Tölvumál - 01.07.2007, Blaðsíða 49

4 8 | T Ö LV U M Á L T Ö LV U M Á L | 4 9
mismunandi vélbúnað, ólíka samþættingu við annan hugbúnað, ekki með
sömu útgáfur og til að kóróna hlutina með mismunandi uppsetningu á sama
hugbúnaði. Hver á að sjá til þess að endursköpun á veruleika viðskiptavina
sé ávallt sem bestur?
„Sendum þetta bara út- þau í Kúnnakoti finna þetta ef það er eitthvað
merkilegt..“
Þetta er það hryllilegasta! Það eru enn forritararar sem finnst það í lagi! Að
nota viðskipavinina til að prófa. Vill einhver sem þetta les prófa (óafvitandi)
nýjan bíl með fullkominni aksturstölvu og ,,sjálfstýringu”?
Mikilvægt og merkilegt
Það hefur lengi loðað við að prófanir séu leiðinlegar og ekkert áhugavert
við að eyða tímanum í þær. Takið eftir því að flestir tala um að “eyða” tíma í
prófanir! Ekki sérlega jákvætt það. Við sem störfum í þessum geira eigum
að ráðstafa og nýta tíma í prófanir. Og fagna hverri villu sem finnst ÁÐUR
en varan okkar fer frá okkur. Því með því sköpum við betri vöru, kátari
viðskiptavini og ánægðara starfsfólk.
Nýtum prófunartímann fyrir prófanir- slíkt er gríðarlega mikilvægt fyrir
gæðin.
Það vill enginn búa til drasl.
Eyður skrifar:
Einhvern veginn er það svo að fólk deilir ekki sama tímaskyni og
forgangsröðun. Í hugbúnaðarhúsum er það svo að skiladagurinn fyrir útgáfur
er sífellt í umræðunni, oft hengdur upp á vegg og hamrað á honum. Kannski er
það vegna þess sem forritarar halda að það sé tíminn þeirra - þau einfaldlega
gleyma þessu smáatriði þarna í lokin sem kallast prófanir. Útgáfuferlið er
svolítið eins og að reyna að koma bílfarmi af krökkum út úr húsi á réttum
tíma. Ef maður vill leggja af stað á hádegi segir maður krakkaskaranum að
allir VERÐI að vera klárir við bílinn kl.11.00. Svo tekur við hið sígilda “Ó
nei! Ég gleymdi i-podnum! , Mamma- tókst þú ekki bakpokann minn? Mundi
einhver eftir að fóðra köttinn?… .” Þegar öll brottfararringulreiðin er afstaðin
og allir komnir í bílbeltin- þá er klukkan orðin tólf. Stundum velti ég því fyrir
mér hvort forritarar haldi í alvöru að allt sem þeir gera muni virka eins og til er
ætlast. Hugsa þeir þetta: “Hmm-allt er gert samkvæmt skýrum fyrirmælum
og eðal hönnun og því ætti þetta að virka eins og til er ætlast og prófanir
því einungis formsatriði.” ? Varla. Tíminn sem ætlaður er til verkanna er oft
vanmetin, verk blása út og flækjustig forritunarinnar eykst. Og byrjar þá nagið
í prófunartímann.
Hvað er hvurs?
Ef á að prófa sem best þarf að líkja eftir umhverfi notanda. Þeir eru með
Hver át prófunartímann?
-Forritunarfasinn liggur undir grun…