150.
White, D. E. 1965: Saline waters of sediment-
ary rocks. Fluids in subsurface environ-
ments. A symposium memoir no. 4. Am.
Assoc. Petroleum Geologists.
Á G R I P
UPPRUNI VATNS í SETLÖGUM
UNDIR VESTMANNAEYJUM
Árið 1964 var boruð 1565 m djúp hola í
Vestmannaeyjum í því skyni að l'á neyzluvatn
íyrir Vestmannaeyinga. Jarðlög þau, sem bor-
að var gegnum, eru í stórum dráttum þessi:
Efst er Vestmannaeyjamyndun, sem nær í 180
m dýpi. Þar fyrir neðan eru að mestu set niður
í 820 m dýpi, en siðan að mestu basaltlög (sjá
jarðlagasnið holunnar á mynd 1). Með dælingu
fékkst nokkurt vatnsmagn úr holunni, en selta
vatnsins var um helmingur af seltu sjávar.
Hlutfall vetnisísótópa í vatninu (8-gildi) var
svipað og í úrkomu í fjallshlíðum upp af Suð-
urlandsundirlendi.
Dælt hefur verið þrisvar sinnum úr holunni,
fyrst meðan á borun stóð, en tvisvar eftir að
henni var lokið. Á myndum 2—4 er skráð,
hvernig rennsli, hiti og vatnsborð breyttust
með tíma. I seinustu dælingu var vatnsborð
ekki skráð reglulega, en vitað er, að í lok dæl-
ingarinnar var vatnsborðið á 88 metra dýpi. í
þessari dælingu var klórmagn vatnsins greint
reglulega, og eru niðurstöður færðar inn á
mynd 4.
Holan sker tvær vatnsæðar, sem hafa mis-
310 JÖKULL 17. ÁR